Μετά από δέκα και πλέον χρόνια ως assistant στον Ολυμπιακό (αλλά και κάποιες σύντομες θητείες ως υπηρεσιακός), ο Milan Tomic επιχειρεί ένα νέο ξεκίνημα στην προπονητική του καριέρα. Ο Ερυθρός Αστέρας, που στην λήξη της σεζόν 2017-18 αποχαιρέτισε τον - μάλλον ανέτοιμο για αυτό το επίπεδο - Dusan Alimpijevic, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον πρώην συνεργάτη του Γιάννη Σφαιρόπουλου, παρά το γεγονός πως δεν έχει ιδιαίτερη εμπειρία ως head coach. Άλλωστε, κάτι παρόμοιο αποφάσισε και πέρσι ο σύλλογος, αφού ούτε ο προκατοχός του Tomic είχε φάει τους πάγκους με το... κουτάλι, τόσο ηλικιακά (ο Alimpijevic είναι μόλις 32 ετών), όσο και σε θέμα προηγούμενων δουλειών του (έγινε head coach το 2013, σε μικρές ομάδες της Σερβικής λίγκας). Είναι ουσιαστικά η πρώτη του μεγάλη ευκαιρία, μακριά από το περιβάλλον του Πειραιά, για να αποδείξει πως μπορεί να σταθεί ως το απόλυτο αφεντικό στην ιεραρχία ενός πάγκου. Μάλιστα, αναλαμβάνει μια ομάδα από τη γενέτειρα του, η οποία μόνο μικρό καράβι δε θεωρείται. Θα την κουμαντάρει στο EuroCup, καθώς η ομάδα του Βελιγραδίου μετά από πέντε χρόνια στην EuroLeague δεν κατάφερε να προκριθεί ξανά σε αυτή, αλλά και στην διαρκώς αναπτυσσόμενη Αδριατική λίγκα, την οποία θα επιδιώξει να κατακτήσει.
Έχοντας εργαστεί στο πλευρό των Σφαιρόπουλου, Μπαρτζώκα, Ίβκοβιτς και Γιαννάκη, ο Milan Tomic θα καθοδηγήσει τον Ερυθρό Αστέρα σε μια επί της ουσίας μεταβατική σεζόν. Τα τελευταία χρόνια οι Σέρβοι συνήθισαν να αποτελούν κομμάτι του κορυφαίου επιπέδου μέσω της EuroLeague, όχι βέβαια ως πρωταγωνιστές, αλλά σαν μια σταθερή δύναμη της πιο απαιτητικής ευρωπαϊκής λίγκας. Επίσης, μετρούσαν τρεις διαδοχικές κατακτήσεις στην ABA League, ένα σερί που διέκοψε, μάλλον απρόσμενα, πέρσι η Buducnost. Ο 45χρονος τεχνικός καλείται να ανανεώσει την ομάδα, προκειμένου να την επαναφέρει στον δρόμο των επιτυχίων. Παράλληλα, μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει να δούμε τι μπάσκετ θέλει να παίξει ο Milan Tomic και ποιες θα είναι οι κατευθύνσεις που θα δώσει στο σύνολο του. Στον Ολυμπιακό ως γνωστόν δούλεψε με ουκ ολίγους προπονητές και παίκτες κορυφαίου επιπέδου όλα αυτά τα χρόνια. Είδε κι έζησε πολλές καταστάσεις. Από τους σταρ των εκατομυρρίων του Παναγιώτη Γιαννάκη, μέχρι την low-budget ομάδα του Ντούντα Ίβκοβιτς. Από το επιθετικό μπάσκετ του Γιώργου Μπαρτζώκα, έως το πιο αμυντικογενές του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Είναι λογικό λοιπόν πως οι επιρρόες του θα ποικίλουν, αλλά προφανώς θα έχει κατασταλάξει στον δικό του τρόπο παιχνιδιού.
Κατά τα προηγούμενα χρόνια, στον Ερυθρό Αστέρα έδειξε να ταιριάζει ένα αρκετά μετρημένο στυλ μπάσκετ, με μεγάλη έμφαση στην πλευρά όπου η ομάδα αμύνεται. Ο νυν τεχνικός της Bayern, Dejan Radonjic, έδωσε συγκεκριμένη "ταυτότητα" στην ομάδα καθώς παρουσίαζε συνήθως σκληρά και δυσκολοκατάβλητα σύνολα, με έντονο το στοιχείο της ομαδικότητας και πολλούς αντί-σταρ παίκτες ως βασικά γρανάζια, στα τέσσερα χρόνια που υπηρέτησε το κλαμπ, από το 2013 έως το 2017. Η μετάβαση στην επόμενη μέρα ήταν δεδομένο πως δεν θα ήταν καθόλου απλή υπόθεση - όπως φάνηκε και πέρσι εκ του αποτελέσματος - επομένως το έργο του Milan Tomic μόνο εύκολο δε θα είναι, στην προσπάθεια του να δώσει εκ νέου "χαρακτήρα" στην ομάδα. Στο πλευρό του θα έχει ένα αμιγώς "πλάβι" σταφ, αποτελούμενο από τρεις (συν έναν γυμναστή) αρκετά έμπειρους assistants (Sasa Kosovic, Andrija Gavrilovic, Milenko Topic, Aleksandar Lukman). Πάμε να δούμε λοιπόν παρακάτω πως δόμησε το ρόστερ του και ποιοι παίκτες αναμένεται να κουβαλήσουν το κάρο της επερχόμενης αγωνιστικής περιόδου.
Η "αποκρυπτογράφηση" ενός ιδιαίτερου ρόστερ
Με μια πρώτη ματιά κοιτώντας τη φετινή 15αδα του Ερυθρού Αστέρα, το υλικό του μοιάζει κάπως περίπλοκο. Είναι σύνθετο ως προς την δομή του καθώς υπάρχουν πάρα πολλοί παίκτες που μπορούν να καλύψουν τις θέσεις 2-3. Στα "χαρτιά" αυτοί οι παίκτες είναι επτά, που σημαίνει περίπου το μισό ρόστερ. Επίσης παρότι οι κατ' εξοχήν χειριστές του είναι βραχύσωμοι, σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μέλη του backcourt πλησιάζουν ή ξεπερνούν τα δύο μέτρα. Κατά τα λοιπά, συναντάμε παίκτες για όλα τα γούστα, καθώς δε λείπει ο γνήσιος σουτέρ, υπάρχουν δύο (!) 7-footers, όχι πάρα πολλοί αθλητικοί, αλλά αρκετοί με έφεση στα fundamentals, κάποιοι βετεράνοι κι έξι μικρότεροι των 24 ετών. Ένα ρόστερ που εντείνει την ανυπομονησία μας για να παρακολουθήσουμε τι θα επιχειρήσει τελικά να παρουσίασει ο επί χρόνια συνεργάτης του Ολυμπιακού και δεν μας επιτρέπει πρακτικά να προχωρήσουμε σε πρόωρα συμπεράσματα.
Βασικός άσσος στην ομάδα του Milan Tomic θα είναι ο Joe Ragland, ένας παίκτης που γνωρίζει καλά την διοργάνωση του EuroCup, έχοντας πέρσι 18 συμμετοχές σε αυτήν ως μέλος της Lokomotiv Kuban με 11.7 πόντους, 3.7 ασίστ και 2.2 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Ο 29χρονος Αμερικανός playmaker τρέχει μια αρκετά αξιόλογη καριέρα στα ευρωπαϊκά παρκέ από το 2012, έχοντας μάλιστα περάσει και από το επίπεδο της EuroLeague. Μπορεί ποτέ του να μην υπήρξε κορυφαίος guard, όμως έχει αποδείξει πως για το συγκεκριμένο level είναι ότι πρέπει, διαθέτοντας πλέον και μεγάλη εμπειρία. Back up του θα είναι ο Filip Covic, ένας 29χρονος Σέρβος που πέρασε τα πέντε τελευταία χρόνια στην FMP, ενώ έχει θητεύσει αρκετά μικρότερος στον Ερυθρό Αστέρα, τη σεζόν 2011-12. Το μεγαλύτερο ψεγάδι που δείχνει να έχει το συγκεκριμένω δίδυμο οργανωτών έχει να κάνει με το γενικότερο του μέγεθος, καθώς τόσο ο Ragland (1.82μ.) όσο κι ο Covic (1.80μ.) είναι ασυνήθιστα μικρά κορμιά αναλογικά με τα τωρινά δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Την κατάσταση αναφορικά με τη στιβαρότητα του backcourt βελτιώνουν αισθητά οι Branko Lazic (1.95μ.) και Billy Baron (1.88μ.), καθώς αμφότεροι είναι αρκετά πιο αθλητικοί και δυνατοί σωματικά παίκτες. Ο αρχηγός Lazic προετοιμάζεται για την όγδοη σεζόν του στο σύλλογο κι αναμένεται για άλλη μια χρονιά να αποτελέσει σημαντικό γρανάζι στις αμυντικές, κυρίως, κατευθύνσεις της ομάδας. Όσον αφορά τον 27χρονο Αμερικανό, εκείνος πρόκειται να προσφέρει αξιόπιστο περιφερειακό σουτ, όντας ένας εκτελεστής της τάξεως του 39% πίσω από το τόξο στην καριέρα του. Είναι ένας παίκτης που χρόνο με το χρόνο δουλεύει και παρουσιάζει βελτίωση στο παιχνίδι του, με τις Eskisehir, Murcia, Charleroi και Lietuvos Rytas να βρίσκονται στο βιογραφικό του. Τις θέσεις της περιφέρειας συμπληρώνουν οι 24χρονοι Ognjen Dobric (2.00μ. swingman, είναι στην ομάδα από το 2013), Nemanja Nenadic (1.97μ. swingman, προσθήκη από την FMP), ο 23χρονος Dejan Davidovac (2.03μ. point forward, ήταν και πέρσι στην ομάδα) κι ο 20χρονος Aleksa Radanov (2.02μ. swingman, προσθήκη από την FMP). Παρατηρούμε πολυκοσμία και νιάτα στα φτερά, με τέσσερις δίμετρους γηγενείς αθλητές.
Ο Στράτος Περπέρογλου θα είναι το κλασικό τριάρι της ομάδας, αλλά δε θα μας προκαλέσει εντύπωση αν τον δούμε να πλησιάζει και πιο κοντά στο καλάθι, αγωνιζόμενος στην θέση "4". Ο 34χρονος forward δε χρειάζεται συστάσεις καθώς μιλάμε για έναν διεθνή παίκτη με περισσότερες από 200 συμμετοχές στο βιογραφικό του στην EuroLeague, ο οποίος πέρσι πραγματοποίησε τη rookie χρονιά του στο EuroCup (8.2π, 3.2ρ, 1.3α, 43% στα τρίποντα) με την Hapoel Ιερουσαλήμ. Ο Milan Tomic τον γνωρίζει άψογα από τη συνύπαρξη τους στον Ολυμπιακό, αλλά κι από τα χρόνια που τον αντιμετώπιζε όταν βρισκόταν σε άλλες ομάδες. Θα ποντάρει στην εμπειρία του και την ποιότητα του, καθώς κανένας άλλος παίκτης από το ρόστερ της ομάδας δε διαθέτει τις παραστάσεις και την κλάση του. Μπορεί αυτή να είναι η πέμπτη σεζόν του "Πέρπε" στο εξωτερικό, όμως για πρώτη φορά στην καριέρα του θα κληθεί να γίνει ο "μέντορας" ένος συνόλου, ώστε να μεταδόσει πράγματα στους συμπαίκτες του εντός κι εκτός παρκέ. Είναι ένας ρόλος που υπάρχει η εκτίμηση πως θα του ταιριάζει, καθώς μιλάμε για έναν αθλητή με εξαιρετικό χαρακτήρα που σε όποια ομάδα κι αν βρέθηκε ήταν χρήσιμος.
Ένας ακόμη γνώριμος μας έκλεισε θέση στο ρόστερ του Ερυθρού Αστέρα κι αυτός είναι ο Mouhammad Faye. Ο Σενεγαλέζος διεθνής power forward, με σημαντική διαδρομή πέντε ετών στην ελληνική Basket League (Ίκαρος, Πανελευσινιακός, Ρέθυμνο, Προμηθέας), πήρε μεταγραφή σε ψηλότερο σκαλοπάτι, αφού πέρσι πραγματοποίησε breakout year. Κλασσικό παράδειγμα πολυδιάστατου παίκτη που συνεισφέρει σταθερά και με συνέπεια σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού. Μεγάλο του προσόν η ενέργεια που βγάζει στο παρκέ και το γεγονός πως είναι... duracell, παίζει πολλά λεπτά και τραυματίζεται εξαιρετικά σπάνια. Σουτάρει καλά από απόσταση, μαζεύει ριμπάουντ και στα 33 του θα λέγαμε πως μοιάζει πολύ πιο έτοιμος για αυτό το βήμα, συγκριτικά με το 2015 που είχε μετακινηθεί από το Ρέθυμνο στην Ιταλία για λογαριασμό της Varese. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τον ίδιο να πιστοποιήσει φέτος την ποιότητα του σε αυτό το απαιτητικό επίπεδο, έστω κι αν βρίσκεται πλέον σε προχωρημένη μπασκετικά ηλικία. Ποτέ δεν είναι αργά.
Πίσω από τον Faye βρίσκεται ο 20χρονος Borisa Simanic, ο οποίος επέστρεψε από τον δανεισμό του στην FMP. Στη front line θα ηγηθεί η δοκιμασμένη λύση που ακούει στο όνομα Maik Zirbes, ένας παίκτης που βοήθησε σημαντικά τον Ερυθρό Αστέρα κατά την διετία 2014-2016 εντός κι εκτός Σερβίας. Μετά από τα περάσματα του από Maccabi και Bayern επιστρέφει στην ομάδα που ουσιαστικά τον ανέδειξε, προκειμένου να ανεβάσει και πάλι τις μετοχές του. Δε τον έχουν πάρει και τα χρόνια πάντως, καθώς είναι μόλις 28 ετών και η νέα σεζόν είναι μια πρόκληση και για αυτόν σε ατομικό επίπεδο. Σίγουρα θα θέλει να θυμηθεί τις παραγωγικές του μέρες της σεζόν 2015-16, όπου στην EuroLeague κατέγραφε 12.4 πόντους, 6.1 ριμπάουντ και 14.3 ranking. Μαζί του θα βρεθεί ακόμη ένας παίκτης από την FMP που τροφοδότησε και με center, μεταξύ άλλων, τον Ερυθρό Αστέρα, ο 25χρονος Michael Ojo. Νιγηριανός, με επιβλητική σωματοδομή στα 216 εκατοστά, απόφοιτος του Florida State. Ένα project που μοιάζει να διαθέτει ορισμένα θετικά στοιχεία, αρκετά διαφορετικός από τον Mathias Lessort, και σίγουρα θα έχουμε στραμένα τα βλέματα πάνω του. Τη θέση "5" κλείνει ο 22χρονος 7-footer Dusan Ristic που επιστρέφει στους ερυθρόλεκους μετά τη τετραετία του στο NCAA με την Arizona.
Α, μια στιγμή. Ξεχάσαμε τον Marko Keselj, ο οποίος παρέμεινε κι αυτός στην ομάδα. Η αλήθεια είναι πως μας προκάλεσε μια έκπληξη. Παρά το γεγονός πως πέρσι δεν ήταν ιδιαίτερα ενεργό κομμάτι του ρόστερ (με μόλις έξι ολιγόλεπτες εμφανίσεις στην EuroLeague), είχε υπογράψει διετές συμβόλαιο κι αποτελεί ακόμη μέλος του. Δεν ξέρουμε αν θα αξιοποιηθεί με κάποιον τρόπο από τον Milan Tomic (με τον οποίο συνυπήρξε στον Ολυμπιακό για δύο χρόνια, από το 2010 έως το 2012), αλλά η αλήθεια είναι πως η καριέρα του 30χρονου forward τα τελευταία χρόνια βρίσκεται μονίμως σε πτωτική πορεία.
Ένα πρόωρο δείγμα από το Super Cup της Αδριατικής
Προ ολίγων ημερών ο Ερυθρός Αστέρας αντιμετώπισε για τον τελικό του super cup της Αδριατικής την Buducnost, σε ένα παιχνίδι - ορεκτικό μεταξύ των δύο ομάδων, περσινών φιναλίστ, πριν την επίσημη έναρξη της σεζόν (είχαν προηγηθεί ημιτελικός με Cedevita και προημιτελικός με Olimpija Λιουμπλιάνας). Οι παίκτες του Milan Tomic πανηγύρισαν το τρόπαιο, αλλά περισσότερη σημασία έχει πως κέρδισαν χωρίς τρομερά προβλήματα, κάνοντας μια μεστή και ελπιδοφόρα εμφάνιση, πόσο μάλλον για την εποχή που διανύουμε. Το σκορ στο ημίχρονο ήταν 57-32, με τον Ερυθρό Αστέρα να απόδιδει πάρα πολύ καλά έχοντας σοβαρή εικόνα, ειδικά στην επίθεση, καθαρίζοντας από νωρίς. Οι 89 πόντοι και το τελικό +14 των Σέρβων μαρτυρά άλλωστε την άνετη επικράτηση τους κι αξίζει να σταθούμε στην επιθετική τους πολυφωνία. Είδαμε την πεντάδα των Ragland, Περπέρογλου, Faye (ήταν ο MVP του τουρνουά και γενικά έδειξε πόσο πολύτιμος θα είναι ο ρόλος του), Zirbes και Dobric να συνεισφέρει για το 70% των συνολικών πόντων της ομάδας και φανταζόμαστε πως πάνω - κάτω αυτοί θα είναι οι φετινοί πρωταγωνιστές, ίσως με κάποιες μικρές παραλλαγές. Ειδικά οι τέσσερις πρώτοι είναι από τους πιο "περπατημένους" του φετινού ρόστερ κι αυτό φάνηκε με το "καλημέρα".
Ο Billy Baron δεν βρέθηκε σε τόσο καλή μέρα, έμεινε χαμηλά σε παραγωγικότητα με 4 πόντους (έκανε παιχνίδι δημιουργικά, πάντως, δίνοντας μερικές ασίστ), κι ασχέτως αν ο Dobric με 4 τρίποντα κατάφερε να καλύψει το "κενό" του, ο Αμερικανός αναμένεται να μπει προσεχώς στη βασική εξίσωση. Ο Ερυθρός Αστέρας είχε γενικά καλές επιλογές στο περιφερειακό σουτ (48%) στο οποίο βασίστηκε αρκετά για να γίνει το "αφεντικό" του ματς και κυκλοφορούσε σωστά την μπάλα. Στο πρώτο ημίχρονο είχε 9/14 τρίποντα και κάπως έτσι απλοποίησε πολύ την κατάσταση. Είναι ενδεικτικό πως οι παίκτες του Tomic είδαν 28 (!!!) πάσες να καταλήγουν σε καλάθι, έναντι μόλις 13 λαθών. Εντυπωσιακή αναλογία ειδικά για μια ομάδα που τώρα χτίζεται. Μεγάλο μερίδιο της πίτας των ασίστ πήρε ο Ragland, κάτι που προφανώς θα συμβαίνει κατά κόρον φέτος. Όσο προχωρούσε το ματς, η Buducnost σουλουπώθηκε, ενώ κι ο Αστέρας κατέβασε ταχύτητα, επομένως τα πολύ πρώιμα συμπεράσματα που εξάγουμε δεν είναι απόλυτα ασφαλή. Ο Αστέρας ήταν απλά καλύτερος, αλλά θα πρέπει να τον αξιολογήσουμε σε βάθος χρόνου. Τέλος, πολύ καλή εικόνα (ίσως απρόσμενα) είχε στο 15λεπτο που πήρε ο σχετικά άγνωστος στο ευρύ κοινό Nemanja Nenadic (8π, 5α, 3κλ), ο οποίος πήρε προσπάθειες, έπαιξε με ένταση, βοήθησε στην άμυνα με κλεψίματα και έδειξε γενικώς θετικά στοιχεία, παρότι περιμέναμε πως τα λεπτά του θα τα πάρει ο σαφώς πιο έμπειρος Filip Covic.
Πόσο "ψηλά" μπορεί να κοιτάξει ο Milan Tomic;
Από την ελίτ της Ευρώπης ο Ερυθρός Αστέρας βρίσκεται πια στο δεύτερο "σκαλοπάτι" του EuroCup, όμως κι εκεί θα βρει απέναντι του καλές ομάδες (Monaco, Galatasaray, Brescia, Andorra, Ulm είναι στον όμιλο του). Όχι τέρατα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά αρκετές ομάδες στα κυβικά του ή και καλύτερες από εκείνον. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο το να το κατακτήσει ή να πάει στον τελικό για παράδειγμα, μιας και το επίπεδο τα τελευταία χρόνια δείχνει ανεβασμένο στην διοργάνωση. Άλλωστε ας μη ξεχνάμε πως η διοργάνωση φιλοξενεί κι άλλα φιλόδοξα κλαμπ, με μεγαλύτερα μπάτζετ από αυτά των Σέρβων, αλλά και παράδοση (βλ. Valencia, Lokomotiv Kuban) σε αυτό το πρωτάθλημα. Πριν μερικά χρόνια ενδεχομένως να θυμάστε μια εξαιρετική πορεία του Αστέρα που είχε φτάσει ως τα ημιτελικά της δεύτερης τη τάξει διοργάνωσης της Ευρωλίγκα. Είναι μια λίγκα που ταιριάζει στις αγωνιστικές δυνατότητες της ομάδας και σίγουρα μια ευρωπαϊκή διάκριση είναι πιο εφικτή εκεί, συγκριτικά με την EuroLeague. Ωστόσο, θα λέγαμε πως πιο πιθανή θα ήταν η επιστροφή της ομάδας σε αυτή μέσω της Αδριατικής λίγκας. Κι ίσως αυτό να είναι το "κλειδί" της σεζόν.
Ως γνωστόν, ο πρωταθλητής της ABA παίρνει το εισιτήριο για την EuroLeague. Τα τελευταία χρόνια ο Ερυθρός Αστέρας κυριαρχεί, με εξαίρεση πέρυσι. Οι βασικοί του ανταγωνιστές εκεί δεν είναι καλύτερες ομάδες από εκείνον, ενώ κι ο ίδιος έχει πια το know-how για το πως θα επιβληθεί εναντίον τους. Ο Milan Tomic μπορεί να διατηρεί βάσιμες ελπίδες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το υλικό του έχει την ποιότητα για να συμβεί αυτό και δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από ομάδες όπως η Buducnost, η Partizan ή η Cedevita. Εάν καταφέρει να συνδυάσει την πρώτη του σεζόν ως head coach στο σύλλογο με έναν τέτοιο τίτλο, ο οποίος θα επαναφέρει την ομάδα στην EuroLeague, η επιτυχία του σε ατομικό επίπεδο θα είναι μεγάλη. Και τότε σίγουρα ο οργανισμός θα έχει λόγους να στηριχτεί πάνω του για τα επόμενα έτη.
