Δεν πάει πολύς καιρός από τις «προγραμματικές» δηλώσεις της νέας διοίκησης της ΚΑΕ Άρης, σ' ένα πάνελ όπου κάθισε ο Νίκος Ζήσης, ο νέος General Manager της εταιρείας, αλλά και τα νέα μέλη, Αγαπητός Διακογιάννης και Βύρων Αντωνιάδης. Μαζί τους, ο Πρόεδρος και θρύλος του συλλόγου, Χάρης Παπαγεωργίου, κι εκ δεξιών του οι Λευτέρης Αρβανίτης και Αχιλλέας Ρουσιαμάνης. Οι τρεις τελευταίοι, ως προς το διοικητικό σκέλος, δε χρειάζονται συστάσεις, αφού τα τελευταία χρόνια ήταν οι άνθρωποι που «έτρεχαν» την ομάδα παρά τις αντιξοότητες, οδηγώντας την σε καλύτερα μονοπάτια σε σχέση με εκείνα στα οποία αυτή βρισκόταν όταν την παρέλαβαν, εφαρμόζοντας εξυγιαντική πολιτική και μειώνοντας αισθητά τα χρέη της ΚΑΕ - στόχος που είχε τεθεί ως κορυφαίος στις προτεραιότητες στο πλαίσιο της βιωσιμότητας της εταιρείας. Το έργο αλλά κι η καθαρότητα της απερχόμενης διοίκησης είναι δεδομένα που δε χωρούν αμφισβήτησης, γι' αυτό, ακόμη και σε ένα κείμενο που φιλοδοξεί να περιγράψει το «αύριο» του club, οφείλουμε να αποδίδουμε το credit και στους προηγούμενους.
Στο παρόν τώρα, μπήκε στην ζωή μας τον τελευταίο 1,5 μήνα το όνομα του Ρίτσαρντ Σιάο, ενός 24χρονου επιχειρηματία με τεράστια οικονομική ισχύ. Ο Σιάο, ένας μπίλιονερ που φιλοδοξεί μελλοντικά να επενδύσει ακόμη και σε ομάδα του NBA, προφανώς δεν θ' ασκήσει ο ίδιος διοίκηση σε αυτή τη νέα μέρα της ΚΑΕ Άρης, αλλά θα το κάνει το νέο σχήμα που περιγράψαμε λίγο παραπάνω, με «αιχμή του δόρατος» τον Νίκο Ζήση. Κυρίως όμως, ο η έλευση του Σιάο συνδυάστηκε με την πιο ευχάριστη είδηση των τελευταίων ετών: δέσμευση για την ολική αποπληρωμή των χρεών της εταιρείας. Εν ολίγοις, ο Άρης, στην αυγή του 2026, θα χρωστάει... μηδέν και πάνω σε αυτό θα προσπαθήσει να «χτίσει». Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε «καλές ομάδες» που μπορούν να προκύψουν και να διαφημίσουν το πρότζεκτ εντός των τεσσάρων γραμμών, αλλά στην ευρύτερη ανάπτυξη του οργανισμού - οργανωτικά, οικονομικά, αγωνιστικά, σε επίπεδο υποδομών.
Όλα αυτά συνιστούν μια εντελώς καινούργια κατάσταση στον Άρη η οποία προφανώς χρειάζεται χρόνο και πλάνο ετών. Το πλάνο δεν μπορεί να αφορά μόνο την επερχόμενη και την επόμενη αυτής σεζόν, αλλά έχει ορίζοντα πενταετίας. Είτε μιλάμε για έναν Άρη που έχει στόχο την κατάκτηση τίτλων, είτε για έναν Άρη που θα έχει το δικό του γήπεδο, είτε για έναν Άρη πρωταγωνιστή στην Ευρώπη. Αυτά δεν γίνονται απ' τη μια στιγμή στην άλλη, επειδή σώνει και καλά ενεπλάκη ένας πάμπλουτος επενδυτής. Συνεπώς, στην παρούσα φάση οφείλουμε ν' αφήσουμε τη νέα πραγματικότητα να αρχίσει σταδιακά να κάνει πράξη όσα έχει στο μυαλό της. Με υπομονή, στρατηγική και μέθοδο.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται κι η διαμόρφωση μιας ανταγωνιστικής ομάδας. Η συζήτηση που ήθελε τον Άρη μέσα σε ένα μήνα να μετατρέπεται από ομάδα ενός εκατομμυρίου μπάτζετ σε μια υπερδύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ ήταν εκτός πραγματικότητας. Ρεαλιστικά μιλώντας, ο Άρης είναι ήδη από φέτος σε θέση να αυξήσει σημαντικά το μπάτζετ του. Αν ο Άρης ξεκινούσε πέρσι με 850 χιλιάδες ετήσιο προϋπολογισμό για τα συμβόλαια του, του χρόνου η αύξηση στο μπάτζετ του θα αγγίξει το 200%. Υπό αυτό το δεδομένο, ο Άρης βγήκε φέτος στην αγορά διεκδικώντας κάποιους πιο ακριβούς παίκτες - όχι όμως τους πιο ακριβούς της Ευρώπης. Άρα, ναι, ο Άρης δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε του χρόνου να είναι πιο ισχυρός αγωνιστικά, αφού κυνηγώντας πιο υψηλά κασέ, άρα και ποιοτικούς/έμπειρους παίκτες, το ρίσκο στις μεταγραφές περιορίζεται.
Το τι θα κάνει στο παρκέ η ομάδα του φιλόδοξου Μπόγκνταν Κάραϊτσιτς είναι μια άλλη ιστορία. Ξέρετε, οι μεταγραφές και κατ επέκταση η δημιουργία ενός συνόλου με καλές αγωνιστικές συνήθειες δεν είναι... άσπρο ή μαύρο. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα καθορίσουν το πόσο καλή θα αποδειχθεί στο γήπεδο η ομάδα του 41χρονου Σέρβου τεχνικού. Σε πρώτη φάση όμως, αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, είναι πως οι Κιτρινόμαυροι δημιουργούν έναν κορμό παικτών που δεν θα είναι «μιας χρήσης». Πως αλλιώς θα μπορούσε άλλωστε να ερμηνευτεί η πολιτική του Άρη να υπογράψει συμβόλαια -τουλάχιστον- διετούς διάρκειας με την πλειοψηφία των παικτών που απέκτησε στην διάρκεια της off-season; Αυτή η κίνηση από μόνη της έχει ιδιαίτερη σημειολογία, καθώς τα προηγούμενα χρόνια ο Άρης εξαιρετικά σπάνια προχωρούσε στην παροχή διετών συμβολαίων στους αθλητές του.
Άρα, λοιπόν, παρατηρούμε δύο κομβικές αλλαγές στον εφετινό σχεδιασμό: Πρώτον, ο Άρης απέκτησε πιο ακριβούς παίκτες σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Το «ταβάνι» των 100-120 χιλιάδων δεν υπάρχει πια, με τον Άρη να προσφέρει 200άρια, αλλά και 300άρια, σε ορισμένες περιπτώσεις. Δεύτερον, οι Κιτρινόμαυροι θα επιδιώξουν να φτιάξουν κάτι που θα έχει διάρκεια στον χρόνο. Προφανώς το 2027, όταν και θα λήξουν τα περισσότερα συμβόλαια, θα είναι έτος επαναξιολόγησης - κι όχι έτος στο οποίο ο Άρης θα μπει ξανά στην λογική του ολικού restart. Θυμάστε σαφώς πως τα προηγούμενα καλοκαίρια ο Άρης ξεκινούσε κάθε ρόστερ του σχεδόν από μηδενική βάση, καθώς ήταν αδύνατον να διατηρήσει στις τάξεις του τις υπεραξίες που δημιουργούσε. Αν όλα πάνε καλά, του χρόνου τέτοια εποχή, θα «χτίζει» σε πιο στέρεες βάσεις, αφού θα υπάρχουν σημεία αναφοράς της ομάδας που θα συνεχίζουν ν' αγώνιζονται σ' αυτήν.
Όσο για τον προπονητή; Ο Μπόγκνταν Κάραϊτσιτς φέρνει καινοτομία, προπονητική φρεσκάδα αλλά και βαθιά γνώση του αθλήματος. Ο νεαρός κόουτς από τη Σερβία ήταν επί σειρά ετών στο πλευρό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς κι αυτό από μόνο του αρκεί για να αντιληφθούμε τον επαγγελματισμό και τη σοβαρότητα που τον διακατέχει. Ο «Ζοτς», ανέκαθεν απαιτητικός και κορυφαίος στο είδος του, δεν θα είχε στο πλευρό του για σχεδόν 5 χρόνια ένα «παιδί» που δε σκαμπάζει. Σωστά; Επομένως ο Κάραϊτσιτς, αποχωρώντας μετά από χρόνια από το ασφαλές περιβάλλον της Παρτίζαν και την αγκαλιά του Ομπράντοβιτς, δείχνει πως κι ο ίδιος έχει ισχυρό κίνητρο να κάνει κάτι «δικό του». Κάτι που θα φέρει την υπογραφή του. Δεν ξέρει την Ελλάδα και τα κατατόπια, ούτε κι έχει μεγάλη εμπειρία ως head coach, αλλά όλα αυτά άπτονται στα όσα λέγαμε πριν αναφορικά με τον παράγοντα του χρόνου. Ο Κάραϊτσιτς, όπως κι ολόκληρο το νέο πρότζεκτ του Άρη γενικότερα, θα χρειαστεί χρόνο και στήριξη. Προς το παρόν, ας δούμε πως δομείται το ολοκαίνουργιο ρόστερ με τα δεδομένα που υπάρχουν τούτη την ώρα.
Η πλήρως ανανεωμένη frontline
Οι επιτελείς του Άρη επέλεξαν τούτο το καλοκαίρι να πουν «αντίο» δίχως ιδιαίτερες τύψεις σε σχεδόν όλους τους περσινούς ψηλούς της ομάδας. Με την ολοκλήρωση των συμβολαίων τους, ξένοι παίκτες όπως ο Νταράλ Γουίλις, ο Σακούρ Τζούστον κι ο Μπράιαν Ρόμπερτς αποχώρησαν από τη Θεσσαλονίκη, δίχως να έχει προηγηθεί νωρίτερα κάποια συζήτηση αναφορικά με το μέλλον τους. Παρελθόν αποτελεί κι ο Μάνος Χατζηδάκης, παρά το γεγονός πως είχε συμβόλαιο για τη νέα σεζόν. Ο διεθνής σέντερ έλυσε τη συνεργασία του με τον σύλλογο και του χρόνου θα στελεχώνει το Μαρούσι.
Επί της ουσίας, ο μόνος συνδετικός κρίκος σε σχέση με πέρσι, είναι ο Γιώργος Γκιουζέλης. Ο 30χρονος πάουερ φόργουορντ δεν έθελξε με την απόδοση του πέρσι στο Παλέ, αλλά στην τελική δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ομάδα της σεζόν 2024-25 ήταν έτσι κι αλλιώς προβληματική, με ελάχιστους ως καθόλου διακριθέντες. Υπάρχει η πεποίθηση πως ο Σερραίος ψηλός θα παρουσιαστεί καλύτερος στην δεύτερη χρονιά του στο Αλεξάνδρειο και πως θα μπορέσει να ανταποκριθεί στο συμπληρωματικό ρόλο που θα έχει στη θέση «4», αφενός καθώς πια δεν χρειάζεται προσαρμογή, αφετέρου διότι ενδέχεται η εμπιστοσύνη που του δείχνουν οι Κιτρινόμαυροι για δεύτερη διαδοχική σεζόν να ενισχύσει το προσωπικό του κίνητρο.
Όσο για τους καινούργιους; Τέσσερις είναι αυτοί που μέχρι στιγμής έχουν «κλείσει» κι αναμένεται να φρεσκάρουν πλήρως την εικόνα του Άρη στις θέσεις «4» - «5». Οι Θεσσαλονικείς απέσπασαν την υπογραφή του Στίβεν Ίνοχ, του 28χρονου άλλοτε ψηλού της Μπασκόνια, ο οποίος ομολογουμένως είναι μια από τις πιο ηχηρές κινήσεις που έχουν γίνει ως τώρα υπό το καθεστώς της νέας διοίκησης, με κριτήριο πάντα το βιογραφικό του. Ο νατουραλιζέ Αρμένιος σέντερ, με τον οποίο γνωρίζεται ο Κάραϊτσιτς από τη μεταξύ τους συνεργασία στην Εθνική Αρμενίας, έπαιζε πέρσι στην Λιθουανία με την Ρίτας, έχοντας 10 πόντους και 6.2 ριμπάουντ κατά μέσο όρο στο BCL. Παλαιότερα είχε καταγράψει 56 συμμετοχές σε επίπεδο Euroleague με τη Μπασκόνια, ενώ πρόπερσι είχε βρεθεί αντίπαλος του Άρη στο EuroCup, φορώντας τη φανέλα της Τουρκ Τελεκόμ. Αν όλα πάνε βάση σχεδίου και «βγει» η μεταγραφή, ο Ίνοχ θα τονώσει σημαντικά την δυναμική του Άρη στο «5» με την ποιότητα, την εμπειρία και τη σταθερότητα του, ενώ είναι περιττό να αναφέρουμε πως -στα χαρτιά τουλάχιστον- βάση ονόματος είναι ο καλύτερος σέντερ που αποκτά ο Άρης τα τελευταία (πολλά) χρόνια.
Το back-up του Ίνοχ θα είναι ο Τζέικ Φόρεστερ, γνωστός σε όλους από την περσινή του θητεία στον ΠΑΟΚ. Ο 26χρονος αθλητικός ψηλός ήταν ένα από τα «παιδιά» του Μάσιμο Καντσελιέρι στον Δικέφαλο, από εκείνα δηλαδή παρουσίασαν τη μεγαλύτερη πρόοδο κατά την διάρκεια της σεζόν και βοήθησαν σημαντικά την ομάδα να φτάσει στους τελικούς του FEC. Ναι μεν το περσινό ξεκίνημα του Φόρεστερ στην Πυλαία ήταν αναγνωριστικό κι εν κατακλείδι μέτριο, δεν ίσχυε όμως το ίδιο όσον αφορά το β' μισό της σεζόν, κατά το οποίο ο Αμερικανός βελτιώθηκε αισθητά κι απέκτησε μεγαλύτερη συνέπεια στο παιχνίδι του. Ο Άρης βάζει στη μηχανή του με την απόκτηση του Φόρεστερ έναν παίκτη που ξέρει την ελληνική πραγματικότητα, μπορεί αποδεδειγμένα να προσφέρει «ποιοτικά λεπτά ρεζέρβας» στην ρακέτα και που θα μπορούσε να αποδείξει στο Αλεξάνδρειο πως δεν έχει φτάσει ακόμη το αγωνιστικό του ταβάνι.
Βασικός πάουερ φόργουορντ του εγχειρήματος θα είναι ο Αρνόλντας Κουλμπόκα, ο οποίος δύο χρόνια πριν είχε εντυπωσιάσει το ελληνικό κοινό με τη φανέλα του Προμηθέα. Ο 27χρονος Λιθουανός είχε εξαργυρώσει τη χρονιά του στην Πάτρα με ένα καλό συμβόλαιο στην ουκρανική Προμετέι, όμως ταλαιπωρήθηκε από σοβαρό τραυματισμό κι επί της ουσίας έχασε όλη τη σεζόν 2023-24. Πέρσι επανήλθε σταδιακά για λογαριασμό της Γουλβς Βίλνιους κι έδειξε να αφήνει πίσω του τις δύσκολες μέρες. Ο Άρης ποντάρει στην εκ νέου ανοδική πορεία που φαίνεται να βρίσκεται ο Κουλμπόκα, ο οποίος έχει υψηλή τεχνική, ξέρει καλά τα βασικά του αθλήματος κι έχει μεγάλη έφεση στο περιφερειακό σουτ. Μη ξεχνάμε πως ο υγιής και φορμαρισμένος Κουλμπόκα έχει υπάρξει παίκτης των 15 πόντων με 43% στο τρίποντο συν 5,9 ριμπάουντ σε επίπεδο EuroCup, συνεπώς πρόκειται για μια από τις πιο ουσιαστικές κινήσεις των Κιτρινόμαυρων στην εφετινή off-season σε ο,τι έχει να κάνει με την επιθετική τους αναβάθμιση.
Πίσω από τον Λιθουανό, ο Άρης δεν έχει αποκτήσει προς το παρόν ξεκάθαρη εναλλακτική στο πλάνο του. Κι αυτό διότι η υπόθεση του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου παραμένει ανοικτή για τον Άρη, με τον διεθνή φόργουορντ να αποτελεί σταθερά τις τελευταίες εβδομάδες στόχο με προοπτική την περαιτέρω ενδυνάμωση του ελληνικού κορμού και του ρόστερ γενικότερα. Από 'κει και πέρα, φαινομενικά τα «ορφανά» λεπτά στο «4» μπορούν να καλυφθούν από την υπάρχουσα σύνθεση τόσο από τον Γιώργο Γκιουζέλη, όσο κι από το τριάρι της ομάδας, τον Ρόνι Χάρελ - ο οποίος στην προηγούμενη θητεία του στο Παλέ απέδιδε κι ως PF εφόσον ήταν αναγκαίο. Ωστόσο είναι βέβαιο πως ο Άρης χρειάζεται κάτι ακόμη πίσω από τον Κουλμπόκα, καθώς η νέα σεζόν θα είναι μεγάλη και ο όγκος των αγώνων δεν ανέχεται εκπτώσεις στο έμψυχο δυναμικό.
Τέλος, ο Γιώργος Τανούλης ανηφορίζει στη Θεσσαλονίκη, μετά την περσινή θετική σεζόν του στο Μαρούσι, όπου αγωνίστηκε ως δανεικός από τον Ολυμπιακό. Ο 23χρονος σέντερ παραμένει prospect για τους Ερυθρόλευκους, εξού κι η διάθεση των Πειραιωτών να επεκτείνουν τη χρονική διάρκεια στο συμβόλαιο του - ή τέλος πάντων να μην καταλήξει ως ελεύθερος στον Άρη. Ο δε Άρης είναι προφανές πως θα επιθυμούσε να κάνει ολοκληρωτικά δικό του τον παίκτη με ελεύθερη μεταγραφή, βλέποντας όμως την αγορά των γηγενών ψηλών να είναι εξαιρετικά περιορισμένη, προτίμησε να αποκτήσει τον παίκτη έστω κι αν δεν θα διατηρεί ο ίδιος τα δικαιώματα του. Ο Τανούλης προόδευσε πέρσι στο Μαρούσι, σε 24 αγώνες της GBL είχε 6,1 πόντους και 3,8 ριμπάουντ ανά περίπου 14', και θεωρητικά στον Άρη μπορεί να δώσει αξιοπιστία όσον αφορά το βάθος του πάγκου.
Η περιφέρεια έχει γεμίσει, αλλά...
Μια ματιά στο backcourt του Άρη αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι οι θέσεις λίγο-πολύ έχουν καλυφθεί. Ο Μπράις Τζόουνς θα είναι ο ιθύνων νους της πεντάδας, ένας 31χρονος άσος που πέρσι ήταν πρώτος σκόρερ και μέλος της καλύτερης πεντάδας στην Αδριατική Λίγκα με τη φανέλα της Ιγκοκέα. Ο Νεοϋορκέζος πλεϊμέικερ έχει πολλές ατομικές κι ομαδικές διακρίσεις στο παλμαρέ του -νταμπλούχος στην Ρουμανία το 2024 με την Κλουζ-Ναπόκα & MVP των τελικών- και μετά από 7 χρόνια καριέρας στην Γηραιά Ήπειρο, ο Άρης αποτελεί την μεγαλύτερη πρόκληση του. Ο Τζόουνς δεν είναι Σαρίφ Κούπερ ή Μάρκους Καρ, αντιθέτως πρόκειται για έναν έτοιμο, παιγμένο και περπατημένο άσο που σαφέστατα ο Άρης τον πλήρωσε κι αναλόγως για να τον κάνει να πει το «ναι». Υπάρχουν προσδοκίες, δικαιολογημένα μάλιστα με βάση τα περσινά πεπραγμένα του έμπειρου γκαρντ, οπότε η μεταγραφική του Τζόουνς είναι ίσως η πιο κομβική ως τώρα στον θερινό σχεδιασμό.
Όσο για το ποια είναι η πιο αστραφτερή; Αναμφίβολα αυτοί οι τίτλοι πάνε στον Μπριν Φορμπς, τον επί μια επταετία NBAer, με 473 αγώνες στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη. Ο 32χρονος σούτινγκ γκαρντ υπήρξε συνοδοιπόρος του Γιάννη Αντετοκούνμπο (σ.σ. και του Θανάση, που λέγεται πως έβαλε το... χεράκι του για να γίνει το deal) στο Μιλγουόκι στην ιστορική σεζόν 2020-21, όταν οι Μπακς κατέκτησαν το πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από 50 χρόνια. Ο Φορμπς είχε βάλει το λιθαράκι του στην επιτυχία με 6,6 πόντους κι 1,4 ριμπάουντ σε 20 αγώνες playoffs το καλοκαίρι του 2021. Γενικότερα πρόκειται για ένα "sniper" στην Κιτρινόμαυρη περιφέρεια, αφού μιλάμε για παίκτη με 41% ποσοστό καριέρας στο τρίποντο. Το ταλέντο του δεν αμφισβητείται, εντούτοις ο Φορμπς τα τελευταία δύο χρόνια βρέθηκε εκτός του φυσικού του περιβάλλοντος, δηλαδή του NBA, για εξωαγωνιστικούς λόγους και πιο συγκεκριμένα εξαιτίας περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας. Τα ίχνη του χάθηκαν από την αμερικανική σκηνή, με τις τελευταίες του αγωνιστικές εικόνες ν' αποτυπώνονται στο Πουέρτο Ρίκο, όπου υπενθύμισε πως η τέχνη του σουτ δεν ξεχνιέται. Ο Άρης θα επιδιώξει να αξιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό την εκτελεστική δεινότητα του βετεράνου γκαρντ από την περίμετρο, αλλά και να τον ξεχωρίσει μεταξύ των κορυφαίων επιθετικών πόλων της ομάδας, στο πλευρό των Τζόουνς, Κουλμπόκα και Ίνοχ.
Το βάρος στο «3» θα το σηκώσει ο 29χρονος Ρόνι Χάρελ, ο οποίος της σεζόν 2023-24 είχε ένα εκρηκτικό τετράμηνο με τον Άρη, από τον Νοέμβριο έως τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς, όταν και βρέθηκε στο peak της καριέρας του υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Καστρίτη. Ένας παλιός γνώριμος που ξέρει πρόσωπα και καταστάσεις στο Παλέ και που μπορεί να προσφέρει πολύ συγκεκριμένα πράγματα τα οποία ήδη γνωρίζουμε: αμυντική συνοχή κι αυταπάρνηση, κατάθεση ενέργειας, ομαδικό πνεύμα και γενικώς το προφίλ του glue-guy που χρειάζεται η ομάδα. Δεν είναι ο πιο ταλαντούχος επιθετικός, αλλά είναι δεδομένο πως θα υπάρξουν βραδιές που θα δώσει πράγματα και σ' αυτόν τον τομέα. Ο Χάρελ δεν έκανε καλή σεζόν πέρσι, ούτε με τη Σαμάρα στην Ρωσία όπου ξεκίνησε, ούτε και στη συνέχεια με το Μαρούσι. Όμως όλοι γνωρίζουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του κι εκτιμάται πως εφόσον θυμηθεί τις παραγωγικές μέρες του στον Άρη, τότε σίγουρα ο Κάραϊτσιτς θα πάρει πολλά και με συνέπεια από τον πολυδιάστατο φόργουορντ από το Κολοράντο.
Τώρα, η συζήτηση για το ελληνικό unit μπορεί να διχοτομηθεί σε δύο κεφάλαια: το πρώτο που περιλαμβάνει την παρουσία των έμπειρων γηγενών και το δεύτερο που σχετίζεται με το αν και κατά πόσο θα αξιοποιηθούν τα «περιουσιακά στοιχεία» της ομάδας. Ως προς τα δεύτερα, ο λόγος γίνεται φυσικά για τους Καζαμία, Πουρλίδα και Λέφα, τα νεαρά παιδιά του ρόστερ τα οποία ο Άρης οφείλει ως οργανισμός να βρει τρόπο και μέθοδο να τα αξιοποιήσει και να τα εξελίξει. Τρεις ταλαντούχοι περιφερειακοί που όμως στερούνται παραστάσεων κι η ένταξη τους στην ρουτίνα των αγώνων του Άρη θα πρέπει να είναι ομαλή και συντεταγμένη. Σίγουρα πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κουτάκια στην ατζέντα του Κάραϊτσιτς. Το τι θα κάνει δηλαδή με αυτές τις τρεις περιπτώσεις παικτών. Ο Καζαμίας κι ο Πουρλίδας πήραν πέρσι κάποια πρώτα λεπτά δράσης, αλλά αυτό έγινε κάπως άγαρμπα, σε περιόδους που η ομάδα ήταν χτυπημένη από τραυματισμούς. Ο δε Λέφας μετακινήθηκε την άνοιξη από τον ΠΑΟΚ στον Άρη και θεωρείται σπουδαίο ταλέντο, γεννημένος το 2007.
Σε ο,τι έχει να κάνει με τους «πρώτης γραμμής» Έλληνες, τα πράγματα είναι πολύ ξεκάθαρα. Ο Άρης υποδέχθηκε πίσω τον ομογενή Ελάιτζα Μήτρου-Λονγκ που δεν μιλάει τα ελληνικά, όμως διαθέτει πλέον το πολυπόθητο ελληνικό διαβατήριο. Θυμίζουμε ότι στην προηγούμενη θητεία του στον Άρη (2022-23), ο Ελάιτζα αγωνιζόταν ως ξένος. Στο σήμερα, πέραν του αντικειμενικού πλεονεκτήματος του διαβατηρίου, ο 29χρονος άσος από αγωνιστικής άποψης επιστρέφει αρκετά πιο μπαρουτοκαπνισμένος σε σχέση με το παρελθόν, αφού μεσολάβησαν για τον ίδιο πολύτιμες εμπειρίες στο Περιστέρι, τη Χαποέλ Χολόν και την Βαρέζε. Δηλαδή περίπου 90 επιπλέον επαγγελματικά παιχνίδια και σεζόν γεμάτες δίχως τραυματισμούς και με πρωτεύοντες ρόλους στις ομάδες του. Ο Άρης περιμένει πολλά από τον Ελάιτζα που έχει αλλάξει επίπεδο κι αυτό στοιχειοθετείται κι από τις εξαιρετικές εμφανίσεις του Καναδοέλληνα πέρσι στη Serie A, όπου μέτρησε 12,1 πόντους, 4,3 ασίστ και 2,8 ριμπάουντ με τα χρώματα της Βαρέζε.
Με τον Λευτέρη Μποχωρίδη στο μεταξύ, να αλλάζει status, αφού από «παίκτης-στρατιώτης» του συλλόγου, μπορεί να θεωρείται πια τοτέμ της σύγχρονης ιστορίας, με τη νέα συμφωνία του με την ΚΑΕ να εξασφαλίζει την παρουσία του στο Αλεξάνδρειο ως το 2027. Ο αρχηγός της ομάδας, της οποίας τη φανέλα έχει τιμήσει περισσότερες από 220 φορές στην πολυετή αυτή καριέρα του, έζησε ως επί το πλείστον δύσκολες σεζόν με τον Άρη στο παρελθόν και ειδικά για την δική του περίπτωση, η έλευση του Ρίτσαρντ Σίαο κι η μεσοπρόθεσμη αλλαγή πλεύσης σε επίπεδο στόχων και δυναμικής, συνιστούν μάλλον το... πλήρωμα του χρόνου. Όχι σε σχέση με την δική του παρουσία στα Κιτρινόμαυρα, η οποία θα συνεχιστεί, αλλά σε ο,τι έχει να κάνει με τις «καλύτερες μέρες» που βρίσκονται ενόψει κι αναμένεται να ανοίξουν μια νέα σελίδα και για τον ίδιο τον Μποχωρίδη. Ο 31χρονος «κάπτεν» βοήθησε την ομάδα σε δύσκολες εποχές, ήρθε η ώρα να το κάνει κι υπό πιο ευνοϊκές συνθήκες σε όλα τα επίπεδα. Αγωνιστικά ο Μποχωρίδης θα είναι η ασφάλεια του Κάραϊτσιτς από το «1» ως το «3» αλλά κι η πιο ισχυρή προσωπικότητα στα αποδυτήρια ως προς την καθοδήγηση των νεότερων μελών.
Για το κλείσιμο, ο Στέλιος Πουλιανίτης. Στα 30 του πλέον, ο έμπειρος combo θα είναι ακόμη ένα «εργαλείο» στα χέρια του Κάραϊτσιτς με την προοπτική να ενισχύσει το supporting cast των λεγόμενων βασικών στην περιφερειακή γραμμή. Κι αυτός ξέρει άριστα τον Άρη και τις ιδιαιτερότητες του, επιστρέφοντας έπειτα από τρία γεμάτα χρόνια στο Περιστέρι. Ένας πιο ώριμος αγωνιστικά Πουλιανίτης με «προίκα» πλέον τα περισσότερα από 200 ματς του σε επίπεδο Α1. Μπορείτε να ακούσετε αυτά κι άλλα πολλά, τόσο για τον Άρη, καθώς και τις υπόλοιπες ομάδες της Θεσσαλονίκης, αναλυτικά στο podcast μου, με τίτλο "Fast Track", που το βρίσκετε στο YouTube και το Spotify.
Αντί επιλόγου, ο Άρης είναι ολοφάνερο πως πλέον θα έχει στο λεξικό του την λέξη «όραμα». Η ερμηνεία της λέξης θα διαφέρει χρόνο με το χρόνο, ανάλογα πάντα και με το ποιοι στόχοι εκπληρώνονται στην πορεία. Το μεγαλύτερο όπλο σ' αυτό το νέο ξεκίνημα είναι πως ο Άρης είναι πια σε θέση να χαράξει μια κίτρινη γραμμή που θα του δείχνει τον δρόμο. Θα γνωρίζει για παράδειγμα ότι σε «τέσσερα χρόνια», θα θέλει να έχει πετύχει «αυτό, αυτό κι αυτό». Αυτή η γραμμή κάπου θα καταλήγει. Που ακριβώς, θα το δούμε σε συνάρτηση πάντα και με το ύψος της επένδυσης που θα γίνει από τον Ρίτσαρντ Σιάο.
(*Η φωτογραφία του κειμένου είναι από την επίσημη σελίδα του Άρη στο facebook)
