Την σεζόν 17/18 οι Houston Rockets έκαναν 17 ήττες σε 82 παιχνίδια κανονικής διάρκειας στην πορεία τους για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στη Δύση. Φέτος μετά από 28 παιχνίδια έχουν κάνει ήδη 14 ήττες και βρίσκονται στην 12η θέση της περιφέρειας. Παρότι δεν βρίσκονται μακριά από τα playoffs, η εικόνα τους είναι ριζικά διαφορετική από αυτή της ομάδας που έκανε πολλούς να αναρωτιούνται εάν μπορούν να νικήσουν τους Warriors.

Η αλήθεια είναι πως το επιμέρους σκορ 64-25 υπέρ του Golden State στο δεύτερο ημίχρονο του 6ου αγώνα των τελικών της Δύσης πέρσι, άλλαξε πολλά στην δομή των Rockets. Η καταιγιστική αστοχία που ακολούθησε τους παίκτες της ομάδας στο 7ο ματς και τα 27 συνεχόμενα χαμένα τρίποντα μέσα στην έδρα της, ήταν απλώς η φυσική συνέχεια για μία ομάδα που έμοιαζε να έχει αποδεχθεί την μοίρα της.
Οπότε η κακή εικόνα οφείλεται στο ότι φέτος τα πράγματα άλλαξαν ριζικά, έτσι; Όχι και τόσο. Οι Rockets συνεχίζουν να σουτάρουν με διαφορά τα περισσότερα τρίποντα στη λίγκα, ο James Harden έχει και πάλι μέσους όρους πάνω από 30 πόντους και 5 ριμπάουντ, ενώ δίνει σχεδόν 9 ασίστ ανά αγώνα. Ο Chris Paul, παρά έναν τραυματισμό, έχει 17 πόντους κι 9 ασίστ. Η επίθεση των Rockets με λίγα λόγια είναι η ίδια, όσον αφορά τις εύστοχες και συνολικές προσπάθειες, την αναλογία ασίστ/λαθών και το λεγόμενο eFG%. Στις 14 νίκες που έχουν πετύχει, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι συνεχίζουν να εκφράζουν μια από τις κορυφαίες επιθέσεις του ΝΒΑ.

Και πράγματι η έξοδος του Carmelo Anthony έδειξε να αναζωογονεί την επίθεση της ομάδας, με όλα τα νούμερα να δείχνουν πως έγινε πιο αποτελεσματική και πιο σταθερή μετά τις 15 Νοεμβρίου, που οι δυο πλευρές ακύρωσαν τη συμφωνία τους. Αλλά οι Rockets συνέχισαν να χάνουν. Έγινε προφανές ότι για την κακή τους απόδοση δεν ευθύνεται ούτε ο Melo, ούτε κάποια άλλη αόρατη απειλή.

Αντίθετα, η επιτυχία των ομάδων που ασπάζονται τον πιο γρήγορο ρυθμό, τα περισσότερα μακρινά σουτ και την συνεχή επίθεση προς το καλάθι είχε μια ακόμη συνέπεια για το Houston. Από το 2016 μέχρι φέτος οι αγώνες των Rockets κυμαίνονται από τις 96 μέχρι τις 98 κατοχές. Τα νούμερα αυτά τους έφερναν αν όχι πρώτους, τότε στην πρώτη πεντάδα των ομάδων με τον μεγαλύτερο ρυθμό στον αγώνα. Φέτος με το pace τους να βρίσκεται στις 96,5 κατοχές, σε παραπλήσιο δηλαδή νούμερο, οι Rockets έχουν τον δεύτερο πιο χαμηλό νούμερο στη λίγκα, μπροστά μόνο από τους Grizzlies.

Αυτό οφείλεται σε δυο παράγοντες. Το καλοκαίρι, λόγω των βαριών συμβολαίων που υπέγραψαν οι Chris Paul και Clint Capela, έφυγαν από την ομάδα δυο καθοριστικοί παίκτες για την πορεία που έγινε μέχρι τους τελικούς της περιφέρειας. Ο Luc Mbah a Moute βρίσκεται πλέον στους Clippers, ενώ ο Trevor Ariza συνεχίζει την καριέρα του στους Wizards, μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τους Suns. Οι δυο τους, πέρα από τα όποια νούμερα που τους καθιέρωσαν ως αμυντικούς πρώτης κλάσης, αξιόπιστους σουτέρ, βασικά κομμάτια της ομάδας κι άλλα τέτοια κλισέ, έδιναν ένα πολύ σημαντικό βάθος στην ομάδα. Πλέον, μετά τους Harden, Paul, Tucker, Gordon, Capela που αποτελούν τον βασικό κορμό των Rockets, έρχονται παίκτες όπως οι Danuel House, Gerald Green και James Ennis.

Ατομικά, οποιοσδήποτε από αυτούς μπορεί να δώσει κάτι, είτε είναι σκορ, είτε άμυνα, είτε ριμπάουντ. Όμως, κανείς δεν μπορεί να συνεχίσει την απόδοση των βασικών παικτών. Με εξαίρεση τον Isaiah Hartenstein, ο οποίος όμως βρίσκεται στο παρκέ για λιγότερο από 10 λεπτά ανά αγώνα, οι αναπληρωματικοί έχουν αρνητικό net rating(δηλαδή διαφορά πόντων ανά 100 κατοχές).

Ως αποτέλεσμα, ο κάθε ένας από τους πεντε βασικούς παίκτες της ομάδας έχει πάνω από 33 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα, ενώ η τριάδα Harden, Tucker, Capela έχει βρεθεί στο παρκέ μαζί για 603 λεπτά, 105 (!) περισσότερα από την δεύτερη αντίστοιχη στην λίγκα (αυτή των Davis, Holiday, Randle στη Νέα Ορλεάνη). Προκειμένου λοιπόν να καταφέρουν να αντέξουν όλοι αυτοί οι παίκτες, ο ρυθμός αναπόφευκτα χαμηλώνει, οι επιθέσεις γίνονται πιο αργές, οι άμυνες των αντιπάλων οργανώνονται, οι χώροι περιορίζονται και το Moreyball πάει κατά διαόλου.

Ακολούθως, το μικρότερο ρόστερ σημαίνει και λιγότερες επιλογές στην επίθεση. Η παραπάνω βασική πεντάδα έχει σουτάρει περισσότερα τρίποντα απ’ότι τέσσερις ομάδες της λίγκας (Spurs, Pacers, Cavaliers, Clippers). Με περιορισμένες επιλογές, η στόχευση της αντίπαλης άμυνας γίνεται ακόμη πιο συγκεκριμένη κι εκεί μπαίνει το μεγάλο δίλημμα που δείχνει να ταλανίζει τον προπονητή Mike D’Antoni. Η παραμονή των βασικών παικτών που φέρνει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, φέρνει παράλληλα περισσότερη κούραση και χαμηλότερο ρυθμό, ενώ η είσοδος των αναπληρωματικών παρότι δίνει κάποια φρεσκάδα, δεν έχει αντίστοιχη απόδοση.

Στα τελευταία παιχνίδια ο D’Antoni επιχείρησε να κατεβάσει ακόμη περισσότερο τον ρυθμό (κάτω από τις 94 κατοχές σε κάθε ένα από τα τελευταία 5 ματς) και σε συνδυασμό με την τρομερή απόδοση του Harden, οι Rockets κέρδισαν 3 από αυτά και κατάφεραν να ανεβούν στην κατάταξη. Όμως στα επόμενα 12 ματς, καλούνται να αντιμετωπίσουν 8 ομάδες που βρίσκονται σε θέσεις playoffs αλλά και τους Jazz, Spurs που προσπαθούν με τη σειρά τους να ανακάμψουν σε μια περιφέρεια που οι ισορροπίες αλλάζουν μέρα με την μέρα.

Στις πολλές δεκαετίες που μεσολάβησαν ανάμεσα στον Clausius, τον Boltzmann και τον Daryl Morey, η εντροπία έλαβε και διαφορετικές εφαρμογές στον κόσμο μας. Κορυφαία από αυτές είναι η «πεσσιμιστική εντροπία», στην οποία αναφέρεται ότι κάθε σύστημα, είτε πρόκειται για ομάδα μπάσκετ, είτε για την κοινωνία, είτε για τον πλανήτη Γη, το οποίο δαπανά συνεχώς ενέργεια για να έρθει σε μια ολοένα και πιο βελτιωμένη κατάσταση, θα υποστεί κάποια στιγμή αντίστοιχες συνέπειες που θα την οδηγήσουν και πάλι στην αρχική της μορφή.

Περισσότερες πληροφορίες για την εντροπία μπορείτε να βρείτε στα παρακάτω links:
https://eic.rsc.org/feature/what-is-entropy/2020274.article
https://plato.stanford.edu/entries/time-thermo/