Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου 2023 09:25

Η δευτέρα παρουσία της 19ης Δεκεμβρίου

Aπό :

Μετά από δύο σεζόν με 50+ νίκες στην κανονική περίοδο, οι Grizzlies έχουν ξεκινήσει τη φετινή χρονιά ως μία από τις χειρότερες ομάδες βάσει νικών με μόλις δύο σε έντεκα αναμετρήσεις ως τώρα. Είναι μία από τις πιο δυσλειτουργικές εκκινήσεις στην πρόσφατη ιστορία του ΝΒΑ, ειδικά μετά τη σεζόν που προηγήθηκε και δημιούργησε προσδοκίες, τόσο στον κόσμο, όσο και στον οργανισμό, παρά το απογοητευτικό κλείσιμο. Η απόδοση τους στο παρκέ είναι ανα διαστήματα αποκαρδιωτική, η αυτοπεποίθηση στα τάρταρα κι η αίσθηση ότι μπορούν να κερδίσουν μοιάζει να έχει χαθεί. Φυσικά υπάρχουν πάμπολλα ελαφρυντικά, και σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτή η πραγματική εικόνα της ομάδας. Πάμε να δούμε το φετινό saga ενός από τα μέχρι πρότινος πιο ενδιαφέροντα project στο ΝΒΑ.

Ας αρχίσουμε με τα τεκταινόμενα στο παρκέ. Σύμφωνα με το Cleaning The Glass, οι Grizzlies έχουν ένα swing 10 πόντων στο differential σε σχέση με πέρυσι. Από το +5 που έκλεισαν τη σεζόν βρίσκονται προς το παρόν στο -5, στον πάτο της σχετικής λίστας. Η εύκολη εξήγηση εδώ είναι να πούμε πως η απουσία του Morant είναι τόσο σημαντική, που η επιθετική απόδοση της ομάδας έχει κατρακυλήσει. Εν μέρει δεν είναι λάθος να το ισχυριστεί ο οποιοσδήποτε, καθώς έχουν bottom-3 OffRTG αυτή τη στιγμή, με μόλις 106.4 κι ο Morant είναι αναμφισβήτητα ένα από τα κορυφαία επιθετικά ταλέντα της λίγκας. Το θέμα είναι ότι στις δύο περασμένες σεζόν, οι Grizzlies είχαν ρεκόρ 20-5 και 11-10 στα ματς που δεν αγωνίστηκε ο εκρηκτικός γκαρντ, δηλαδή στάθηκαν και με το παραπάνω όρθιοι εν απουσία του. Τίθεται επομένως το ερώτημα, αν τελικά το πρόβλημα της ομάδας δεν είναι μόνο η απουσία του αστέρα της. Η απάντηση ίσως δοθεί στο τέλος.

Που λέτε, υπάρχουν τρία στατιστικά στα οποία έχει καταγραφεί κατρακύλα και εκεί καθρεφτίζεται η επιθετική εικόνα της ομάδας ως τώρα. Αυτά είναι το ποσοστό δύο πόντων που σκοράρει η ομάδα (με το ζόρι 49% από 54% πέρυσι), και τα eFG% και TS%, που επίσης ως τώρα έχουν το καθένα πτώση τρεις μονάδες. Ως τώρα όμως, οι Grizzlies αγωνίζονται στο ίδιο pace, με παρόμοιο αριθμό πόντων στον αιφνιδιασμό, έχουν σχεδόν πανομοιότυπο ποσοστό assisted FGs, και μάλιστα φέτος έχουν αυξήσει άρδην το ποσοστό πόντων που παίρνουν από τα τρίποντα.

Για να αφήσω τους αριθμούς στην άκρη και να το κάνω πιο απλό το θέμα είναι το εξής. Morant απόντος, και με πρώτο ψηλό εσχάτως τον ντεμέκ Dikembe (ασχέτως που ως τώρα είναι αυτό που λέμε τίμιος στα καφενειακά τσατς), η δύναμη πυρός κοντά στο καλάθι έχει μειωθεί άρδην. Ο JJJ δε μπορεί και δεν πρέπει να παίξει στο 5 όλη τη χρονιά, ο Tillman είναι για συγκεκριμένα λεπτά κι αποστολές, ενώ το status των Adams και Clarke είναι αβέβαιο. Κι εφόσον η ομάδα αδυνατεί να σκοράρει με ευκολία κοντά στο καλάθι, μάλλον δικαιολογημένα ο Jenkins έψαξε τη λύση στα μακρινά σουτ. Αλλά επειδή ενός κακού μύρια έπονται, ούτε αυτή η ζαριά του βγαίνει ως τώρα, με το ποσοστό να είναι ίσα πάνω από το 33% και την ομάδα να εκτελεί σχεδόν 40 τρίποντα ανά αγώνα, τα περισσότερα υπό κακές προϋποθέσεις. Έτσι ο προπονητής έχει στα χέρια του την εξής σπαζοκεφαλιά::

Απουσία κάθετου παιχνιδιού → Άμυνες δεν προσαρμόζονται πάνω του κλείνοντας στη ρακέτα → Λιγότεροι χώροι στην περιφέρεια → Χειρότερο shot selection (βλέπε ποσοστά τριπόντων, eFG, TS που αναφέρθηκαν ήδη)

Εφόσον πολιορκητικός κριός αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει και τα σουτ δεν μπαίνουν, ο Jenkins έψαξε τη λύση αυξάνοντας τη χρήση και τα λεπτά των καλύτερων παικτών του, ήτοι των Bane, Smart και JJJ. Μέχρι πρότινος ήταν ο τέως γκαρντ των Celtics που καθοδηγούσε την επίθεση, κίνηση που ορθώς κρίθηκε λανθασμένη. Ο Smart λειτουργεί πιο αποδοτικά ως δευτερεύων χειριστής και στατικός εκτελεστής, δεν είναι δηλαδή ένας αυθεντικός δημιουργός φάσεων αλλά κατά συνθήκη. Αυτό φάνηκε και στα νούμερα του, όπου το AST/TO από σχεδόν 2.7 στους Κέλτες, έχει πέσει προς ώρας στο 1.45! Δείτε παρακάτω και τα shot charts του συγκριτικά πέρυσι και στα πρώτα δέκα ματς φέτος.

Έχει ήδη εκτελέσει το 1/6 των συνολικών σουτ που πήρε όλη την περασμένη σεζόν και είναι πολύ μακριά από τα σημεία στα οποία ένιωθε άνετα με τους Celtics. Με γνώμονα τα παραπάνω, αλλά και για να δημιουργήσει ένα πιο ελκυστικό για τις αντίπαλες άμυνες δίπολο, ο Jenkins πέρασε στο Bane - JJJ ως βασικό ζευγάρι στο παιχνίδι δύο εναντίον δύο. Αν και δεν έχει μεταφραστεί σε αποτελέσματα, δείχνει σαφώς πιο ισορροπημένο σαν πλάνο και έχει περισσότερες προοπτικές. Όσο για τον Smart, η επιστροφή του Morant θα τον ευνοήσει φουλ, καθώς θα αφαιρέσει αρκετή ένταση από τους ώμους του και θα επιστρέψει σε ρόλο παρόμοιο με αυτόν που είχε μέχρι πρότινος.

Στα του supporting cast τώρα, ο πάγκος των Grizzlies με τα όσα έχουμε δει ως τώρα διαφαίνεται ως ο πιο ελλειπής των τελευταίων ετών σε όλες τις θέσεις κι αρμοδιότητες. Έχει το 4ο χειρότερο OffRTG φέτος, ενώ πέρυσι ήταν στη μέση της κατάταξης. Aldama, Gilyard και Kennard δίνουν ποιοτικά λεπτά, αλλά με ασταθή συχνότητα, ενώ ο Ziaire Williams ακόμα ψάχνει τα πατήματα του και πολλές φορές φαίνεται εκτός κλίματος αγώνα. Προφανώς αν όλα πάνε καλά για το Memphis, αυτοί δεν θα αποτελούν το τελικό ενεργό ρόστερ της ομάδας, προς το παρόν όμως είναι και καλούνται βράδυ παρά βράδυ να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Βέβαια προς τιμήν του οργανισμού παρά τις αναποδιές συνεχίζει να δίνει ευκαιρίες σε παιδιά από τη G-League, αντί να ψάξει για δοκιμασμένες λύσεις, τακτική που μακροπρόθεσμα μπορεί να βγει σε καλό. Το βασικότερο πρόβλημα των δεύτερων συνθέσεων για τον Jenkins είναι η έλλειψη μεγέθους και σκοραρίσματος, πράγματα που προσπαθεί να καλύψει με hustling και προσπάθειες για πρωτεύοντα και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό.

Κι εδώ επανέρχεται το ερώτημα που τέθηκε παραπάνω. Όπως είπαμε, στις 19 Δεκεμβρίου είναι προγραμματισμένη η επιστροφή του Ja, ο ίδιος φαίνεται πως πιέζει ώστε να μπει στο γήπεδο σαν να μην έλειψε μια μέρα. Τα μπασκετικά media της πόλης τον περιμένουν ως μεσσία, όπως κι η ίδια η ομάδα χωρίς αμφιβολία. Αν όμως τελικά το ρόστερ είναι τόσο τρύπιο, που ως τότε έχει γράψει ένα ρεκόρ της τάξης του 6-19 ή 7-18, τίθεται σοβαρό θέμα για τα Playoffs. Η εξάδα προφανώς πάει βόλτα, και με τον ανταγωνισμό της Δύσης ακόμα και η είσοδος στα Play-In θα δυσκολέψει. Πρέπει το απουσιολόγιο να ελαφρύνει πολύ, κι ο superstar της ομάδας να δηλώσει παρών σε δύο παρκέ. Ένα το αγωνιστικό, όπου για 57 ματς απαιτούνται εμφανίσεις MVP, κι ένα το πνευματικό.

Κι αν τελικά όλα πάνε καλά, ο Morant συνέλθει, το ρόστερ πάρει μπρος με την επιστροφή του κι η ομάδα βρεθεί στην postseason θα μιλάμε για ένα δυνατό comeback ακόμα κι αν φύγουν στον πρώτο γύρο. Θα έχουν δείξει χαρακτήρα, θα κερδίσουν το σεβασμό του κόσμου κι ίσως λειτουργήσει ως καύσιμο για το 2024. Αν όμως οι τραυματισμοί συνεχιστούν, η second unit συνεχίσει να βρίσκεται σε ξηρασία κι οι ήττες δεν σταματήσουν παρά την επιστροφή Ja, τότε η κοινή γνώμη θα στραφεί εναντίον του και αγωνιστικά, ακόμα κι αν τα προβλήματα φαίνονται αλλού προς το παρόν. Κι ο νεαρός γκαρντ δεν φημίζεται ούτε για την κριτική του σκέψη, ούτε για τις αντιδράσεις του υπό πίεση…

*Τα στατιστικά είναι από το επίσημο site του ΝΒΑ το Cleaning The Glass και δεν περιλαμβάνεται το σημερινό ματς με τους Lakers

 

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely