Τετάρτη, 18 Σεπτεμβρίου 2019 09:24

Newcomers της Ευρωλίγκα -1: Ζενίτ και Βιλερμπάν

Από :

Οι Ζενίτ και Βιλερμπάν είναι δυο εντελώς καινούργια imports στην EuroLeague, δυο ομάδες που θα μπουν σε μια ομολογουμένως πρωτόγνωρη, για την μέχρι πρότινος ρουτίνα τους, διαδικασία. Η μεν πρώτη δεν έχει βρεθεί ποτέ κατά το παρελθόν σε τόσο υψηλό ευρωπαϊκό σκαλοπάτι (παίζοντας επί σειρά ετών στο EuroCup), ενώ η δεύτερη απείχε από αυτό για σχεδόν μια δεκαετία. Πρόκειται για δυο εκπροσώπους μεγάλων αγορών της γηραιάς ηπείρου που φιλοδοξούν να εδραιωθούν, εκμεταλλευόμενη η κάθε μια τα δικά της "ατού" .Λίγες μέρες πριν την επίσημη έναρξη της νέας σεζόν, σας τις παρουσιάζουμε.

 Ας ξεκινήσουμε με την ρωσική Ζενίτ, (4η πέρσι στην VTB και Top16 στο EuroCup), η οποία μας είχε απασχολήσει στις αρχές Ιουλίου, όταν κι έλαβε τελικά την πολυπόθητη - πολυσυζητημένη wild card, προκειμένου να συμμετάσχει στη νέα Ευρωλίγκα, αποτελώντας την 18η και τελευταία ομάδα που εισήλθε χρονικά στο πρωτάθλημα.

Zενίτ

Ο καλύτερος παίκτης (και ταυτόχρονα η καλύτερη μεταγραφή)

Χωρίς αμφιβολία, ο Γκουστάβο Αγιόν - των 141 συμμετοχών στην EuroLeague και των 138 στο NBA - είναι ό,τι ποιοτικότερο έχει να επιδείξει το ρόστερ της νέας Ζενίτ. Ο 34χρονος Μεξικανός άφησε την Ρεάλ Μαδρίτης μετά από μια φανταστική πενταετία (2 τίτλοι EuroLeague και 4 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα, 2 σούπερ καπ στην Ισπανία) και πλέον ανοίγει μια νέα σελίδα στην καριέρα του, σε έναν προορισμό που μάλλον ελάχιστοι περίμεναν να τον δουν. Η ομάδα της Αγίας Πετρούπολης έκανε το "μπαμ" με την απόκτηση του βετεράνου σέντερ και περιμένει πολλά στην front line από το νέο της βαρόμετρο. Ο Αγιόν λογικά δεν θα δυσκολευτεί να ξεχωρίσει μέσα σε ένα σύνολο, όπου το βιογραφικό του κι οι παραστάσεις του "δεν βλέπουν" κανένα άλλο κι εφόσον παραμείνει υγιής σε βάθος χρόνου, θα είναι σε θέση να "γράψει" και σπουδαία νούμερα στο ατομικό του κοντέρ. Δεν το συζητάμε πως χωρίς την δική του παρουσία το ρόστερ της ομάδας συνολικά θα ήταν σαφώς κατώτερο, με την μεταγραφή του να δίνει ένα μεγάλο boost.

Θα θέλουμε να βλέπουμε

Τον Αλμπισί να "σερβίρει". Ο Γάλλος πλειμέικερ την τελευταία τριετία είναι σταθερά παίκτης των 5-6 ασίστ ανά παιχνίδι, ένας πολύ αξιόλογος κι έμπειρος δημιουργός, που στην Ανδόρρα τροφοδοτούσε με χαρακτηριστική συχνότητα τους συμπαίκτες του εντός κι εκτός ρακέτας. Αποκτήθηκε για να ηγηθεί στην θέση "1" και θα τον βλέπουμε συχνά να ψάχνει την κατάλληλη πάσα που θα οδηγήσει σε εύκολο καλάθι. Κοινώς οι οργανωτικές του πρωτοβουλίες αναμένεται να χαρακτηρίσουν το παιχνίδι ολόκληρης της Ζενίτ.

Παράλληλα, εφόσον παρέμενε ο Κάρασεφ, τότε σίγουρα θα μας άρεσε να χαζεύουμε την ποικιλία του στο επιθετικό παιχνίδι κι ειδικότερα στις φάσεις "ένας με έναν". Παρ' όλα αυτά ο Ρώσος φόργουορντ αποχώρησε για τη Χίμκι, μαζί με έννεα ακόμη παίκτες της περσινής ομάδας που δε συνεχίζουν, ενώ οι αφίξεις στην Αγία Πετρούπολη ξεπέρασαν τις δέκα. Με απλά λόγια, η ομάδα του Χοάν Πλάθα θα είναι εντελώς καινούργια, ξεκινώντας επί της ουσίας από μηδενική βάση, κάτι που δεν μας επιτρέπει να πούμε ότι κάτι θα μας αρέσει κάτι συγκεκριμένο με σιγουριά στο παιχνίδι της, από τη στιγμή που το υλικό δεν έχει καν μονταριστεί και δεν μοιάζει σε τίποτα με το περσινό που έχουμε στο μυαλό μας. Σίγουρα πάντως η επιστροφή του κόουτς Πλάθα (166 ματς στην EL σε επτά σεζόν, 49% νίκες) στην Ευρωλίγκα είναι μια αξιοσημείωτη είδηση.

Προσέξτε αυτούς

Πρωτίστως τον Πολωνό διεθνή στο πρόσφατο Μουντομπάσκετ της Κίνας, Ματέουζ Πονίτκα (1.98μ), κι ύστερα τον 27χρονο Αμερικανό, Όστιν Χόλινς (1.93μ). Δύο όχι ιδιαίτερα "αστραφτεροί" και διαφημισμένοι παίκτες, αλλά με αρκετό ενδιαφέρον ατομικά, ο καθένας για τους λόγους του. Ας δούμε λίγο το γιατί.

Ο Πονίτκα διαθέτει εμπειρία από Ευρωλίγκα, καθώς σε πιο μικρή ηλικία είχε αγωνιστεί για δύο σεζόν στο κορυφαίο επίπεδο με τις Πρόκομ (10 παιχνίδια, 8.8π, 3.5ρ, σεζόν 2012-13) και Ζιελόνα Γκόρα (10 παιχνίδια, 12π, 7.9ρ, 2.2α, σεζόν 2015-16). Ωστόσο από τότε έχει περάσει καιρός κι ο ίδιος έχει αναπτυχθεί αρκετά ως μονάδα, αποκομίζοντας αρκετές εμπειρίες και ωριμάζοντας μπασκετικά σε Καρσίγιακα, Τενερίφη και Λόκο Κουμπάν, όπου κατείχε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Δεν έχει σταματήσει να βελτιώνεται κι η Ζενίτ τον απέκτησε κατά τη φετινή off season για βασικό τριάρι, επομένως η λογική λέει πως θα τον βλέπουμε διαρκώς για πολλά λεπτά στο παρκέ. Είναι ένας ήδη αξιόλογος φόργουορντ, σε παραγωγική ηλικία, ο οποίος πρέπει να επιβεβαιώσει μέσω αυτής της ευκαιρίας που έχει μπροστά του πως αξίζει να βρίσκεται σταθερά στο συγκεκριμένο επίπεδο.

Από την άλλη, ο πρωτοεμφανιζόμενος Χόλινς, ο οποίος βρέθηκε στο μεταγραφικό ραντάρ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού προ μερικών μηνών, είναι ένας πολύ αθλητικός swingman που προέρχεται από σπουδαία χρονιά στην Bundesliga με την ομάδα - έκπληξη, Ράστα Φέχτα. Το μεγάλο βήμα θα λέγαμε πως άργησε κάπως, καθώς αυτή θα είναι η έκτη του επαγγελματική σεζόν. Πάντως, ο αθλητής δείχνει να βρίσκεται στο peak της διαδρομής του, έχοντας αφήσει εξαιρετικά δείγματα γραφής κατά τον τελευταίο χρόνο. Έχει στοιχεία για να εξελιχθεί σε σημαντικό στέλεχος για το backcourt της Ζενίτ κι εκ πρώτης όψεως φαίνεται μια decent προσθήκη, όμως δεδομένα του λείπει η εμπειρία από ευρωπαϊκές διοργανώσεις κι η προσαρμογή του στην αρκετά απαιτητική Ευρωλίγκα θα είναι προς διερεύνηση, ιδιαίτερα στο πρώτο διάστημα της regular season.

Πρόβλεψη

Συνήθως οι πρωτοεμφανιζόμενες ομάδες στην Ευρωλίγκα, αν και πάντα αποτελούν ερωτηματικά, χαρακτηρίζονται από ενθουσιασμό και κάπου κάπου κάνουν "κηδείες" σε μεγαλύτερα κλαμπ, οι οποίες ουσιαστικά αποτελούν νίκες - ορόσημα για τη σεζόν τους και κατ' επέκταση την ιστορία τους. Πιθανότατα η Ζενίτ θα βρεθεί χαμηλά στον βαθμολογικό πίνακα και δύσκολα θα διεκδικήσει κάποιο εισιτήριο για την οκτάδα, ωστόσο η παρουσία της στην λίγκα θα έχει ενδιαφέρον, καθώς ας μη ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα σημαντικότατο brand name της ρωσικής αγοράς. Ο σύλλογος της Αγίας Πετρούπολης πήρε wild card και κάτα κάποιον τρόπο οφείλει να είναι στο μέτρο του δυνατού ανταγωνιστικός, προκειμένου να δικαιολογήσει αυτό το... "δώρο" που έλαβε.

 

Bιλερμπάν

Πάμε τώρα και στην Βιλερμπάν του κόουτς Ζβέζνταν Μίτροβιτς (και ιδιοκτησίας του Τόνι Πάρκερ, ως γνωστόν), ένα σαφώς μεγαλύτερο ευρωπαϊκό μέγεθος (Final Four το 1997, φιναλίστ του Σαπόρτα το 1983 οι κορυφαίες ευρωπαϊκές της πορείες) συγκριτικά με την Ζενίτ, το οποίο συνηθίζαμε να βλέπουμε στα "σαλόνια" κατά κόρον στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
 
Καλύτερος παίκτης

Αρκετά περίπλοκα τα πράγματα όσον αφορά τη συγκεκριμένη κατηγορία. Σίγουρα το επιθετικό ταλέντο κι η εμπειρία του Έντβιν Τζάκσον είναι στοιχεία που τον κάνουν να ξεχωρίζει στο συγκεκριμένο σύνολο παικτών, αλλά από την άλλη η Βιλερμπάν εικάζουμε πως δεν θα βασιστεί αποκλειστικά και μόνο σε έναν παίκτη. Γενικώς δείχνει στα χαρτιά μια ομάδα με ισορροπία, με μικρές ποιοτικές διάφορες μεταξύ των μονάδων που την απαρτίζουν. Άλλωστε, προχώρησε σε αλλαγές βασικών σχεδόν σε όλη την πεντάδα (αποχώρησαν Καλνιέτις, Σλότερ, Μπίλαν, Νέλσον που είχαν σημαντικούς ρόλους) κάτι που σημαίνει πως θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πώς θα αξιοποιηθούν τα νέα γρανάζια που προστέθηκαν. Από κοντά, θα λέγαμε πως βρίσκεται κι ο Αντουάν Ντιο, ακόμη ένας γηγενής παίκτης της γενιάς του 1989, με αξιόλογη καριέρα και πολλές συμμετοχές στην Εθνική Γαλλίας, του οποίου ωστόσο ο τρόπος παιχνιδιού δεν είναι το ίδιο "λαμπερός" με του Τζάκσον, κυρίως όσον αφορά την επιθετική παραγωγικότητα.

Καλύτερη μεταγραφή

Ο 30χρονος πλέον Τζάκσον είναι παίκτης με 74 συμμετοχές στην Ευρωλίγκα κι αρκετές ατομικές διακρίσεις (πρώτος σκόρερ σε ACB και Pro A το 2017 και το 2014 αντίστοιχα, μεταξύ άλλων) στο βιογραφικό του. Επιστρέφει στην ομάδα που τον ανέδειξε (βρισκόταν στην ASVEL από τα 18 του μέχρι τα 25 με περισσότερα από 210 παιχνίδια στο ενεργητικό του), ύστερα από μια πενταετία στο εξωτερικό, με αποκορύφωμα τις δύο θητείες του στην Μπαρτσελόνα. Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για την πιο ηχηρή μεταγραφή που πραγματοποίησε η γαλλική ομάδα, επαναφέροντας στις τάξεις της έναν παίκτη ο οποίος δε θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής και θα αγωνιστεί εκ νέου σε πολύ οικείο περιβάλλον. Μένει να δούμε αν ο Τζάκσον έχει το κίνητρο και την όρεξη να καθοδηγήσει εντός κι εκτός παρκέ όλους του τους συμπαίκτες. Πέρσι έπαιξε στην Μπουντούτσνοστ (9.8 πόντοι, 43% στα τρίποντα, 2.5 ριμπάουντ, 1.7 ασίστ σε 30 παιχνίδια), με αρκετά πάντως σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του.

Θα μας αρέσει να βλέπουμε

Επιτέλους, έναν εκπρόσωπο της γαλλικής σχολής. Μετά το format που απέκτησε η Ευρωλίγκα από τη σεζόν 2016-17 κι ύστερα, οι ομάδες της Jeep Elite απουσίαζαν (για τρεις διαδοχικές σεζόν) κι αυτό ήταν ένα γεγονός που κατά καιρούς δεν περνούσε απαρατήρητο από μερίδα του κοινού. Πολλοί ήταν αυτοί που σχολίαζαν πως δεν γίνεται μια χώρα που παράγει διαχρονικά μπάσκετ κορυφαίου επιπέδου να μην έχει ομάδα στην EL. Τελικά, η πιο επιτυχημένη - ως προς τους τίτλους που έχει κατακτήσει - ομάδα της Γαλλίας μπαίνει στην λίγκα κι αυτό είναι κάτι το ευχάριστο, αφού ένα μεγάλο «κενό» δείχνει να καλύπτεται. Η ASVEL κατέκτησε το περσινό πρωτάθλημα, αλλά και το εγχώριο κύπελλο, επιβεβαιώνοντας πως στην παρούσα - τουλάχιστον - φάση, αποτελεί την γαλλική ομάδα που άξιζε περισσότερο από κάθε άλλη να μπει στην λίγκα.

Προσέξτε αυτόν

Η φετινή ASVEL θα δώσει μια καλή ευκαιρία στον Έντριαν Πέιν, ώστε να δούμε τελικά τι... ψάρια πιάνει σε διάρκεια χρόνου και με νορμάλ συχνότητα αγώνων. Ο 28χρονος σέντερ, ο οποίος τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είχε ένα μέτριο κι ένα αποτυχημένο πέρασμα από τον Παναθηναϊκό, θεωρητικά προορίζεται για βασική λύση στην front line των πρωταθλητών Γαλλίας. Θα έχει - υπό φυσιολογικές συνθήκες - αρκετά λεπτά συμμετοχής κι όσο να ‘ναι η παρουσία του αναμένεται με ενδιαφέρον. Παράλληλα, ας δώσουμε βάση στον 18χρονο πλειμέικερ, Τεό Μαλεντόν, που ήδη ξεδιπλώνει το ταλέντο του, αλλά και στον Ισμαέλ Μπακό, τον Βέλγο ψηλό ο οποίος πέρσι άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις στο BCL με τη φανέλα της Αμβέρσας. Το - ανανεωμένο κατά περίπου 50% σε σχέση με πέρσι - ρόστερ της Βιλερμπάν συμπληρώνουν κι άλλες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις (Λόμαζ, Γιεκίρι), οι οποίες έχουν κατά καιρούς αναφερθεί στον ιστότοπο.

Πρόβλεψη

Ελάχιστοι παίκτες με εμπειρία από το συγκεκριμένο επίπεδο, με τους rookies να κυριαρχούν. Ένας καλός κόουτς (Ζβέζνταν Μίτροβιτς, ο οποίος είναι και ομοσπονδιακός προπονητής του Μαυροβουνίου), αλλά εξίσου άπειρος στην Ευρωλίγκα. Μίγμα που δεν μας προδιαθέτει για κάτι εντυπωσιακό - από πλευράς αποτελεσμάτων κι εν γένει πορείας. Γενικότερα δεν θα πρέπει να περιμένουμε άμεσα πολλά σπουδαία πράγματα από την Βιλερμπάν, η οποία είναι μεν οργανισμός με ιστορία (αλλά και αξιόλογο potential), αλλά θα προσπαθήσει σταδιακά να μεταβεί σε αυτή τη νέα, για την ίδια, εποχή, ευρισκόμενη και πάλι στα «σαλόνια». Η «αλλαγή ταχύτητας» δε θα είναι εύκολη υπόθεση, θα χρειαστεί ένα εύλογο διάστημα για να συμβεί αυτό. Ωστόσο, όσο καλύτερο πρόσωπο δείξει, τόσο πιο δικαιωμένη θα είναι κι η διοργάνωση, η οποία θα έβαζε και πάλι στον.... χορό την γαλλική αγορά, μέσω της ομάδας από την Λυών, ανεξαρτήτως κατάκτησης του πρωταθλήματος. Η εξασφαλισμένη λοιπόν συμμετοχή, πρέπει - κατά κάποιον τρόπο - να αποδειχθεί και στα παρκέ πως δεν ήταν μια επιλογή στα... κουτουρού.

Να θυμίσουμε ότι η προδιαγεγραμμένη επιστροφή της Βιλερμπάν στην Ευρωλίγκα μας είχε "αναγκάσει" να ασχοληθούμε αρκετά με την εν λόγω ομάδα πριν μερικούς μήνες, όταν βρισκόταν στο αγωνιστικό της peak. Εν τελεί στο ρόστερ της έγιναν σημαντικές αλλαγές, πολλές από αυτές μάλλον φυσιολογικές. Τα υπόλοιπα στο γήπεδο!

Depth Chart

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely