Θα είναι η τελευταία σεζόν του LeBron James;
Δεν πιστεύω να μην είδατε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το πρόσφατο post του παίχτη για το Decision no2 και η πρώτη σκέψη σας να μην ήταν ‘’λες να έρχεται η στιγμή της ανακοίνωσης της απόσυρσής του;’’. Παρότι εν τέλει δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα διαφημιστικό τρικ για μια έξω-μπασκετική συνεργασία του παίχτη, το ερωτηματικό δεν παύει να αιωρείται. Πόσο δε μάλλον όταν στις 30 Δεκεμβρίου θα κλείσει τα 41 του χρόνια πάνω στον πλανήτη. Βέβαια, ο παίχτης τον περασμένο Ιούλιο έκανε χρήση της option για τη σεζόν που ξεκινάει, ύψους $ 52 εκατ., έχοντας ταυτόχρονα no-trade ρήτρα με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2026 να γίνεται unrestricted free agent με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το μέλλον του. Ίσως θέλει να περάσει λίγο χρόνο ακόμα με τον γιο του στα παρκέ και να τον βοηθήσει να εξελιχθεί. Η αλήθεια είναι πως μέσα στο γήπεδο δεν φαίνεται παρά μόνο σε σύγκριση με τα αδιανόητα ύψη του νεαρού εαυτού του η ηλικία του. Βασικά δεν φαίνεται καθόλου το ότι αυτός ο υπερπαίχτης οδεύει προς το κλείσιμο της καριέρας του. Τα θέματα τραυματισμών όμως, είναι πιο συχνά, κάτι που θα του στερήσει τη συμμετοχή από τα πρώτα παιχνίδια της σεζόν, παρότι τις δύο τελευταίες χρονιές έπαιξε 71 και 70 παιχνίδια αντίστοιχα. Σίγουρα η μηχανή αντέχει ακόμα, απλά αυτό που διαφαίνεται είναι πως για πρώτη φορά, από την αρχή της σεζόν, μια ομάδα ΝΒΑ δεν θα έχει ως κινητήριο μοχλό και νούμερα ένα τον James. Όπως και να έχει, εμείς να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε αυτόν τον αδιανόητο παιχταρά, έχοντας στην άκρη του μυαλού μας ότι ενδεχομένως να είναι η τελευταία σεζόν στα παρκέ. Αν όχι, και του χρόνου πάλι τα ίδια θα λέμε.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και το μέλλον των Bucks
Περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, τα σενάρια που αφορούσαν το μέλλον του Γιάννη Αντετοκούνμπο μακριά από το Milwaukee ήταν πιο έντονα από ποτέ. Ρεπορτάζ για το ενδιαφέρον των Celtics, των Κnicks σε πρώτο πλάνο από τον Ιούνιο, μέχρι και στις αρχές του Οκτωβρίου. Εν τέλει, με μεγάλη μαεστρία, με κινήσεις που θύμισαν ΠΑΣΟΚ, το front office των Bucks κράτησαν -μέχρι νεοτέρας- τον superstar στην πολιτεία. Πως έγινε αυτό; Με το να δώσουν εγγυημένο συμβόλαιο στον Θανάση και two-way στον Άλεξ Αντετοκούνμπο.
Δυστυχώς για εκείνους ο Κώστας έχει συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό, οπότε δεν μπόρεσαν να έχουν όλα τα αδέρφια μαζί στην ίδια ομάδα. Το ζήτημα είναι και το αγωνιστικό σκέλος. Κατά πόσο έφτιαξαν ένα ρόστερ ικανό να βοηθήσει τον Γιάννη στο να μπορέσει να διεκδικήσει ένα ακόμα δαχτυλίδι. Γιατί, κακά τα ψέματα, μετά τη σεζόν του πρωταθλήματος, ουδέποτε έφτασαν έστω στους τελικούς της περιφέρειας. Τι βοήθεια θα έχει λοιπόν ο Έλληνας άσος; Πέρα από το κομμάτι του πάγκου, με τον Doc Rivers να συνεχίζει ως πρώτος προπονητής -με ό,τι αυτό συνεπάγεται, οι αλλαγές ήταν σημαντικές. Ο Dame Lillard αποδεσμεύτηκε μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, μία κίνηση που είχε οφέλη και αρνητικά (όπως το ότι θα προσμετράτε το συμβόλαιό του στο salary cap των επόμενων ετών), ο Brook Lopez πήγε στους Clippers επομένως έπρεπε να βρεθούν αντικαταστάτες σε δύο κομβικές θέσεις. Στη θέση του Lopez, υπέγραψαν τον Myles Turner μια πραγματικά εξαιρετική κίνηση και αναβάθμιση (το θετικό από την αποδέσμευση Lillard). Στη θέση όμως του point guard υπάρχει πρόβλημα. Ούτε ο Kevin Porter, ούτε ο νεοαποκτηθείς Cole Anthony, ούτε ο Ryan Rollins είναι παίχτες που μπορούν να σταθούν ως βασικοί σε ομάδα με υψηλούς στόχους. Δεν πιστεύω ότι θα πορευτούν έτσι μέχρι το τέλος της περιόδου. Κάποια κίνηση ίσως κάνουν (ίσως ανταλλάξουν το pick τους του πρώτου γύρου του 2032). Αλλιώς και το επόμενο καλοκαίρι τα σενάρια πάλι τα ίδια θα είναι για την επόμενη ομάδα του Αντετοκούνμπο.
Η εύθραυστη Ανατολή
Οι τραυματισμοί των Jason Tatum, Τyrese Haliburton άλλαξαν άρδην τις ισορροπίες στην ανατολική περιφέρεια. Περισσότερο από τις δύο ομάδες, επηρέασε αυτή των Celtics, καθώς το front office τους έκανε μια μεγάλη αναδόμηση στο ρόστερ, κάτι που έμοιαζε απόλυτα λογικό στη διάρκεια του καλοκαιριού. Αφού δεν θα υπήρχε η δυνατότητα χωρίς τον καλύτερό τους παίχτη να στοχεύσουν ψηλά, γιατί να βρίσκονται στα πάνω όρια των aprons με τις οικονομικές και αγωνιστικές μελλοντικές συνέπειες που αυτή η κατάσταση θα επέφερε. Επομένως, με τις ομάδες αυτών να βγαίνουν θεωρητικά «εκτός κούρσας», η συγκυρία μοιάζει η κατάλληλη πέρα από τους Cavaliers και τους Knicks, και για τους Magic, Pistons να κάνουν θόρυβο και να διεκδικήσουν μια παρουσία στους τελικούς του πρωταθλήματος. Πρώιμη συζήτηση σαφώς. Τόσο η ομάδα από το Orlando, όσο και αυτή από το Detroit κάνουν βήματα προόδου, έχουν ένα front office που δουλεύει προς τη βελτίωση του οργανισμού, επομένως το να κάνουν «όνειρα» για κάτι καλύτερο τη νέα σεζόν δεν είναι ουτοπικό. Οι Magic θα έχουν το δίδυμο των Wagner, Banchero σε πρώτο πλάνο, απέκτησαν τον Bane για να προσθέσουν περιφερειακό σουτ -έστω και αν κόστισε ακριβά- και φρόντισαν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο για τη θέση του point guard πίσω από τον Suggs, με τον Τyus Jones να καταφτάνει στην πολιτεία της Florida. Στα φιλικά προετοιμασίας έδωσαν αρκετό χρόνο στον Jett Howard, o οποίος στα προηγούμενα δύο έτη βρέθηκε αρκετά στη G-League και θεωρείται καλός σουτέρ, ενώ ο Jase Richardson που απέκτησαν στο draft θα προσφέρει -θεωρητικά αν πάρει χρόνο συμμετοχής φέτος- σκορ από τον πάγκο.
Όσον αφορά τους Pistons, η πρόοδός τους την περασμένη σεζόν ήταν αξιοθαύμαστη. Από το χειρότερο ρεκόρ σε όλη τη Λίγκα, στην έκτη θέση της Ανατολής. O Cunningham με τον Duren αποτελούν ένα εξαιρετικό δίδυμο στις θέσεις «1» και «5» με μπόλικο μέλλον, ο Ausar Thompson ένα πολυεργαλείο στην περιφέρεια και έχει όλο το μέλλον μπροστά του (αρκεί να μάθει πως καλό είναι να σουτάρει κιόλας συμπαθητικά), ο Tobias Harris με τον LeVert προσφέρουν εμπειρία μεταξύ άλλων, απέκτησαν τον Duncan Robinson για έξτρα απειλή από την περιφέρεια, περιμένουν την αγωνιστική άνοδο του Ron Holland και την αγωνιστική επάνοδο από τον τραυματισμό που υπέστη και θα τον κρατήσουν λίγο καιρό εκτός τον Jaden Ivey. Η περίπτωση του Malik Beasley, ο οποίος παραμένει ελεύθερος παρότι «καθάρισε» από τις κατηγορίες περί στοιχηματισμού στους αγώνες της Λίγκας, θα μπορούσε να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την περιφερειακή απειλή από το τρίποντο, μιας και ήταν ο καλύτερος σουτέρ τους πέρυσι και ο παίχτης που βοήθησε πολύ στην αγωνιστική άνοδο και του Cunningham. Mένει να δούμε αν θα συνεχιστεί η άνοδός τους.
O Cooper Flagg και η τάξη του ‘25
Η φετινή τάξη του draft, θεωρείται μία από τις κορυφαίες των τελευταίων ετών. Καλύτερος όλων, ο Cooper Flagg. Το δώρο που έμελλε να στείλει η θεά τύχη στους Mavericks μετά την ύβρη με τον Luka Doncic. Και λέω «δώρο» γιατί είχαν μόλις 1,8% πιθανότητα να διαλέξουν πρώτοι πριν τη διαδικασία της κλήρωσης του draft. Επομένως, η απώλεια του πάλαι ποτέ franchise παίχτης των Τεξανών, καλύφτηκε από έναν άλλον που μπορεί και θα αποτελέσει το πρόσωπο του οργανισμού για το μέλλον. Εκτός, αν αποφασίσει ο Nico Harrison να τον ανταλλάξει για καλύτερη άμυνα. Ο Flagg από τα φιλικά προετοιμασίας έδειξε πως αναμένεται να έχει σημαντικότατο ρόλο στη ροή της επίθεσης των Mavericks, με τον Kidd μάλιστα να τον δοκιμάζει ως κύριο χειριστή σε κάποιες πεντάδες. Θα είναι πραγματικά ενδιαφέρον ο τρόπος που θα χρησιμοποιηθεί εν τη απουσία του Kyrie Irving, εφόσον δηλαδή έχει αρκετή ώρα την μπάλα στα χέρια του. Σίγουρα πάντως, είναι το νούμερο ένα φαβορί για το βραβείο του κορυφαίου rookie της χρονιάς. Ένας πλήρης παίχτης και το γιατρικό για τους φίλους των Mavs μετά τη φυγή του Doncic. Όσον αφορά τους υπόλοιπους «νεοσύλλεκτους» της Λίγκας, το ταλέντο και η προοπτική αυτών είναι κάτι που δεν λείπει. Από τον Ace Bailey, που θα βρει χώρο και χρόνο στους Jazz, τον Tre Johnson αντίστοιχα στους Wizards, τον Edgecombe στους Sixers, μέχρι τον Κινέζο Hansen των Blazers, που εντυπωσίασε στο summer league, όπως και ο Clifford των Kings που είναι ο πιο έτοιμος όλων και έκανε θραύση στους εκεί αγώνες, όλοι τους μοιάζουν ικανοί να απασχολήσουν την φετινή επικαιρότητα στο ΝΒΑ. Προσωπική αδυναμία βάση των όσων παρακολούθησα, ο τελευταίος, μαζί με τον Richardson των Magic.
Είναι ικανοί οι Thunder για το back2back;
Ο Sam Presti πρέπει να αποκτήσει άγαλμα στην Oklahoma μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος την περασμένη αγωνιστική περίοδο. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι μετά από τόσα χρόνια tanking, ανταλλαγών, απόκτησης νεαρών παιχτών θα έφταναν στο δαχτυλίδι; Όταν τον Ιούλιο του 2019 αντάλλαξε τον Paul George για τον Shai Gilgeous-Alexander, πέντε picks πρώτου γύρου, τα δικαιώματα για swaps άλλων δύο (οκ, και τον Gallinari), ουδείς περίμενε τέτοια εξέλιξη. Και όμως, με μια νεανική ομάδα, με έναν νεαρό προπονητή, οι Thunder τα κατάφεραν και έφτασαν στην κορυφή. Το εξίσου σημαντικό, όμως, για αυτούς είναι πως το μέλλον παραμένει ευοίωνο. Oι τρεις stars τους -SGA, Holmgren, Jalen Williams- έχουν υπογράψει επέκταση συμβολαίων, oι μεγαλύτεροι σε ηλικία είναι οι Caruso, Kenrich Williams, ήτοι 31 ετών, έχουν μπόλικα picks για το μέλλον, οπότε όλα είναι με το μέρος τους. Η κατάκτηση της Λίγκας, ενδεχομένως να τους κάνει να θελήσουν να κυνηγήσουν το ρεκόρ των Warriors για τη regular season (73-9), καθώς τελείωσαν «πέρυσι» με 68 νίκες. Ακόμα και αν δεν το κάνουν, ή δεν θελήσουν να πιέσουν τόσο τους παίχτες, μπορούν εύκολα να κάνουν διαχείριση μέχρι τα Playoffs. H ομάδα είναι ίδια, θα έχουν -ενδεχομένως- τον Topic ενεργό, εφόσον ξεπεράσει τον τραυματισμό του γρήγορα και θα μπορούν να αποσυμπιέσουν τον SGA στην κανονική περίοδο. Χρόνια έχουμε να δούμε εξάλλου ομάδα να κερδίζει δεύτερο σερί τίτλο. Μήπως έφτασε η ώρα;
Οι Rockets έτοιμοι να κάνουν θόρυβο
Αν , κατά την προσωπική μου άποψη, υπάρχει μια ομάδα που έδειξε ξεκάθαρα τους στόχους της για τη νέα σεζόν δεν είναι άλλη από τους Rockets. Ο στόχος ήταν και είναι ο Tίτλος. Εξ ου και η απόκτηση του Kevin Durant, ο οποίος μάλιστα υπέγραψε διετή επέκταση (με player option τη δεύτερη σεζόν) μέχρι το καλοκαίρι του 2028, χωρίς μάλιστα να έχει αγωνιστεί πρώτα σε επίσημο αγώνα. Ο οργανισμός είχε χτιστεί με τέτοιο τρόπο που νομοτελειακά θα χρειαζόταν κάποια στιγμή να αποχωριστεί έναν εκ των πολλών νεαρών που είχαν. Έτσι, ο Jalen Green, μαζί με τον Dillon Brooks και τον rookie Khaman Maluach, σε μία ανταλλαγή blockbuster, καθώς συνολικά επτά ομάδες χρειάστηκαν για το τελικό αποτέλεσμα, απέκτησαν τον superstar που τους έλειπε. Οι Rockets κατά την παρουσία του Udoka έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό την άμυνα, αλλά στην επίθεση, ιδιαίτερα όταν δεν έβρισκαν πόντους στο transition, δεν ήταν τόσο αποδοτικοί. Και ουδείς καλύτερος στη Λίγκα από έναν εκ των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του αθλήματος, έστω και στην ηλικία των 37 ετών, τον Darth Vader του ΝΒΑ. Δυστυχώς, για τους Rockets, ο Fred Van Vleet θα χάσει τη σεζόν λόγω τραυματισμού, κάτι που θα στερήσει τον καλύτερο δημιουργό από την ομάδα και θα πρέπει να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του το τεχνικό επιτελείο. Πέρα από τον αναβαθμισμένο ρόλο του δευτεροετή Reed Sheppard, ίσως δούμε τον Amen Thompson ως βασικό χειριστή. Σύμφωνα με τον προπονητή τους, η βασική τους πεντάδα για το ξεκίνημα του πρωταθλήματος θα είναι η εξής:
The Rockets are running the TALLEST STARTING LINEUP IN NBA HISTORY on opening night ?
— Basketball Forever (@bballforever_) October 20, 2025
The average height for the lineup is 6 feet 10.2 inches ? pic.twitter.com/okCNebDqQf
Θα έχει ενδιαφέρον το πως θα εξελιχθεί αυτό, αλλά είναι μια κουβέντα που σίγουρα θα κάνουμε μέσα στη χρονιά. Tώρα αν στην πορεία βρουν τον τρόπο να αποκτήσουν έναν point guard θαρρώ πως το προσπαθήσουν.
Οι τραυματισμοί
Τέλος, κάτι που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε είναι το γεγονός των πολλών τραυματισμών διάφορων παιχτών τα τελευταία χρόνια, που τους κρατάνε εκτός για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι Tatum, Haliburton που θα χάσουν τη σεζόν, ο Kyrie Irving που θα επιστρέψει κατά πάσα πιθανότατα στο νέο έτος είναι σημαντικότατες απουσίες για τη Λίγκα. Οι ατελείωτοι αγώνες σε μικρά χρονικά διαστήματα, χωρίς τη δυνατότητα για μεγάλη ξεκούραση των παιχτών, ο ρυθμός που έχει εκτοξευτεί στα ύψη, η καταπόνηση των αθλητών είναι ζητήματα που επιβαρύνουν τους οργανισμούς των πρωταγωνιστών και κάτι που θα έπρεπε να κάνει την διοργανώτρια αρχή να προβληματιστεί. Αντιγράφω από το τελευταίο κείμενο του συνοδοιπόρου Νικόλα Ραδικόπουλου για το ζήτημα μεταξύ πολλών και άκρως ενδιαφερόντων. ‘’…Αποτέλεσμα αυτής της διαρκώς αυξανόμενης καταπόνησης των τελευταίων ετών, ήταν και η άνοδος των rests, του load management, των DNPs από πλευράς ομάδων (και όχι παικτών – οι παίκτες θέλουν να παίζουν, οι ομάδες “προασπίζουν τα assets/τις επενδύσεις τους”). Και η Λίγκα, συνεπής στην κοντόφθαλμη λογική της, που φτάνει μέχρι την υπογραφή του επόμενου τηλεοπτικού συμβολαίου, και όχι στη βελτίωση των συνθηκών και της ταχύτατα μεταβαλλόμενης εξέλιξης του ίδιου του αθλήματος, όχι απλά επιμένει εμμονικά στα 82 παιχνίδια τη σεζόν, αλλά έβαλε και τον “κόφτη” των 65 παιχνιδιών ανά σεζόν, για να μπορεί ένας παίκτης να είναι επιλέξιμος για τα βραβεία της σεζόν (για τις στρεβλώσεις που αυτό το μέτρο επιφέρει είχαμε γράψει στο Guru από τον Σεπτέμβρη του 2023: εδώ)…’’.
Χάνει λίγο από την αίγλη του το πρωτάθλημα με τόσους σημαντικούς τραυματισμούς, δεν συμφωνείτε;
