Το τελευταίο We Got Game για τη φετινή σεζόν, λίγες ημέρες πριν την έναρξη των play-ins και των playoffs, κάνει ένα διάλειμμα από τη μάχη της κατάταξης και εστιάζει σε πιο ρομαντικά σημεία, καθώς ακόμη δεν υπάρχει πλήρης εικόνα για τα ζευγαρώματα που έρχονται και ειδικά στην Ανατολή, με πολλαπλές ισοβαθμίες ακόμη και στην πρώτη εξάδα. Αν υπάρχει κάτι ξεκάθαρο ωστόσο είναι πως η Atlanta έχει επιστρέψει, με τον σταρ της να είναι πιο έτοιμος από ποτέ για παραστάσεις που θα μείνουν. 

Η τριακοστή αγωνιστική της Ευρωλίγκας συμπεριλάμβανε μόλις πέντε παιχνίδια, καθώς στα τρία που ακυρώθηκαν λόγω της απαγόρευσης συμμετοχής στις ρωσικές ομάδες, προστέθηκε η αναβολή του Μιλάνο-Μπάγερν λόγω κρουσμάτων κορονοϊού στο ρόστερ των Γερμανών. Εκεί που παίχτηκε μπάσκετ, ο Ολυμπιακός πέτυχε μία σαρωτική νίκη στο εγχώριο ντέρμπι, Μπάρτσα και Ρεάλ συνέχισαν χωρίς απώλειες, ενώ η Εφές δείχνει να κλειδώνει την πεντάδα.

H 29η αγωνιστική ολοκληρώθηκε και η Ζαλγκίρις βρήκε σπουδαία νίκη επί της πρωτοπόρου Μπαρτσελόνα, όσο η Ρεάλ ξέκοψε από τους υπόλοιπους με τη νίκη επί της Μιλάνο σ’ ένα (μπασκετικά) επεισοδιακό ντέρμπι, γεμάτο από ιστορίες και τα γνωστά μεγάλα σουτ του Σέρχιο Γιουλ. Ήττα για τον Ολυμπιακό με σχετικά αφελή τρόπο στην έδρα της Άλμπα, σαρωτική επικράτηση της Μονακό απέναντι στην Εφές, που ίσως περιπλέκει την πέμπτη θέση. Πάμε στην πεντάδα.

Επιστροφή για τη στήλη του We Got Game, πρώτη φορά μετά το διάλειμμα του all-star και νιώθουμε λίγο σαν το meme του Τραβόλτα στο άδειο δωμάτιο αλλά από την αντίθετη, καθώς οι ιστορίες που ξεπετάγονται στην λίγκα έχουν πιάσει το τέμπο του Steph Curry από το τρίποντο, όσο εμείς παρατηρούμε τον χώρο γύρω-γύρω με μοναδικό στόχο να μην μας ποδοπατήσουν. Πάμε να τα βάλουμε σε μία τάξη, ξεκινώντας από το Dallas του Luka Doncic.

Το μακρινό ριμπάουντ για την 28η στροφή της Ευρωλίγκας, λίγο πριν χωθούμε όλοι με τα μούτρα στα φαγητά της καθαράς Δευτέρας, τα οποία είναι και τα μόνα που σχεδόν απαγορεύεται -για κάποιο λόγο- να φας τις υπόλοιπες 364 μέρες ενός χρόνου, σα μυστική συλλογική συμφωνία. Επιστροφή στη δράση για την Μπαρτσελόνα και ιστορική βραδιά για τον Νικ Καλάθη, νίκη της Εφές στο τουρκικό ντέρμπι με την Φενέρ, που μάλλον ήταν το παιχνίδι με τα περισσότερα στόρι. Ήττα στο όριο για τον Παναθηναϊκό σε ρε ελάσσονα και υπό τη διεύθυνση Σέρχι Ροντρίγκεθ, διπλό για τον Ολυμπιακό με Ντόρσεϊ και Σλούκα σε μεγάλο βράδυ, αλλά και συνέχεια στην τιμωρία των ομάδων και των αθλητών από τη Ρωσία. τρία παιχνίδια δεν πραγματοποιήθηκαν αλλά η αγωνιστική έτρεξε κανονικά, καθώς ‘’το σόου πρέπει και εδώ να συνεχιστεί’’, όσο η κατάσταση παραμένει μετέωρη και οριακή σε πολύ σημαντικότερα ζητήματα από ένα τουρνουά με πορτοκαλί μπάλες να σκάνε πάνω σε παρκέ. Σε κάθε περίπτωση, πάμε να βρούμε τους πρωταγωνιστές αυτού του διημέρου. 

135-87. Αυτό ήταν το σκορ με το οποίο επικράτησαν οι Boston Celtics μέσα στην έδρα των Philadelphia 76ers. Οι δεύτεροι βέβαια έπαιζαν χωρίς τον νεοαποκτηθέντα (και παιχταρά συνολικά) James Harden, όμως το αποτέλεσμα παραμένει εντυπωσιακό. +48 σε γήπεδο αντιπάλου, με μόλις 87 πόντους παθητικό; Κάτι λειτουργεί σωστά στη Βοστώνη, με το σύνολο του Udoka να πιάνει τις εννιά σερί νίκες και να καθιερώνεται στην πρώτη εξάδα μίας γεμάτης Ανατολής, οπότε είναι μάλλον καλή ώρα να τοποθετηθεί το ερώτημα: Είναι οι Boston Celtics διεκδικητές από φέτος; Ας εξετάσουμε τρεις λόγους υπέρ και τρεις κατά.

Με την trade deadline να πλησιάζει (οι πρώτες σοβαρές ανταλλαγές έχουν ήδη ξεπεταχτεί) το αγωνιστικό μέρος της καθημερινότητας του ΝΒΑ έχει πάρει έναν αξιοπερίεργο χαρακτήρα, του στυλ ‘’άντε παιδιά παίξτε, έχουμε να δούμε και ποιος θα πάει που αργότερα’’. Παρ’ όλα αυτά γίνονται πράγματα αγωνιστικά, όπως ο καταποντισμός των Nets χωρίς τον Durant, η άνοδος των Celtics και Raptors στο κατάλληλο σημείο, η σχεδόν εκνευριστική συνέπεια των killer Suns. Βγήκαν και οι επιλογές των all-stars (Andrew Wiggins τι κάνεις βασικός σε all-star καλέ μου), όλα καλά. Κάπου εκεί, σημαντική κορυφή ανάμεσα στις υπόλοιπες, η βραδιά που ο ηγέτης των περσινών πρωταθλητών φώναξε τις συλλαβές ‘’Εμ-Βι-Πι’’.

Μία ακόμη διπλή αγωνιστική μπήκε στα βιβλία της σεζόν, αυτή τη φορά μ’ όλους τους αγώνες να πραγματοποιούνται. 2/2 για τις πρωτοπόρους Ρεάλ και Μπαρτσελόνα (οι Καταλανοί δεν παίζουν και το πιο διασκεδαστικό μπάσκετ εκεί έξω πάντως), το ίδιο για Φενέρ και Μονακό, που είχαν ξεκάθαρους πρωταγωνιστές σ’ αυτές τις επιτυχίες. 1/4 οι δικοί μας με τον Παναθηναϊκό να ψάχνει τι έγινε στο σημείο που πήρε φωτια η Μονακό και τον Ολυμπιακό πώς έχασε μία τεράστια ευκαιρία στη Μαδρίτη, την οποία βέβαια κάλυψε κάπως με τη νίκη μέσα στην Μπασκόνια. Ματσάρα το ΤΣΣΚΑ - Εφές, με οργιαστικούς Χάκετ και Λάρκιν και με νικητές τους Τούρκους, που επίσης έφτασαν σε 2/2. Πάμε στην πεντάδα.

Ως διαβολοβδομάδα ορίζεται εκείνο το μπασκετικό τετραήμερο, στο οποίο οι ομάδες που συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα καλούνται να παίξουν διπλά παιχνίδια, με τον συνολικό αριθμό να φτάνει τα δεκαοκτώ και να παιδεύει τους συντάκτες της στήλης του μακρινού ριμπάουντ. Εντάξει, ίσως ο στόχος είναι να βλέπουμε και λίγο περισσότερο μπάσκετ. Σε κάθε περίπτωση αυτό δε συνέβη σ’ αυτή τη διπλή αγωνιστική, εν μέσω άλλης μιας έξαρσης της πανδημίας, καθώς ολοκληρώθηκαν μόλις οκτώ. Μία πλήρης αγωνιστική έχει εννιά, ούτε αυτό το νούμερο δεν πιάσαμε δηλαδή. Ας δούμε τι μπορούμε να κρατήσουμε από μία αγωνιστική, στην οποία η μοναδική ελληνική ομάδα με στόχους εμφανίστηκε αποδιοργανωμένη, πηγαίνοντας (λίγο) πίσω στον στόχο της.

Στροφή νούμερο #14 για τη φετινή Ευρωλίγκα, με το ισπανικό ντέρμπι και τον Νίκολα Μίροτιτς σε πρώτο πλάνο, βραδιές καριέρας για μέλη της πρώτης πεντάδας, αλλά και μία μεγάλη νίκη της Μπάγερν απέναντι στην Εφές, μερικές ημέρες πριν κατηφορίσει προς Φάληρο. Βαρύς ο Ολυμπιακός και λογική ήττα στο Βελιγράδι από τον Ερυθρό Αστέρα, καθάρισε όπως έπρεπε ο Παναθηναϊκός στην τέταρτη περίοδο.