Η Ζαλγκίρις τα τελευταία δυο χρόνια ήταν αποκρουστική. Αληθινά κακό μπάσκετ, που δεν θύμιζε σε τίποτα τη Λιθουανική σχολή. Ελάχιστο παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, μπόλικη πλάτη, αργός ρυθμός, λίγα σουτ μακρινής απόστασης. Τα παιχνίδια της ήταν ο,τι έπρεπε για να κάνει κανείς κάτι άλλο. Φέτος, με τον προπονητή Σάρας από την αρχή στον πάγκο, το περισσότερο ενδιαφέρον στρέφεται στην ανάπτυξη κάποιων παικτών και στην ποιότητα του θεάματος στο γήπεδο. Η όποια κουβεντα για αποτελέσματα είναι μάλλον άτοπη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η Ζαλγκίρις δεν μπορεί να κάνει κάποιες καλές νίκες. Θα τις κάνει.