Όταν το προηγούμενο καλοκαίρι και ενώ κανείς δεν το περίμενε ανακοινώθηκε ότι ο Paul George υπέγραψε πολυετές συμβόλαιο με την Οklahoma, υπήρξε γενικά ένας ενθουσιασμός. Αυτός ενισχυόταν και από το γεγονός ότι ο Russ και ο PG έδειχναν να είναι και καλοί φίλοι έξω από το γήπεδο, οπότε αν σκεφτόμασταν ότι η περσινή χρονιά ήταν πιλοτική (με βαρίδι τον Μέλο), φέτος μόνο καλύτερα μπορούσαν να πάνε τα πράγματα. Βέβαια σαν οπαδός των Thunder, που έχω δει όλα τα απίθανα να συμβαίνουν (να αποκλείονται από τα playoff με τρίποντο του AD, μέχρι οι τελικοί να είναι τόσο μακριά όσο μια βραδιά καριέρας του Klay Thompson), ήμουν επιφυλακτικός.
Παρά το κακό τους ξεκίνημα (0-3), όταν επέστρεψε από την αρθροσκόπηση και ο Westbrook βρήκαν τη χημεία τους και έκαναν έναν εκπληκτικό Νοέμβριο (12W-3L), που τους έφερε στις πρώτες θέσεις της περιφέρειας. Παρουσίασαν μια ομάδα που αν δεν ήταν η πιο αθλητική της Λίγκας, ήταν σίγουρα μέσα στο top-3 και μια πεντάδα που σε έπνιγε. Ο Russ με την μπάλα, ο Ferguson ως αντικαταστάτης του Andre Robertson, ο PG στο 3 ως ένας από τους τρεις καλύτερους two-way παίκτες του ΝΒΑ, ο versatile Grant στο 4, που έστειλε στον πάγκο τον πολύ κακό Patterson και το βουνό που λέγεται Ανταμς στο 5. Η φιλοσοφία της ομάδας ξεκινούσε από την άμυνα, όπου τα μεγάλα κορμιά έκλειναν τους διαδρόμους προς το καλάθι και προκαλούσαν ασφυξία. Mετά ερχόταν το ριμπάουντ και το παιχνίδι στο transition, που βέβαια σε αυτό ο Westbrook είναι ίσως ο καλύτερος στο πρωτάθλημα.
Οι μήνες περνούσαν, οι Thunder συνέχιζαν να παίζουν καλά και είχαν εδραιωθεί στην τριτη θέση της Δύσης. Παράλληλα είχαμε δει και μια μεταστροφή στο παιχνίδι του Russ, για πρώτη φορά μάλλον. Τόσα χρόνια ο Westbrook δεχόταν κριτική για τον εγωιστικό παιχνίδι του και υποστηριζόταν ότι θα βοηθούσε την ομάδα αν έκανε ένα βήμα πίσω, ειδικά τώρα που υπήρχε και ο George. Προς έκπληξη όλων, αυτό έγινε, ο Westbrook παρέδωσε τα σκήπτρα της επίθεσης, με αποτέλεσμα ο George να θεωρείται σε κάποιο σημείο MVP candidate και οι Thunder να ρολάρουν. Κάπου εκεί αρχίσαμε όλοι οι καχύποπτοι, που έχουμε καεί στο παρελθόν όταν είπαμε μεγάλες κουβέντες, να αναρωτιόμαστε:΄΄Βρε λες να είναι φέτος η χρονιά τους΄΄;
Φτάνουμε λοιπόν στο Αll Star break, με τους Thunder να είναι red hot, έχοντας κερδίσει 11 από τα 12 ματς τους πριν τη διακοπή (37-20 ρεκόρ). O George έκανε σεζον καριέρας, ο Grant ένα απίθανο step up με limit up στα ποσοστά του και το κυριότερο ο Russ είχε αφήσει στην άκρη τον εγωισμό του, επιχειρώντας τα λιγότερα σουτ ανά αγώνα (19.4) από τότε που έφυγε ο Durant. Το πιο σημαντικό ήταν ότι σε crunch time άφηνε τον George να βγάζει τα κάστανα από την φωτιά, κάτι που έδειχνε να δουλεύει.
Περνάει λοιπόν το All Star Game και αυτό που εμφανίζεται μετά είναι μια εντελώς διαφορετική ομάδα. Ήρθε και ο τραυματισμός στον ώμο του George και κατόπιν η αγωνιστική κατάρρευση. Η Oklahoma έκανε έναν τραγικό Μάρτιο με ρεκόρ 6-10, αλλά κυρίως με προβληματική εικόνα ακόμα και στις νίκες. Έτσι το 37-20 πριν το ASG έγινε 12-13 μέχρι το τέλος της σεζόν, με τους Thunder να κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και την 8η θέση των playoff. Στην παρακάτω εικόνα φαίνεται η διαφορά, ειδικά στην άμυνα που από τρίτοι σε όλο το NBA βρέθηκαν 11οι και με αρνητικό NRTG.
Σίγουρα μια καλή δικαιολογία ήταν η κατάσταση του PG, αφού ο ώμος του δυσκόλευε το σουτ, με αποτέλεσμα εμφανίσει σημαντική πτώση σε όλες τις κατηγορίες όπως φαίνεται παρακάτω.
Για τους μυημένους αυτά ήταν ενδείξεις για την πανωλεθρία που ερχόταν, όμως λίγο το ότι δεν μπορεί να κατέρρευσαν τόσο άμεσα και λίγο ότι ο πρώτος γύρος τον playoff τους έφερε απέναντι στου Blazers του 4-0 στην regular season, άφηνε κάποιες ελπίδες για την συνέχεια.
Άλλο Regular Season, άλλο Playoffs
Τα πέντε παιχνίδια με τους Blazers ήταν το απόλυτο στριπτίζ όλων των αδυναμιών των Thunder σε άμυνα και επίθεση. Σε κανένα δεν μπόρεσαν να περιορίσουν την δράση των Lillard και McCollum, που κυριολεκτικά τους διέλυσαν μέσα από pick n roll δράση. Ό,τι άμυνα και να δοκίμασε ο Billy Donovan, οι δυο superstar του Portland είχαν τις απαντήσεις. Όταν κράταγε τον Adams πίσω στην ρακέτα, τον χτυπούσαν με pull up, όταν έβγαινε πιο έξω σε αλλαγή μαρκαρίσματος, τον περνούσαν εύκολα στα πόδια. Ήταν τέτοια η απόγνωση του coach των Thunder, που δοκίμασε μέχρι και τον versatile Jeremy Grant στο 5, για να μπορέσει να περιορίσει τη δράση τους, κάτι που δεν είχε κάνει ούτε δευτερόλεπτο μέσα στην σεζόν. Παρακάτω βλέπουμε ότι η ομάδα του Portland είναι πρώτη σε πόντους του ball handler μετά από pick n roll στα playoff (στοιχεία πρώτου γύρου).
Σαν να μην έφτανε αυτό, οι Blazers σούταραν με το τρομερό 40.6% από το τρίποντο στην σειρά αυτή (πρώτοι σε ευστοχία στα playoff) σε αντίθεση με τους Thunder και το φτωχό 33.1% έξω από την γραμμή του τριπόντου.
Αν κάποιον βαραίνει αυτή η αποτυχία, είναι κατά κύριο λόγο τον Russel Westbrook. Ήταν πολύ κακός στα παιχνίδια, έπαιρνε τραγικές αποφάσεις στα κρίσιμα και σούταρε με μόλις 36% FG% και 32.4% 3P%, παίρνοντας 22.2 σουτ ανά αγώνα. Γενικώς, είναι ένα σημάδι για τους Thunder ο αριθμός των σουτ που παίρνει ο Russ. 'Οποτε υπερβαίνει τα 20, σημαίνει ότι η ομάδα δεν λειτουργεί σωστά, η μπάλα δεν γυρίζει, δεν συμμετέχουν όλοι επιθετικά και γίνεται μονοδιάστατο το επιθετικό παιχνίδι. Όλα αυτά τα μεγένθυνε η άμεση σύγκριση με την απόδοση του Lillard και η κατά κράτος επικράτηση του στην μονομαχία των δυο σε όλη την σειρά. Ειδικά στο 5ο ματς ο Lillard θριάμβευσε, βάζοντας και το περίφημο buzzer beater, σε αντίθεση με τον Westbrook, που στα τελευταία πέντε λεπτά πήρε όλες τις λάθος αποφάσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι όποτε ο Dame έβλεπε μπροστά του τον Westbrook, νόμιζες ότι ήθελε να αποδείξει σε όλους ποιος είναι καλύτερος.
Έτσι άλλη μια χρονιά που ξεκίνησε με υψηλές βλέψεις και προσδοκίες ολοκληρώθηκε σαν τις δυο προηγούμενες, βυθίζοντας σε εσωστρέφεια την ομάδα, αλλά και βάζοντας πολλή δουλειά για την offseason.
H επόμενη μέρα
Πλέον υπάρχει μεγάλος προβληματισμός στην ομάδα και αμφισβήτηση στο πλάνο που έχει εκπονήσει ο Sam Presti. Η φάση τώρα μοιάζει με μια παρέα που όλοι ξέρουν ότι κάτι τρέχει με έναν φίλο τους, αλλά κανένας δεν ξεκινάει τη συζήτηση. Όλοι σκέφτονται ενδόμυχα μήπως είναι η ώρα να γίνει trade ο Westbrook, αλλά κανείς δεν το λέει ξεκάθαρα. Θεωρώ ότι ο τρόπος που είναι στημένη η ομάδα των Thunder δεν επιτρέπει στον Westbrook να εκμεταλλευτεί τα χαρίσματα του και να κρύψει την αδυναμία στο σουτ του. Η συζήτηση αυτή θυμίζει πολύ την αντίστοιχη που γίνεται για τον Παναθηναϊκό και τον Καλάθη, αλλά είναι γεγονός ότι οι Thunder έχουν μεγάλο πρόβλημα στο περιφερειακό σουτ. Τη σεζόν 16-17 ήταν τελευταίοι σε ευστοχία στο NBA, πέρσι ήταν 24οι και φέτος μόλις 22οι. Όπως λέει και ο Ρικ Πιτίνο, το σουτ μπορεί να διορθώσει πολλές αδυναμίες στο παιχνίδι μιας ομάδας και αυτό πρέπει να κάνουν και οι Thunder. Πρέπει να στελεχώσουν την ομάδα με σουτέρ, για να ανοίξουν το γήπεδο, έτσι ώστε ο Westbrook να βρίσκει μεγαλύτερους χώρους να πηγαίνει προς το καλάθι, εκεί που είναι πραγματικά ασταμάτητος, ευστοχώντας στο 65% των προσπαθειών του. Δεδομένου ότι και ο Paul George θα εμφανιστεί απόλυτα υγιής την νέα χρονιά, αν προστεθούν καλοί σουτέρ γύρω από τον Russ, θα μπορέσει να σταματήσει να αναλώνεται σε jumpers, οπου είναι ο πιο άστοχος στην Λίγκα ανάμεσα στους guard, ακόμα και ελεύθερος.
Και του χρόνου
Για να γίνει αυτό, με το πολύ σφιχτό salary cap που έχουν και για του χρόνου οι Thunder, θα πρέπει να παραχωρήσουν έναν από τους τρεις star τους. Αν υποθέσουμε ότι ο Russ είναι το πρόσωπο του franchise και ότι ο Paul George μόλις πέρσι υπέγραψε πολυετή συμφωνία, τότε για ποιον χτυπάει η καμπάνα Steven Adams;
O ψηλός της Oklahoma έχει να λαμβάνει για την επόμενη σεζόν σχεδόν 26 εκ δολάρια και σίγουρα αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο ποσό για παίκτη που ήταν σχεδόν unplayable στα τελευταία λεπτά των αγώνων. Από ένα τέτοιο trade θα μπορούσαν οι Thunder να αποκομίσουν παίκτες που να ταιριάζουν στο στυλ τους και να μπορούν να σουτάρουν την μπάλα. Είδαμε πόσο μεγάλη διαφορά έκαναν στους Bucks δυο-τρεις τέτοιοι παίκτες.
Ένα άλλο σημαντικό που θα πρέπει να αποφασίσουν είναι η παραμονή ή όχι του Billy Donovan στην ηγεσία του πάγκου. Μέσα στην χρονιά και κατά την διάρκεια της καλής πορείας που είχαν οι Thunder, η διοίκηση της ομάδας έκανε χρήση του team option και ανανέωσε τον Donovan και για του χρόνου, όμως τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ο coach στα τέσσερα χρόνια θητείας έχει να επιδείξει τρεις αποκλεισμούς από τον πρώτο γύρο των playoff και έναν στον τελικό της Δύσης, από σκορ 3-1 σε εκείνη την αλησμόνητη σειρά με τους Warriors. Δεν το λες και καλό απολογισμό για μια ομάδα που έχει το τρίτο μεγαλύτερο salary cap στο ΝΒΑ.
Ο GM των Thunder, o κύριος Sam Presti, έχει δείξει ότι όταν θέλει να κάνει αλλαγές μπορεί να σπάσει αυγά και να φέρει τα πάνω κάτω, οπότε περιμένουμε να δούμε πώς θα κινηθεί το καλοκαίρι για να μην ζήσουμε πάλι του χρόνου άλλη μια μέρα της μαρμότας στην Oklahoma.
ΥΓ. Αν ήμουν Westbrook θα είχα την παρακάτω φωτογραφία καρφιτσωμένη στο locker room μου και θα περίμενα πως και πως την ώρα της εκδίκησης.
