Τρίτη, 01 Ιουνίου 2021 17:13

We Got Playoffs - 3: Αλλαγή γενεαλογικής σκυτάλης

Aπό :

Tα Playoffs στον “Μαγικό Κόσμο” συνεχίζονται με εξαιρετικές παραστάσεις και επιδόσεις καθημερινά. Τα βαρετά ή αδιάφορα παιχνίδια ως τώρα είναι μετρημένα, με τον πρώτο γύρο να προσφέρει εξαιρετικές συγκινήσεις. Μια καταγραφή των φάσεων, των στατιστικών και των λοιπών άξιων αναφοράς των ημερών που πέρασαν, στο σημερινό We Got Playoffs από τους contributors του Basketball Guru.

Fast Break

Οι Utah Jazz φαίνεται να καθαρίζουν την υπόθεση πρόκριση, κερδίζοντας για άλλη μια φορά τους αξιόμαχους Grizzlies, σε ακόμη ένα παιχνίδι ψηλού σκορ. Η απουσία του Mitchell έδωσε ελπίδες στο σύνολο του Taylor Jenkins, αλλά οι πλήρεις Jazz είναι δικαιότατα η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ στο NBA και ακόμα και οι ατομικές υπερβάσεις όπως οι 47 πόντου του Ja Morant δεν αρκούν.

Μένοντας στη Δύση, οι Suns επιστρέφουν στο Phoenix και περιμένουν τους Lakers με το πλεονέκτημα έδρας στις αποσκευές τους, αφού εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο τρόπο την ατυχία του Davis και τη μερική ανάρρωση του Chris Paul. Κι αν το 2-2 δεν είναι καταστροφή για τους Lakers, ο τραυματισμός του Davis είναι μια μεγάλη πηγή άγχους, καθώς στα δύο παιχνίδια που ο center τους δεν ήταν καλός ή διαθέσιμος, οι Suns έδειξαν να είναι η καλύτερη ομάδα στο παρκέ, ακόμα και χωρίς υπερβάσεις από τους παίκτες τους.

Blazers και Nuggets θα συνεχίσουν να ανταλλάσσουν γροθιές σε μια εξαιρετικά διασκεδαστική σειρά δύο ομάδων που μάλλον ξέρουν ότι δύσκολα θα διεκδικήσουν κάτι περισσότερο στα playoffs.

Οι Atlanta Hawks ξαναβρήκαν τα πατήματά τους και είναι οδυνηρά εμφανές ότι έχουν πολύ περισσότερες λύσεις από τους Knicks, ιδίως όταν οι τελευταίοι βλέπουν τον star τους σε τόσο κακή κατάσταση. Ο Thibodeau προσπαθεί να το σώσει πηγαίνοντας full Thibodeau με Rose και Gibson στην βασική πεντάδα, αλλά αυτό δημιουργεί έναν μετα-αποκαλυπτικό πάγκο. Η σειρά δεν έχει κριθεί, αλλά αυτοί οι Knicks δεν δείχνουν ότι μπορούν να κερδίσουν τρία συνεχόμενα παιχνίδια. Και κυρίως για ακόμα μία φορά ο coach Thibs δείχνει να μην μπορεί να κάνει καμία απολύτως προσαρμογή στο παιχνίδι του - πόσο δε στις εμμονές του.

Clippers και Mavericks αντίθετα βρίσκονται στην απόλυτη ισορροπία του 2-2, σε μια ανήκουστη συνθήκη, όπου ο γηπεδούχος ακόμα δεν έχει κερδίσει, ωστόσο οι Clippers μετά το αρχικό σοκ φαίνεται να έλυσαν τον γρίφο των Mavericks που φαντάζουν όσο χαμένοι φάνταζαν οι Clippers πριν από μια εβδομάδα. Ο Kawhi επιθετικά είναι ασταμάτητος, μάλλον στην πιο ώριμη σχετική έκδοσή του, ενώ το τραβηγμένο νεύρο στον αυχένα του Luka που του στερεί στην πράξη το αριστερό του χέρι και η παρατεταμένη αγωνιστική ανυπαρξία του Porzingis προφανώς και βοήθησαν πολύ και αυτά.

Κάπως έτσι, το πιο ενδιαφέρον match-up στα χαρτιά πριν την έναρξη των Playoffs, αυτό ανάμεσα σε Bucks και Heat, ήταν το μόνο που είχε τελικά σκούπα!. Οι Bucks σκούπισαν ευλαβικά τους Miami Heat, ενώ δύο άλλες σειρές οδεύουν προς αυτό που οι αμερικάνοι ονομάζουν gentleman’s sweep, ένα σχεδόν χαριστικό 4-1. Δεν είναι όμορφο όμως να αποδώσουμε την καταπληκτική εμφάνιση του Jason Tatum με 50 πόντους στον ιπποτισμό των Nets, ούτε ο τραυματισμός του Joel Embiid έχει μεγάλη σχέση με τους καλούς τρόπους των Sixers.

Κλείνοντας την εισαγωγή μας με δύο εκτός σειρών σχόλια, πρώτον ό,τι Lakers και Heat δείχνουν εμφανώς, τόσο στα playoffs, όσο και σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, πως οι 70 μέρες ξεκούρασης από τον έκτο μεταξύ τους τελικό στο Bubble ως την έναρξη της σεζόν κάθε άλλο παρά αρκετές ήταν και φαίνεται να τους στοιχίζουν -πανάκριβα- σχετικά. Δεύτερον, και ίσως σημαντικότερο μακροοικονομικά, στα φετινά playoffs (ακόμα και αν το πάρει ξανά ένας εκ των LeBon ή KD) φαίνεται να έχουμε παράδοση γενεαλογικής σκυτάλης:  Tatum, Trae, Luka,  Ayton, Ja, Mitchell, Booker, Porter Jr., βροντοφωνάζουν κάθε βράδυ “παρών” και δείχνουν πως είναι εδώ για να μας απασχολήσουν για πολλά πολλά ακόμα χρόνια.

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από εντυπωσιασμό...

36 χρονών λέει…

Ναι, ok, χάσανε, αλλά αυτά που κάνει ο άνθρωπος στην ηλικία του είναι αδύνατα κανονικά...

... και από τα γέλια

Συγχωρείστε μας τους ασεβείς, αλλά εμείς γελάσαμε πολύ με την όλη φάση με τον Kyrie και την “προσβολή” του στο σήμα των Celtics. Και από την ανάγκη του να το κάνει, και από την ανάγκη του να δείξει πως προσβάλει “τους οχτρούς του”, πατώντας μια καρτουνίστικη φιγούρα στη μέση ενός παρκέ (που την πατάνε εκατοντάδες φορές ανά αγώνα έτσι κι αλλιώς!), αλλά και όσους/ες το βρήκαν ως κάτι εξαιρετικά προσβλητικό, το να τους λοιδωρούν το “έμβλημα”, “τα σώβρακα και τις φανέλες” που “όλος ο κόσμος προσκυνά”, και να του επιτίθενται για αυτό..

 Η γωνιά του Geek

➢ Σκορ σειράς: Bucks 4 - 0 Heat. Πόντοι σειράς: Bryn Forbes: 60 - 58 Jimmy Butler. Kαι να ήταν μόνο αυτό; Ο MVP των Heat κατά την περσινή ξέφρενη πορεία τους ως τους τελικούς, τέλειωσε τη σειρά με -68 στο box plus/minus, μακράν το χειρότερο της σειράς, ενώ είχε μέσο όρο 15,3 πόντων με 30/30/66 ποσοστά ευστοχίας από το παρκέ, το τρίποντο και τις βολές αντίστοιχα.

➢ 15,8% ήταν το ποσοστό ευστοχίας του Russell Westbrook στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς με τους Sixers, σουτάροντας με το ανεκδιήγητο 3/19. Παρότι όμως αυτό ήταν το χειρότερο shooting performance της καριέρας του στα playoffs, ήταν ο καλός εαυτός του στα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού, προσθέτοντας 21 rebounds και 14 assists. Στη νίκη των Wizards επί των Sixers βράδυ Δευτέρας, ο Westbrook έκανε το 12o playoff triple-double του (19/21/14) φτάνοντας στην τρίτη θέση σχετικά, πίσω αποκλειστικά από Magic (30) και LeBron (23).

➢ Οι 101 πόντοι που είχε στα τρία του πρώτα παιχνίδια σε Playoffs ο Ja, τον βάζουν παρέα αποκλειστικά με τους Chamberlain, Jabbar και Mikan, ως τους μόνους παίκτες με πάνω από 100 πόντους στα πρώτα τρία τους playoff παιχνίδια.

➢ Από την άλλη, οι 104 πόντους που έβαλαν αθροιστικά οι KD, Kyrie και Harden στο Game-4 με τους Celtics, τους έβαλε στην πρώτη θέση σχετικά, μαζί με τους John Havlicek, Jo Jo White και Dave Cowens των Celtics το 1973, ρεκόρ που είχαν ισοφαρίσει το 1986 και Dominique Wilkins, Randy Whitman και Spud Webb με τις φανέλες των Hawks. Σε κάθε περίπτωση πάντως, πάνω από 95 πόντους σε δύο διαδοχικά παιχνίδια είναι η μόνη τριάδα που έχει πετύχει ποτέ.

➢ Ρομπότ:

➢ Τέταρτο ματς ανάμεσα σε Lakers και Suns στο Staples και πρώτοι σε assists και πόντους για κάθε ομάδα ήταν οι LeBron και Paul αντίστοιχα. Πρώτη φορά σε αγώνα NBA, κανονικής διάρκειας και postseason, που δύο παίκτες άνω των 35 ετών ηγούνται των ομάδων τους σε πόντους και assists. Όχι όποιοι δύο προφανώς. Προφανέστατα.

➢ Το ότι βέβαια ο Chris Paul στα 35 του είναι λιγότερο ευπαθής και επιστρέφει από τραυματισμό πιο γρήγορα από τον Anthony Davis, είναι ένα κάποιο θέμα.

➢ Όποιος έχει κάποια εξήγηση για το γεγονός πως ο Luka Doncic έχει 13/32 βολές (40%) μέχρι τώρα στη σειρά με τους Clippers, ευχαρίστως να την ακούσουμε. Και αναρωτιόμαστε σχετικά γιατί στο 50% ήταν και πριν τον τραυματισμό στο νεύρο.

Ups and Downs

Παρά τον φόβο μου πως ο DeAndre Ayton θα εκτεθεί στα playoffs, τόσο αμυντικά απέναντι στον Davis, όσο και επιθετικά με την εξοργιστική αδιαφορία του να εκμεταλλευτεί τα σωματικά του προσόντα, η πραγματικότητα εξελίσσεται πολύ διαφορά. Ο Μπαχαμέζος όχι μόνο έχει σταθεί αξιοπρεπέστατα στην άμυνα, ιδίως όταν ο Davis δεν θυμάται ότι είναι ο καλύτερος ψηλός σκόρερ στον κόσμο, όχι μόνο κατεβάζει 13,5 rebounds ανά αγώνα, αλλά έχει ανεβάσει το σκοράρισμά του στους 20 πόντους ανά αγώνα με ένα απίστευτο 81% (38/47 ποσοστό ευστοχίας). Σε μια σειρά που οι συμπαίκτες του μέχρι στιγμής τουβλάρουν αφειδώς και ο Chris Paul παίζει με ένα χέρι, αυτό το άλμα του Ayton είναι βασικός λόγος που οι Suns είναι στο 2-2 και ξανακέρδισαν το πλεονέκτημα έδρας.

O Donovan Mitchell συνέχισε να φορτώνει το καλάθι των Grizzlies με 30 πόντους στο Game-4, δείχνοντας ξανά πόσο απαραίτητος είναι ο δυναμισμός του για να γίνεται η επίθεση της Utah από πολύ καλή, ασταμάτητη. 27,4 πόντοι είναι ο μέσος όρος του στα playoffs, νούμερο που δεν είναι μόνο το μεγαλύτερο στην ιστορία του franchise, αλλά βρίσκεται πίσω μονάχα από τους Durant, James και Davis ανάμεσα στους εν ενεργεία NBAers, σύμφωνα με το statmuse.com. The kid is good.

Η δικαίωση όλων των πιστών του Trae Young (με πρώτο τον δικό μας τον Λεωνίδα). Ναι, ίσως είναι κάπως πρόωρος ένας σχετικός παιάνας, ωστόσο, οι οποιες αμφιβολίες ακολουθούσαν το όνομά του για το κατά πόσο θα μπορούσε να σταθεί στην postseason, λόγω μεγέθους στην άμυνα και λόγω εγωισμού στην επίθεση δείχνουν προς ώρας να μένουν στην άκρη. Ο Young οδηγεί μαεστρικά την επίθεση των Ηawks, σκοράροντας και οργανώνοντας, δεν κουράζει την μπάλα, κρατώντας την εμμονικά στα χέρια του, αντίθετα, αξιοποιεί άριστα τους συμπαίκτες του, και όποτε χρειαστεί εκτελεί με παγωμένο αίμα τους Knicks, είτε πίσω από τα 7,25, είτε με άνετες βόλτες ως το καλάθι τους. Το επόμενο τεστ, με Simmons πάνω του στην άμυνα και τον Embiid να κόβει τις άνετες βόλτες ως το καλάθι από την μία πλευρά του παρκέ, και χωρίς αντίστοιχο Bullock για να κρυφτεί στην άμυνα, θα δείξουν καθαρότερα πιο είναι το τρέχον ταβάνι, ωστόσο αυτό δεδομένα είναι ψηλότερο από ό,τι πολλοί και πολλές φοβόντουσαν.

Η εικόνα των δύο ομάδων όλη τη χρονιά έδειχνε πως το ζευγάρωμα Bucks - Heat θα ακολουθήσει μονοπάτι διαφορετικό από το περσινό. Ωστόσο δεν νομίζω να περίμενε κανείς ότι οι Heat θα γίνονταν πατάκι εισόδου για τους Bucks. Η απουσία της περσινής συνθήκης του Bubble που τους επέτρεψε να δέσουν και να αποκτήσουν αυτοματισμούς όσο κανείς άλλος δικαιολογεί ένα μέρος μόνο της απογοητευτικής απόδοσης. Ένα ακόμη μέρος είναι η επιρροή του χρόνου στο κορμί του Dragic, που πέρσι είχε γυρίσει τον χρόνο πίσω και ο Tyler Herro που δεν θύμιζε τίποτα τον ψυχρό εκτελεστή του clutch, ρόλο που απροσδόκητα έπαιξε πέρσι στο σύνολο του Spoelstra.

Συνολικά όμως νομίζω ότι αποδείχτηκαν τόσο έντονα κατώτεροι των περιστάσεων γιατί στον ενστικτώδη τρόπο που αγωνίζονταν πέρσι φέτος είχε παρεισφρήσει μια συσσωρευμένη καθυστέρηση στις αποφάσεις. Ο Butler πλέον καθιερώθηκε ως μη σουτέρ, και ο δισταγμός του πλέον “βγαίνει” περισσότερο στο παρκέ, o Bam Adebayo πρόσθεσε σε μεγαλύτερο βαθμό το σουτάκι από μέση απόσταση στο παιχνίδι του, ωστόσο αυτή η έξτρα επιλογή ακόμα μάχεται απέναντι στον “ή θα πασάρω ή σας έφαγα” αυτοματισμό που είχε πέρσι και οι προσπάθειες που δεν έβρισκε ο όπως πέρσι ο Dragic σημαίνουν μερικά κλικ πιο αργές αποφάσεις. Άλλωστε πιο σημαντική ακόμα από το ποσοστό ευστοχίας, είναι η πίστη πώς ο παίκτης θα σουτάρει και πόσο γρήγορα μπορεί να το κάνει. Αυτή η καθυστέρηση έκανε την αναχαίτισή τους βούτυρο στο ψωμί μιας φοβερά επιθετικής άμυνας - ένα χαρακτηριστικό που πέρσι που τα πάντα γίνονταν αστραπιαία έβαζε διαρκώς σε μπελάδες τους Bucks. Κι αν για τον Adebayo μπορούμε να πούμε ότι είναι οι πόνοι που λογικά περνάει καθώς “ψηλώνει”, ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω για τους Butler και Dragic και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα κινηθούν το καλοκαίρι στο Miami.

Μπορεί να παίζει κατά διαστήματα απροσδόκητα καλή άμυνα, αλλά μπροστά ο Kyle Kuzma δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη που η θεωρία λέει πως είναι ο τρίτος καλύτερος σκόρερ των Lakers στα φετινά playoffs. Οι Lakers βλέπουν τον Davis να ξαναχάνει χρόνο, τον LeBron να μην μπορεί να μην μπορεί να φτάσει τον on/off διακόπτη του τόσο εύκολα όσο παλιότερα, και οι 5,3 πόντοι του Kuzma με 7/29 σουτ σε τέσσερα παιχνίδια πονάνε πολύ.

Οι Kings. Επειδή ακόμα δεν μπορούμε να χωνέψουμε πως επέλεξαν να αφήσουν τον Bogdanovic να φύγει χωρίς ανταλλάγματα.

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely