Μέχρι τον τελικό ...
Σε προημιτελικό (με Νίμπουρκ, 94-82) και ημιτελικό (με Σαραγόσα, 99-75), ο κόουτς Παπαθεοδώρου κι οι παίκτες του, έδειξαν την πρέπουσα προσέγγιση και με ως επί το πλείστον σοβαρή εικόνα στα 80 λεπτά, καθάρισαν σχετικά άνετα θα έλεγε κανείς, τα δύο αυτά νοκ-άουτ. Παρουσιάστηκαν ώριμοι και προσηλωμένοι στον στόχο, δημιουργώντας αισιόδοξους οιωνούς, αναφορικά με το αν μπορούν ή όχι να κατακτήσουν το τρόπαιο. Η ΑΕΚ ήταν εμφανώς βελτιωμένη, συγκριτικά με τα πρόσφατα παιχνίδια του ελληνικού σούπερ καπ. Θυμίζουμε πως στο κλειστό του Περιστερίου, η Ένωση ήταν προβληματική. Το πρόσημο όμως, από τα δύο αυτά ματς του F8, ήταν άκρως θετικό, ίσως κι ανώτερο του αναμενόμενου. Με τους Τσέχους η ΑΕΚ έφτασε σε συγκομιδή 94 πόντων με πέντε διψήφιους σκόρερ (εξαιρετικό παιχνίδι από τον Γιάνκοβιτς με 11π, 3/5 τριπ, 5ρ, 1α, 1κλ σε 21'), επίπεδα που δεν μπορούσαν να φτάσουν οι αντίπαλοι της. Δεν ήταν η φανταστική εμφάνιση, όμως ήταν τόσο όσο αρκούσε, προκειμένου οι κιτρινόμαυροι να μην βρουν μπελάδες στον δρόμο για το επόμενο κρίσιμο ματς. Η ΑΕΚ δεν απειλήθηκε ουσιαστικά, έκανε αντιθέτως ένα δυνατό... ζέσταμα.
Στους "τέσσερις" η εικόνα ήταν ακόμη καλύτερη, τόσο επιθετικά, όπου η ΑΕΚ άγγιξε την κατοστάρα, όσο και από αμυντικής πλευράς. Η ελληνική ομάδα δέχθηκε επτά πόντους λιγότερους και γενικά ανέβασε στροφές. Η απόδοση της ήταν ακόμη πιο βελτιωμένη, μην επιτρέποντας στη Σαραγόσα να διεκδικήσει κάτι, με το δίδυμο Ράις-Λάνγκφορντ να έχει τεράστιο impact στην άνετη επικράτηση, έχοντας συνδυαστικά 36 πόντους (9/12 διπ, 5/10 τριπ, 3/3 βολές), 6 ασίστ, 3 ριμπάουντ κι 1 κλέψιμο. Το εντυπωσιακό ήταν πως οι έμπειροι Αμερικανοί "σμπαράλιασαν" την ισπανική άμυνα, δίχως να πιεστούν ιδιαίτερα. Η ΑΕΚ είχε κι άλλους "ήρωες" (Μορέιρα 10π/6ρ, Χρυσικόπουλος 10π/6ρ/1α, Ρογκαβόπουλος 10π/2ρ, Λοτζέσκι 11π, Ζήσης 6 ασίστ, Μασιούλις 9 ριμπάουντ) κι η πολυφωνία της ήταν χαρακτηριστική. Πήρε πολλά από πολλούς, στοιχείο που ήταν κλειδί στον δρόμο προς τον τελικό. Ουσιαστικά, στα δυο πρώτα ματς, όλοι βοήθησαν, ο καθένας με τον τρόπο του.
Πλην του νεοφερμένου Άτκινς (έπαιξε μόλις 5' στον ημιτελικό και καθόλου στον προημιτελικό), όλοι οι υπόλοιποι έπαιξαν αρκετά κι είχαν ενεργό ρόλο στις νίκες. Ο Παπαθεοδώρου είχε πλάνο να αξιοποιήσει όσο περισσότερο μπορούσε το βάθος που διαθέτει το ρόστερ του. Δικαιώθηκε για το ροτέισον, κρατώντας σε εγρήγορση όλους τους παίκτες του. Παράλληλα, δεν υπήρξε μεγάλη επιβάρυνση σε συγκεκριμένες μονάδες. Ο χρόνος μοιράστηκε αρμονικά κι η ιστορία των δύο πρώτων ματς γράφτηκε με την ΑΕΚ να ικανοποιεί σε γενικές γραμμές, δείχνοντας απολύτως ικανή για να κατακτήσει το πέμπτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Πρώτη περίοδος όνειρο, μετά... κατάρρευση
Εκ προοιμίου γνωρίζαμε πως η Μπούργος ήταν μια ομάδα καλύτερη από αυτές που είχε αντιμετωπίσει η ΑΕΚ μέχρι σήμερα. Το έδειξε στις δικές τις μάχες προ ημερών, κόντρα σε Τενερίφη και Ντιζόν. Κι εκείνη έφτασε δίκαια ως τον τελικό, συνθέτοντας ένα ζευγάρι με μεγάλο ενδιαφέρον. Ο βαθμός δυσκολίας θα ανέβαινε κι η ΑΕΚ θα έπρεπε να κοπιάσει περισσότερο, ούτως ώστε να κάμψει την αντίσταση μιας ομάδας με εξίσου έμπειρες και ποιοτικές μονάδες, όπως οι Ρένφρο, Κουκ, Μπενίτε, Ραμπασέδα και Κράβιτς. Παρά το καταπληκτικό πρώτο δεκάλεπτο (24-14), η ΑΕΚ λύγισε εμφατικά στην δεύτερη περίοδο. Αυτή, αποτέλεσε τελικά και... την αρχή του κακού.
Η εκκίνηση ήταν σχετικά ισορροπημένη, με το σύνολο του Παπαθεοδώρου να έχει ελαφρώς το πάνω χέρι, μέχρι τη στιγμή που ο Ράις πήρε... το όπλο του. Ο 33χρονος σταρ μετέτρεψε το ισχνό 14-15 σε 14-22 με συνεχόμενους πόντους (τρίποντο, βολές, δίποντο) και μαζί με ένα έξυπνο tap in του Σλότερ στο μπάζερ της πρώτης περιόδου, η ΑΕΚ είχε λόγους να χαμογελά. Η απόδοση της ήταν αντάξια ενός τελικού, ο βαθμός ετοιμότητας της έμοιαζε να είναι ο κατάλληλος. Η εμφάνιση της θύμιζε τις δύο προηγούμενες, κρατώντας σε ικανοποιητική απόσταση την Μπούργος, η οποία δεν μπήκε καλά στο ματς. Όμως, έκτοτε το τοπίο άλλαξε άρδην.
Οι Ισπανοί έκαναν πράγματα και θαύματα στην δεύτερη περίοδο, με επιμέρους σκορ 35-12! Ανέβηκαν απότομα, με την ΑΕΚ να είναι τραγική αμυντικά (δέχθηκε έξι τρίποντα, βάζοντας για τα καλά στο ματς τον Κουκ) και την Μπούργος να εκμεταλλεύεται όλες τις αδυναμίες των κιτρινόμαυρων, ιδίως από απόσταση. Ταυτόχρονα, υπήρξε βραχυκύκλωμα στην επίθεση, με την ελληνική ομάδα να κάνει το χειρότερο της διάστημα στο τουρνουά! Σκορ με το σταγονόμετρο (4/11 σουτ εντός πεδιάς και λάθη σε καίρια σημεία), με τα "βαριά χαρτιά" να έχουν σιγήσει. Η Μπούργος έκανε ηχηρό... statement κατάκτησης, πηγαίνοντας στα αποδυτήρια με +13. Η ανωτερότητα της ήταν ξεκάθαρη, με την ΑΕΚ να βλέπει αποσβολωμένη τον στόχο να απομακρύνεται. Η κατάρρευση ήταν περισσότερο ανησυχητική από την διαφορά στο σκορ. Έχουμε δει ματς και ματς να γυρίζουν από μεγαλύτερες διαφορές, όμως η κάθετη πτώση της ΑΕΚ δεν άφηνε παρά μια πολύ μικρή χαραμάδα ελπίδας. Ούτε οι παίκτες, ούτε κι ο πάγκος, έδειχναν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν αυτό που τους βρήκε.
Κεφαλαιοποίησε την ανωτερότητα της η Μπούργος
Στο β' μέρος, η Μπούργος συνέχισε με κεκτημένη ταχύτητα. Όχι μόνο διατήρησε το προβάδισμα της, αλλά το διεύρυνε κιόλας, πηγαίνοντας την διαφορά σε απαγορευτικά επίπεδα για ανατροπή (κοντά στους 20 πόντους). Φάνηκε σε γενικές γραμμές πιο έτοιμη πνευματικά κι αγωνιστικά, πιο αποφασισμένη και προετοιμασμένη, διαχειριζόμενη άριστα το προβάδισμα που είχε αποκομίσει μετά το καταπληκτικό της δεκάλεπτο. Όσες φορές κι αν προσπάθησε η ΑΕΚ να πλησιάσει, οι Ισπανοί είχαν απαντήσεις, με τον ΜακΦάντεν να δίνει πολύτιμες λύσεις (τελείωσε το ματς με 18 πόντους), όταν το απαίτησαν οι συνθήκες. Πάντα έβρισκαν σουτ ψυχολογίας, από αυτά που έκοβαν τα πόδια της ΑΕΚ, σε όσες απόπειρες έγιναν για "comeback". Καμία όμως δεν ήταν πραγματικά ικανή για να ανατρέψει το μομέντουμ του τελικού. Υπήρξε προσπάθεια, αυτό το αναγνωρίζουμε, όμως αντικειμενικά, δεν ήταν μια καλή βραδιά.
Οι αντεπιθέσεις της ΑΕΚ δεν είχαν διάρκεια. Οι Ισπανοί συντηρούσαν με μεγάλα σουτ, είτε υπό δύσκολες συνθήκες, είτε σε λήξη χρόνου, το ισχυρό τους προβάδισμα. Συνολικά, η Μπούργος ήταν καλύτερη και δίκαια έφτασε στο τρόπαιο. Υπήρξαν σημεία όπου το πλάνο της ήταν πιο λειτουργικό, συγκριτικά με της ΑΕΚ. Η "βασίλισσα" βασίστηκε ως επι το πλείστον στο ένστικτο των βετεράνων της. Όμως, ακόμη και για εκείνους, δεν υπήρχε καθαρό μυαλό, με την βιασύνη να τους κυριεύει. Βγήκαν κούτσα κούτσα κάποιες άμυνες, βρέθηκαν κάποια καλάθια, όμως ουδέποτε η διαφορά έπεσε κάτω από το ψυχολογικό φράγμα του διψήφιου. Το σκηνικό, μέχρι το φινάλε, δεν άλλαξε τόσο, ώστε να σχολιάζουμε τώρα μια επική ανατροπή.
Η ΑΕΚ ηττήθηκε γιατί εκτέθηκε αμυντικά (σε πρόσφατο κείμενο, είχαμε αναφέρει πως κάτι τέτοιο, αργά ή γρήγορα, θα συνέβαινε), αλλά και διότι το σοκ που υπέστη, μετά το εναρκτήριο 10λεπτο, ήταν ομολογουμένως μη διαχειρίσιμο. Ο οργανισμός δεν πρέπει να τα βάψει μαύρα. Μπορεί να υπάρχει φυσιολογική απογοήτευση, όμως δεν ήρθε κι η καταστροφή του κόσμου. Η ΑΕΚ έχει υλικό για να... σηκωθεί και να πατήσει ξανά γερά στα πόδια της. Η σεζόν μόλις άρχισε. Με μικρές διορθώσεις, μπορεί το μέλλον της χρονιάς να είναι σαφώς πιο φωτεινό. Οι Ισπανοί τέλος, ήταν πράγματι το καλύτερο από τα οκτώ σύνολα που κατέβηκαν στο ΟΑΚΑ. Άξια ο τίτλος του BCL 2019-20 "κλειδώνεται" στην τροπαιοθήκη τους.
Παράγοντας Χ
Τα ριμπάουντ έπαιξαν τον ρόλο τους απόψε. Η Μπούργος ήταν καλύτερη με 41 (11 επιθετικά) έναντι 27 της ΑΕΚ. Την βοήθησαν να ελέγξει καλύτερα το παιχνίδι και να καθορίσει τον δικό της ρυθμό. Ο Κράβιτς που κατά τα άλλα έκανε κάκιστο ματς προσέφερε 11, μέχρι κι ο ΜακΦάντεν που είναι γκαρντ, μάζεψε έξι. Ακόμη πέντε παίκτες είχαν τουλάχιστον τρία ριμπάουντ έκαστος. Η ελληνική ομάδα είχε δισεπίλυτα προβλήματα στο συγκεκριμένο τομέα. Της κόστισε...
ΥΓ. Πολλές φορές έχουμε δει ομάδες που πηγαίνουν σε έναν τελικό με... "αέρα", να το πληρώνουν. Μήπως τελικά στην ΑΕΚ έκανε περισσότερο κακό η τόσο άνετη νίκη με την Σαραγόσα, παρά την ωφέλησε; Θα σας παραπέμψω σε ένα ματς των προπέρσινων ημιτελικών πρωταθλήματος με τον Προμηθέα, όπου οι κιτρινόμαυροι έκαναν πλάκα στους Πατρινούς και μετά από αυτό... έσβησαν κι αποκλείστηκαν. Εν πάσει περιπτώσει, ο τίτλος του φαβορί, η έδρα, αλλά και το πανηγυρικό κλίμα μετά την Σαραγόσα, δεν βοήθησαν εν τέλει την ΑΕΚ. Δεν ξέρουμε αν ήταν εφησυχασμός ή κάτι άλλο, πάντως η Ένωση στον ψυχολογικό τομέα πήρε χαμηλό βαθμό.
