Πέμπτη, 08 Ιουνίου 2017 09:05

Η στιγμή της βίαιης ρήξης

Από :

Αναρωτιέμαι μήπως 47,7 δευτερόλεπτα πριν την λήξη του τρίτου τελικού μεταξύ Warriors και Cavaliers γίναμε μάρτυρες μιας στιγμής - ορόσημο για την ιστορία του μπάσκετ του ΝΒΑ. Καθώς ο Κέβιν Ντουράντ σηκωνόταν και ευστοχούσε πάνω από τα χέρια και την κακή άμυνα του Λεμπρόν Τζέιμς, είναι πολύ πιθανό να συνέβη μία παράδοση σκυτάλης. Θα πρέπει οι Ουόριορς να κλείσουν την σειρά για να το επιβεβαιώσουν, απλά η συγκυρία δείνει ευνοϊκή για το πέρασμα στην KD era στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Η πιθανότητα αποκτά μεγαλύτερο εύρος αν αναλογιστεί κανείς το εξής: Ο Ντουράντ είναι ένας παίκτης με προσόντα εφάμιλλα του Τζέιμς και παίζει παράλληλα σε μία ομάδα που μπορεί να είναι μέσα στις 4-5 καλύτερες όλων των εποχών. Ναι, ίσως αυτή η στιγμή , αυτό το τρίποντο , να ήταν η αρχή της δικής του κυριαρχίας, και εμείς να γίναμε μάρτυρες της.

Αν αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως πολύ γκράντε, τότε ας μείνουμε σε μία άλλη διάσταση. Το τρίποντο του KD σχεδόν κλείνει την συζήτηση γύρω από την μενταλιτέ του, τόσο όταν βρίσκεται απέναντι στον Τζέιμς, όσο και στην crunch time των πλέι οφ γενικότερα. Μέσα σε τρία παιχνίδια η παιχτάρα αυτή κατάφερε να αντιστρέψει την αφήγηση χρόνων και να την στρέψει στα μούτρα του αφηγητή, πετυχαίνοντας παράλληλα να πείσει για κάτι που στην αρχή της σεζόν έδειχνε αδιανόητο. Η κοινή πεποίθηση (μαζί και η δική μου) ήταν πως οι Dubs ήταν έτσι κι αλλιώς μία ομάδα προορισμένη για τίτλους, και πως η δική του προσθήκη απλά θα προσέθετε ένα-δυο έξτρα εύκολους δρόμους στον προορισμό. Ετσι όπως έχουν πάει αυτοί οι τελικοί όμως, μαζί με την στιγμή των 47,7'', έχει πλέον γίνει φανερό πως οι φετινοί Ουόριορς θα φτάσουν στον τίτλο χάρη σε εκείνον. Για να το πούμε αλλιώς, ο Ντουράντ κατάφερε να πείσει πως χωρίς εκείνον το Κλίβελαντ θα γιόρταζε ένα θριαμβευτικό back to back. Ο Κέβιν Ντουράντ μετετράπηκε από ένα σημαντικότατο προσθετικό μέλος, στον βασικό κορμό του αγωνιστικού σώματος της (εν δυνάμει) καλύτερης ομάδας όλων των εποχών.

Και αυτό δεν είναι καθόλου λίγο, ειδικά όταν απεναντι του ήταν εκείνος με τον οποίον όλοι θέλουν να συγκριθούν. Λίγο πριν η συναισθηματική έξαρση επανακάμψει, ας δούμε την αλληλουχία των γεγονότων.

Ναι, ο Ντουράντ δεν ήταν μόνος και πριν από την μεγάλη του στιγμή συνέβησαν κι αλλα. Πρώτα πρώτα ο Ντρέιμοντ Γκριν έπαιξε μια άμυνα στα ίσα στον Τζέιμς, κάτι που τον ανάγκασε να σπάσει την μπάλα στον Κάιλ Κόρβερ. Ο KD βέβαια φρόντισε να προσθέσει μία έξτρα δόση απειλής με την τοποθέτηση του στο τέλος του διαδρόμου της διείσδυσης. Ο Κόρβερ αστόχησε και το ριμπάουντ κατέληξε στα χέρια του, για ένα coast to coast απέναντι στην άμυνα του αποκαμωμένου Βασιλιά, που είχε ξεμείνει τόσο από ενέργεια, όσο και από αυλικούς. Λίγο αργότερα, ο Κλέι Τόμπσον έβγαλε την άμυνα του αγώνα επάνω στον Κάιρι Ιρβινγκ, που επίσης είχε στερέψει από κουράγια για ένα ακόμη χορευτικό drive. Δεν γινόταν....

Οι παραπάνω ήταν πιθανώς οι τρεις πιο σημαντικές κατοχές του αναπάντητου 11-0 των Ουόριορς στο τέλος ενός αγώνα γεμάτο από de ja vu. Oι Καβς στο δεύτερο ημίχρονο έμοιαζαν έτοιμοι να κυριαρχήσουν όπως πέρυσι στα τελευταία παιχνίδια. Ο Γκριν ήταν από πριν εκνευρισμένος και φορτωμένος με φάουλ, τα switch έφερναν επανειλημμένως τον Κάρι στον Λεμπρόν, ο Λαβ έφτασε στο σημείο να ανανεώσει σε μία φάση τρεις επιθέσεις, ο Ιρβινγκ άλλαζε τα φώτα σε όλους τους προσωπικούς του αντιπάλους με αλλεπάληλα circus shots. Παράλληλα, οι Dubs πάλευαν μετα γνωστά ψυχολογικά τους, εκτοξεύοντας μερικά από τα trademark μαρκαρισμένα τούβλα τους και κάνοντας αλλεπάληλα λάθη στην προσπάθεια τους να απαντήσουν άμεσα. Τόσοι οιωνοί δεν εμφανίζονται μαζι, ούτε όταν είναι σίγουρο πως θα πιάσει το seajet2 φουρτούνα στο κάβο ντόρο. Και θα επιβεβαιώνονταν, παρά το comeback, αν δεν υπήρχε η τριποντάρα του εκπληκτικού Ντουράντ.

Αυτή η εξίσου πιθανή εκδοχή των γεγονότων είναι που τελικά κάνει την στιγμή ακόμη μεγαλύτερης σημασίας από όσο περιγράφηκε στην εισαγωγή. Τελικά, είναι πιο γκράντε και από γκράντε. Οχι μόνο ο Ντουράντ παλεύει με τις αφηγήσεις, όχι μόνο κερδίζει την πρωτιά στο ρόστερ των Ουόριορς, αλλά στρέφει την ροή αλλού. Το τρίποντο του πάνω από τα χέρια του Τζέιμς δεν αποτελεί τελικά μια αλλαγή σκυτάλης, καθώς κάτι τέτοιο θα περιείχε το στοιχείο της συνέχειας. Είναι μια βίαιη ρήξη.

Είναι πολύ δύσκολο η μπασκετική ιστορία να εξηγηθεί με όρους εξελικτικούς ή, αν θέλετε να το γαμήσουμε στην φιλοσοφία, με όρους Δαρβινισμού. Το άθλημα είναι μία συλλογή από στιγμές, τις οποίες το σενάριο ταξινομεί ως περισσότερο ή λιγότερο σημαντικές. Αν το τρίποντο του KD δεν έμπαινε, διάφορα στόρι θα συνέχιζαν στον χαραγμένο δρόμο τους. Ο Nρουράντ δεν θα είχε καταφέρει ακόμη να ξορκίσει το φάντασμα, οι Ουόριορς θα δυσκολεύονταν πολύ περισσότερο να φτάσουν σε τρίτη νίκη - ακόμη και στο επόμενο παιχνίδι - , ο Λεμπρόν θα πίστευε ξανά πως η δική του μαγεία αρκεί για να κατατροπώσει έναν ανώτερο αντίπαλο, οι Καβς θα είχαν δικαίωμα να πατήσουν πάλι επάνω σε μια δεδομένη πνευματική ή ψυχολογική υπεροχή. Τα φαντασματα του 'blow up a 3-1 lead" θα επέστρεφαν.

Tίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει σήμερα.

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely