Φράνκε, 6άδα και «καυτός» Απρίλιος για τον ΠΑΟΚ

Η Καρδίτσα βρίσκεται σε ανοδική πορεία το τελευταίο διάστημα, έχοντας νωρίτερα αλλάξει αρκετούς παίκτες (Γκαλινάτ, Σον Έβανς δυνάμωσαν αισθητά το ρόστερ) αλλά και προπονητή. Η ανανεωμένη της βερσιόν είναι πολύ συμπαθητική και δείχνει ικανή να την οδηγήσει στην παραμονή στην κατηγορία. Σε αντιδιαστολή με το ματς του α' γύρου μεταξύ των δύο ομάδων, όπου ο ΠΑΟΚ είχε νικήσει πανεύκολα με διαφορά 30 πόντων στη Θεσσαλία, το χθεσινό αναμενόταν πολύ διαφορετικό - και πράγματι έτσι ήταν. Οι φιλοξενούμενοι μπήκαν με διάθεση να αιφνιδιάσουν τον ΠΑΟΚ στο Παλατάκι, ενώ ακόμη κι όταν οι γηπεδούχοι αποκατέστησαν την τάξη, οι Καρδιτσιώτες δεν τα παράτησαν.

Ο Δικέφαλος δεν ήταν σταθερός, βασίστηκε σε σκόρπια κι ολιγόλεπτα καλά διαστήματα και προσωπικές φάσεις, φτάνοντας πάντως ακόμη και σε διαφορά 17 πόντων. Η Καρδίτσα είχε τη τάση να επιστρέφει, αφού εκμεταλλευόταν την επιθετική αφέλεια της ομάδας του Φώτη Τακιανού. Πιθανότατα αν δεν υπήρχαν οι 35 πόντοι του Φράνκε (7/12 τριπ.), ο ΠΑΟΚ να μην κέρδιζε το ματς, την ώρα που οι έτεροι γκαρντ βρέθηκαν σε τραγικό απόγευμα. Ο μεν Ράιλι με 3 πόντους σε 32 λεπτά και 1/11 σουτ, 7 λάθη, ενώ ο δε Χαντς επίσης μακριά από τον καλό του εαυτό με 1/7 σουτ και δίχως να γίνεται ιδιαίτερα αισθητός στα 19 λεπτά του. Ο Ρένφρο ήταν εκεί για να σουλουπώνει τα κακώς κείμενα και στις δύο πλευρές του παρκέ (14π., 5ασ., 4ριμπ., 4κοψ., 3κλ.) με μια πολύ σοβαρή κι all-around εμφάνιση, ενώ είναι αξιοσημείωτο πως ο Αμερικανός σέντερ μετρά 26 ασίστ (!) στα τελευταία 6 ματς.

Ο ΠΑΟΚ αγχώθηκε στο φινάλε, ουσιαστικά έκανε τα... εύκολα δύσκολα, με την εικόνα του να θυμίζει πολύ το προ μηνός ματς με τον Κολοσσό, όπου η διακύμανση ήταν παρόμοια. Ούτε τότε το πλήρωσε -επί Λυκογιάννη- ούτε χθες κι αυτό κρατά εν τέλει: το αποτέλεσμα. Η δεύτερη διαδοχική νίκη των Ασπρόμαυρων (11-8), μετά τη σπουδαία επικράτηση στο ματς με τον Παναθηναϊκό, τους μετατρέπει σε φαβορί για την 6η θέση της κατάταξης έναντι των άμεσων ανταγωνιστών, Κολοσσού (9-9) κι Άρη (9-10), που έχουν μείνει πιο πίσω. Ο ΠΑΟΚ κλείνει τον μήνα στο ΣΕΦ με τον Ολυμπιακό (25/3), μα τα πραγματικά σημαντικά βρίσκονται στο πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου. Την πρωταπριλιά υπάρχει στο Παλατάκι το ματς με την ΑΕΚ, το οποίο θα έχει γιορτινό χαρακτήρα λόγω Μπάνε.

Μια εβδομάδα αργότερα (8/4), ο ΠΑΟΚ ολοκληρώνει την regular season με εξόρμηση στην έδρα του Απόλλωνα Πατρών. Τι ισχύει γι' αυτό το ζευγάρι αγώνων; Αν ο Δικέφαλος νικήσει τους Κιτρινόμαυρους στο PAOK Sports Arena, η αυλαία στην Πάτρα θα είναι πιθανότατα αδιάφορη βαθμολογικά, μιας κι η 6η θέση θα έχει καταληφθεί. Κι ύστερα, η ομάδα του Τακιανού θα στραφεί στα playoffs, στα οποία επιστρέφει ύστερα από την περσινή αποτυχία της μη συμμετοχής σε αυτά - για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια. Στο μεταξύ, θα έχει μεγαλώσει κι άλλο το δείγμα γραφής του Τακιανού ως κόουτς του ΠΑΟΚ, καθώς αυτήν την περίοδο η ομάδα φαίνεται να βρίσκεται -απολύτως φυσιολογικά- σε μια μετάβαση.

Ο Θεσσαλονικιός τεχνικός προσπαθεί να βάλει τη σφραγίδα του, όμως όπως είναι λογικό αυτά τα πράγματα χρειάζονται ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Άλλωστε, το πιθανότερο είναι πως κάτι τέτοιο δε θα γίνει φέτος (με μη δικό του ρόστερ και με μόνον 8-9 ματς στην διάθεση του), αλλά του χρόνου σε μια full-time κατάσταση. Άρα, λοιπόν, στο "τώρα", ο ΠΑΟΚ οφείλει να κρατήσει το "δίποντο" με την Καρδίτσα αλλά να αξιολογήσει παράλληλα τα προβληματικά και "ασόβαρα" διαστήματα του. Σαφώς κι έχει λόγους να χαμογελά για τους Φράνκε και Ρένφρο που βγήκαν μπροστά, όμως πρέπει να πάρει κι άλλα κι από τους υπόλοιπους (κυρίως τους ξένους).

«Τρίτωσε» το κακό και χάθηκε πολύτιμο έδαφος για τον Άρη

Το απόγευμα του Σαββάτου (18/3), ο Άρης γνώρισε στο Λαύριο από τη τοπική ομάδα τη τρίτη διαδοχική του ήττα στην Basket League, έπειτα από εκείνες που είχαν προηγηθεί κόντρα σε Καρδίτσα και Περιστέρι. Ο Μάρτιος δεν τσουλάει καθόλου καλά για τους Κίτρινους που χάνουν έδαφος βαθμολογικά, πλην όμως καλούνται να σταθούν όρθιοι και, σε πρώτη φάση, να κερδίσουν εντός τον Ιωνικό στις 25/3, δηλαδή ένα απολύτως διαχειρίσιμο εμπόδιο. Το οποίο πάντως, στην παρούσα φάση, θα είναι σημαντικότατο για τον Άρη να το προσπεράσει με επιτυχία. Το χρειάζεται, το έχει ανάγκη.

Τελευταία ο Άρης δεν παίζει καλά κι έχει χάσει το μυαλό του, με τους παίκτες να μοιάζουν ψυχολογικά σκασμένοι κι απογοητευμένοι. Η αυτοπεποίθηση δείχνει να έχει πέσει σε βαρομετρικό χαμηλό. Η ομάδα έχει χάσει τη φλόγα που τη χαρακτήριζε μερικούς μήνες νωρίτερα κι ενώ τα παράπονα για τον τρόπο που το σύνολο αντιμετωπίζεται από τους διαιτητές είναι τεράστια. Παράπονα που έχουν βάση κι εν πολλοίς είναι δικαιολογημένα, ακόμη και για έναν εξωτερικό παρατηρητή. Ο Άρης δεν λαμβάνει σεβασμό ανάλογο του μεγέθους του* και μοιραία το γεγονός αυτό έχει αντίκτυπο και σε επίπεδο απόδοσης και -φυσικά- αποτελεσμάτων.

Στο Λαύριο, η ομάδα του Καστρίτη ήταν βέβαιο πως δεν θα είχε εύκολο έργο. Όπως και στην Καρδίτσα, έτσι και στο νοτιότερο τμήμα της Αττικής, οι Θεσσαλονικείς είχαν απέναντι τους αντιπάλους με τεράστιο κίνητρο για τη νίκη, αφού θέλουν να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Η εμφάνιση του Άρη ήταν κακή πρωτίστως επιθετικά (2/18 τριπ., 8 χαμένες βολές), με πολλούς παίκτες εκτός φόρμας. Ο Νότε είχε 4/13 σουτ, ο Τολιόπουλος 2/7 κι ο Μήτρου-Λονγκ 2/10. Όλα αυτά εν τη κομβική απουσία του Χάγκινς. Με άλλα λόγια, όταν δεν τραβούν οι περιφερειακοί, ο Άρης είναι δύσκολο να φανεί ανταγωνιστικός με διάρκεια. Πλην του Χόρκλερ (13π., 10ριμπ., 2ασ.), οι παίκτες του Καστρίτη βρέθηκαν σε κακό απόγευμα, επιτρέποντας μάλιστα σε αρκετούς του Λαυρίου να νιώσουν άνετα και με ρυθμό (Κόουλ 13π. & 6ασ., Φλαγκ 17π. & 16ριμπ., Ζάρας 12π., Γερομιχαλός 11π.).

Στα καλά νέα, ο Καββαδάς επέστρεψε μετά από 63 μέρες μακριά από την δράση κι έδειξε σημάδια ζωής (11π., 8ριμπ.) ενόψει της τελικής ευθείας, αν κι ομολογουμένως δεν είναι ο παίκτης που μπορεί να αλλάξει δραματικά την μοίρα της σεζόν του Άρη. Η δυναμική του συνόλου μειώνεται αισθητά όταν λείπει ο Χάγκινς στον άσο, αλλά κι ο Σανόγκο στη front line. Ο Άρης, λοιπόν, μέσα σε όλα, είναι κι άτυχος με τα συνεχόμενα "μπες-βγες" των συγκεκριμένων παικτών. Το κλου για τον Άρη είναι πως, παρά την απογοήτευση, τους τραυματισμούς και τις κακές διαιτησίες που εισπράττει, δεν πρέπει να πορευτεί από 'δω και στο εξής με την λογική του "ότι είναι να γίνει, ας γίνει". Απεναντίας πρέπει να συνεχίσει να είναι διεκδικητικός και μαχητικός, με όσα όπλα και μέσα κι αν διαθέτει. Όπως τον έχουμε μάθει δηλαδή επί των ημερών του Γιάννη Καστρίτη, την τελευταία διετία.

*Εξυπακουέται πως δεν μιλάμε για διαιτησίες ευνοϊκές προς τον Άρη επειδή είναι... ο Άρης, αλλά για ισοτιμία και "50-50".