H νέα αγωνιστική περίοδος είναι προ των πυλών, με τις περισσότερες εκ των ομάδων της διοργάνωσης να βρίσκονται σε στάδιο μονταρίσματος και ορισμένες εξ αυτών να έχουν ξεκινήσει ήδη τα επίσημα παιχνίδια. Η πρώτη covid-σεζόν αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον όχι τόσο για το αγωνιστικό σκέλος, αλλά περισσότερο για το έξω-αγωνιστικό/ιατρικό. Αυτό όμως δεν επηρέασε τις ομάδες της Euroleague από το να προσπαθήσουν να ισχυροποιηθούν με ορισμένες ηχηρές μετακινήσεις, τις οποίες θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε σε ένα άτυπο τοπ-10. Η σειρά φυσικά με την οποία τις έβαλα είναι τυχαία, παρά τη μεγάλη επιστροφή του Σλούκι Λουκ στον Ολυμπιακό (μας).
Το καλοκαίρι έφτασε και μπάλα σε παρκέ δεν πρόκειται να ξανακούσουμε στην Ευρωλίγκα. Για αυτό έχουμε αναλωθεί σε αφιερώματα για παλιότερους ιστορικούς αγώνες. Η πρόσφατη επέτειος του buzzer beater του Πρίντεζη δε, γέννησε την ιδέα για να θυμηθούμε τα σημαντικότερα καλάθια Ελλήνων παικτών που έκριναν αγώνες των ελληνικών ομάδων, αλλά και των εθνικών τα τελευταία 20 χρόνια.
Οι 49 πόντοι του Σέιν Λάρκιν στο Έφες - Μπαρτσελόνα, πριν από μερικούς μήνες στην Κωνσταντινούπολη, αποτελούν το νέο all time ρεκόρ της EuroLeague όσον αφορά το σκοράρισμα ενός παίκτη σε ένα παιχνίδι. Μια επίδοση τρομακτικά υψηλή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, η οποία σπανίζει και δεν την βλέπουμε κάθε μέρα. Μια επίδοση πάντως, που πριν από αρκετά χρόνια είχε καταγραφεί και πάλι σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Κάτι που λίγοι γνωρίζουν, είναι πως στις αρχές του 2004 ένας Αμερικανός ονόματι Ράντι Ντακ, είχε σημειώσει κι εκείνος 49 πόντους, σε παιχνίδι του EuroCup. Πάμε να δούμε το story πίσω από εκείνη την ξεχασμένη, πλην ιστορική επίδοση.
Το κείμενο αυτό θα μπορούσε κάλιστα να ονομαστεί «πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι». Ή απλώς, η Εθνική ομάδα μέσα από την πορεία της Ομοσπονδίας και άλλα κουλουβάχατα της ιστορίας. Θα προσπαθήσω λοιπόν να τα βάλω όλα όσο γίνεται σε μία τάξη αν και δεν υπόσχομαι ότι θα το πετύχω.
(Φωτό με την ευγενική άδεια της Cornerstone Sport & Entertainment PVT. LTD.)
Τον Ιούνιο του 2015 το ESPN δημοσίευσε ένα άρθρο για τον πρώτο Ινδό γεννημένο στην Ινδία, που επιλέχτηκε στο ντραφτ του ΝΒΑ. O Satnam Singh (Σάτναμ Σινγκ), ετών 19 τότε, αποτέλεσε την επιλογή των Dallas Mavericks στο νο. 52, γράφοντας έτσι το όνομα του με αυτό που συνήθως αποκαλούμε "χρυσά γράμματα" στην αθλητική ιστορία της χώρας του. Το άρθρο εκείνο, δια χειρός Μαρκ Γουάινγκαρντνερ, αφιέρωσε τις τρεις τελευταίες παραγράφους του σε μία αναρώτηση: 'Αραγε πού τελειώνει, ή πού θα τελειώσει, η ιστορία του Σάτναμ Σινγκ, η οποία ξεκίνησε από ένα χωριό 800 κατοίκων της επαρχίας Πουντζάμπ στην Ινδία και έφτασε μέχρι τη θαλπωρή του περίφημου Μαρκ Κούμπαν, ιδιοκτήτη των πρωταθλητών ΝΒΑ του 2011;
Η ώρα για το NCAA Tournament έφτασε και το κολεγιακό μπάσκετ για έναν μήνα θα είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Η March Madness είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά και δημοφιλή αθλητικά γεγονότα στις ΗΠΑ, καθώς υπάρχουν αρκετοί και διαφορετικοί λόγοι για κάποιον να ακολουθήσει τη δράση. Γερή δόση μπάσκετ με πολλά παιχνίδια, εκπλήξεις να σκάνε αναπάντεχα, ανατροπές και μεγάλα καλάθια στη λήξη, μελλοντικοί αστέρες του ΝΒΑ, σπουδαίοι προπονητές, κορυφαία κολεγιακά προγράμματα και φυσικά εκατομμύρια συμπληρωμένα brackets, αναζητώντας ποιος θα έχει τις περισσότερες σωστές προβλέψεις, από τον πρώτο γύρο έως και το final 4.
Όπως όμορφα εξήγησε ο καθηγητής Βασίλης Γαλής στο τέταρτο κυρίως μέρος του αφιερώματος Cyborg (σκελετός εδώ), το ανθρώπινο σώμα δεν ήταν ποτέ «καθαρό» από τεχνολογικές επιρροές, ούτε αγνό και ανεξάρτητο από τεχνολογικά βοηθήματα. Η διαπίστωση αυτή είναι που ανοίγει και τις ρηξικέλευθες προοπτικές του κυβοργικού υβριδίου στο εμβληματικό Cyborg Manifesto της Donna Haraway (1985), καθώς μας προτρέπει να θολώσουμε τα όρια των συμβατικών διαχωρισμών, όπως φυσικό/τεχνητό, άνθρωπος/ζώο, άνδρας/γυναίκα.
«Δεν πέθανε μόνο ο θεός, το ίδιο ισχύει και για τη θεά».
Δεν κρύβω ότι ένα από τα πράγματα που μου προκαλούσαν πάντα εντύπωση από τις δύο «Ευρωλιγκάτες» ομάδες μας, ήταν το ελλιπές τμήμα σκάουτινγκ που φαίνεται να συνεχίζουν να έχουν. Ιδιαίτερα όσον αφορά το κομμάτι των ξένων αθλητών που αγωνίζονται στο εγχώριο πρωτάθλημα. Πάμπολλες οι περιπτώσεις παιχτών, που είχαν διακριθεί σε μικρότερους συλλόγους, αλλά οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός δεν ασχολήθηκαν με τις περιπτώσεις τους, με αποτέλεσμα να βρουν «στέγη» στο εξωτερικό και κατόπιν να διαπρέψουν με τις εμφανίσεις τους. Από τους Πιτ Μάικλ και Αντρέ Χάτσον έως την πιο… σύγχρονη περίπτωση, του Μάικ Τζέιμς (ο οποίος βέβαια επέστρεψε στην Ελλάδα, εις διπλούν ) υπήρξαν αρκετοί οι οποίοι δεν αξιολογήθηκαν σωστά, ώστε να επενδύσουν σε αυτούς οι δύο ομάδες. Σε αυτό το κείμενο θα δούμε κάποιες περιπτώσεις παιχτών που αγωνίστηκαν στην Ελλάδα-πλην Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού- και αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στην Ευρωλίγκα.
"...ένας έσχατος εαυτός αποδεσμευμένος επιτέλους από κάθε εξάρτηση, ένας άνθρωπος στο διάστημα"
Donna Haraway, "A Cyborg Manifesto"
Σε πολλές περιπτώσεις, η τεχνολογία παράγει πληροφορία και η πληροφορία πρόβλεψη. Το 1948, με την εισαγωγή της έννοιας της Κυβερνητικής από τον Norbert Wiener, η πρόταση που μόλις διαβάσατε έγινε προσπάθεια να περιγραφεί ως ένας κλάδος της επιστήμης. Η Κυβερνητική (cybernetics) έδωσε έμφαση και προτεραιότητα στην τεχνολογία των συστημάτων ελέγχου, με σκοπό να δημιουργήσει δίκτυα ανατροφοδότησης (feedback), που με την σειρά τους θα είχαν την δυνατότητα να εκτιμήσουν με ακρίβεια την μείωση της απόκλισης ή του λάθους από το επιθυμητό αποτέλεσμα1. Σε ένα από τα πιο διάσημα άρθρα του, που αργότερα έγινε πεδίο διανοητικής αντιπαράθεσης, το "Wired" περιέγραψε τα cybernetics, χρησιμοποιώντας μία φιγούρα από την ρωμαϊκή μυθολογία: τον Παλίνουρους, σύντροφο και κυβερνήτη (τι ταιριαστό) του πλοίου του Αινεία2.
Εκείνο που περιπλέκει την κατάσταση με τα cyborgs, φυσικά, είναι ότι κατά βάση πρόκειται για νόθα βλαστάρια της στρατοκρατίας και του πατριαρχικού καπιταλισμού [..]. Όμως τα νόθα βλαστάρια πολλές φορέ προδίδουν με το παραπάνω τις καταβολές τους. Στο κάτω κάτω, οι πατέρες τους δεν έχουν σημασία.*
(Σήμερα ίσως συντελεστεί μια μικρή προδοσία.)
H ανάγκη για βελτιστοποίηση της απόδοσης των ομάδων, για προβλεψιμότητα και για αποφυγή του ρίσκου των τραυματισμών, έχει οδηγήσει τους ανθρώπους γύρω από μία ομάδα μπάσκετ να εμπιστευτούν μία πλειάδα δικτύων πληροφοριών και τεχνολογικών βοηθημάτων. Όπως είδαμε ως τώρα, στα σώματα των αθλητών εγγράφονται δεδομένα για την κίνηση μέσα στο γήπεδο (σε σχέση με τους συμπαίκτες) και για την ατομική καταπόνηση. Επίσης, γίνεται συντονισμένη προσπάθεια, προκειμένου η ανατροφοδότηση να προσφέρει χείρα βοήθειας στην ανάπτυξη της κατάλληλης σωματοδομής. Ο Κώστας Πελεχρίνης και ο Κώστας Χατζηχρήστος προσεφεραν αναλυτικές ματιές επί αυτών των θεμάτων στα δύο πρώτα μέρη του αφιερώματος.