Η Μακάμπι Τελ Αβίβ ήταν χωρίς αμφιβολία η μεγάλη κερδισμένη της ένατης αγωνιστικής της ευρωλίγκα, αφήνοντας ξερό τον Ολυμπιακό μέσα στο Φάληρο. Οι Ισραηλινοί δεν έπαιξαν "άναρχα" , ούτε σαν τσίρκο, αλλά είχαν πολύ συγκεριμένες στοχεύσεις σε άμυνα και επίθεση, κάτι που σίγουρα πιστώνεται στον προπονητή τους. Στο Φάληρο σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στο υπαρκτό πρόβλημα της στελέχωσης κάτω από το καλάθι, τουλάχιστον μέχρι τα γεγονότα να αποδείξουν το αντίθετο. Μέχρι να αποδειχθεί κάτι διαφορετικό εξάλλου, ο Μίλος Τεόντοσιτς θα εξακολουθεί να είναι ο αρτίστας αυτής της διοργάνωσης. Ας δούμε τις κατηγορίες μας.

Ο Πασκουάλ αργά ή γρήγορα θα κάνει αυτή την ομάδα να λειτουργεί σωστότερα στο μισό γήπεδο, και ας σούταρε χθες τούβλα πίσω από τη γραμμή των 6,75. Το θέμα είναι αν αυτό θα συμβεί με την παρούσα σύνθεση ή αν θα υπάρξουν αλλαγές. Καθώς περνούν τα παιχνίδια φαίνεται πως ο Ισπανός κόουτς αντιμετωπίζει προβλήματα κυρίως στον τομέα του rotation, καθώς ανεξάρτητα από τακτικές, όταν βγαίνουν κάποιοι παίκτες και μπαίνουν κάποιοι άλλοι , η απόδοση της ομάδας πέφτει. Η ευρωλίγκα δεν προσφέρει δυστυχώς +/- στατιστικά μετά το πέρας των αγώνων για να τα επισκεφτούμε, αλλά είναι ολοφάνερο πως το τριφύλλι δεν διατηρεί την απόδοση του σε υψηλά επίπεδα όταν η "δεύτερη" πεντάδα του μπαίνει στο παρκέ. Το βασικό πρόβλημα έχει να κάνει με τους Μπουρούση και Παππά, οι οποίοι δείχνουν προς το παρόν κάπως έξω από τα νερά τους.

Όπως είναι φυσικό, όταν μία ομάδα ανακοινώνει νέο προπονητή, οι μετέπειτα επιλογές του στις μεταγραφές κρίνονται με βάση τη φιλοσοφία του, έτσι όπως την έχει παρουσιάσει μέχρι το δεδομένο σημείο στο χρόνο. Η οριστικοποίηση της επέκτασης του Αργύρη Πεδουλάκη στον ΠΑΟ και η υπογραφή του Γιώργου Μπαρτζώκα στην Μπαρτσελόνα, έστρεψαν κατόπιν το βλέμμα στους παίκτες που διάλεξαν ή που βρήκαν, με το ερώτημα να είναι φυσικά το εξής: βάσει των όσων ξέραμε για τους δύο, πόσο πρόσφορο είναι το έδαφος που έχουν/δημιουργούν, ώστε να χτίσουν σύνολα αντιπροσωπευτικά της πρότερης δουλειάς τους; Με απλά λόγια: μπορεί αυτός ο ΠΑΟ να γίνει "ομάδα Πεδουλάκη" και η Μπαρτσελόνα "ομάδα Μπαρτζώκα"; Eχουν τα κατάλληλα υλικά;

Όσο πλησιάζουμε στη φάση του Top 16, η ατμόσφαιρα στα ματς σου δίνει αίσθηση play off. Μία ήττα μπορεί να καταδικάσει την ομάδα, ενώ μία νίκη μπορεί να είναι το χρυσό εισιτήριο για τη συνέχεια ή για το πλεονέκτημα της έδρας στην επόμενη φάση. Ο αγώνας που ξεχώρισε την προηγούμενη εβδομάδα ήταν αυτός ανάμεσα στην Μπασκόνια¹ και τη Ρεάλ Μαδρίτης¹. Ήδη ο Γιώργος ανέλυσε από χτες την τελευταία φάση του αγώνα και την ομοιότητά της με μία παλιότερη φάση του Παναθηναϊκού κόντρα στη Μάλαγα. Σήμερα θέλω πιο πολύ να σταθώ στη στατιστική ανάλυση του αγώνα με την βοήθεια των αριθμών και των 4 παραγόντων του Dean Oliver.

Για δεύτερη φορά στο φετινό τοπ-16, ο Γιάννης Μπουρούσης πήρε παραμάζωμα τους ψηλούς της Μπαρτσελόνα και ήταν ο κορυφαίος της αναμέτηρησης μεταξύ των Καταλανών και της Μπασκόνια. Στα δύο παιχνίδια που έχει δώσει εναντίον της ομάδας του Πασκουάλ έχει μ.ο. 23 πόντους! Για 80 λεπτά έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα όλη την άμυνα και μάλιστα αυτές δεν ήταν οι μόνες φορές που το έχει κάνει. Θύματα του Ελληνα σέντερ έχουν υπάρξει φέτος σχεδόν όλοι, από τον Ολυμπιακό μέχρι την ΤΣΣΚΑ ή την Χίμκι. Φαίνεται πως ο αντίπαλος δεν έχει καμμία σημασία.