Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2022 17:48

Ο υπέροχος Paolo

Από :

To φετινό draft του ΝΒΑ θεωρείτο ως ένα εκ των πιο «φτωχών» των τελευταίων χρόνων, χωρίς να έχει τη μεγάλη δεξαμενή ταλέντου παλαιότερων, ή παίχτες που να χαρακτηριστούν ως «μονόκεροι» -ίσως τέτοιος να είναι βέβαια ο Chet Holmgren. Σίγουρα επίσης, πέρασε χωρίς τη φρενίτιδα που έχει ήδη προκαλέσει η παρουσία του Victor Wembanyama. Ήταν ενα draft στο οποίο οι τέσσερις εκ των πέντε πρώτων επιλογών ήταν παίχτες που αγωνίζονται ως «bigs» , με μόνο guard τον Jaden Ivey των Pistons. Έτσι, στο νούμερο ένα βρέθηκε ο ιταλικής καταγωγής forward Paolo Banchero, μετά τη μονοετή θητεία του στο Duke, η οποία συνέπεσε μάλιστα με την τελευταία χρονιά του σπουδαίου Mike Krzyzewski στους πάγκους, προτού αποσυρθεί. Μαζί έφτασαν ως τον τελικό του κολεγιακού πρωταθλήματος, όπου ηττήθηκαν από τους Tar Heels του North Carolina. 

H επιλογή του νεαρού από το front office των Orlando Magic αποδεικνύεται η ορθότερη κίνηση. Πιθανόν να μην ήταν ο πιο ταλαντούχος από τους παίχτες που επιλέχθηκαν στην πρώτη δεκάδα ή αυτός με τη μεγαλύτερη προοπτική, η ομάδα από τη Florida όμως εκτίμησε πως τα χαρακτηριστικά του ταιριάζουν απόλυτα με τις ελλείψεις που έχουν. Κατά την προσωπική μου άποψη- who cares θα μου πείτε-  αυτό είναι το πιο «σωστό». Να αποκτά η εκάστοτε ομάδα τον αθλητή εκείνο που θα ταιριάξει περισσότερο στο πλαίσιο που έχει εκπονήσει, που θα μπορέσει να βρει τον χώρο και τον χρόνο για να αναπτύξει καλύτερα τα ταλέντα του. Εκτός φυσικά αν υπάρχει παίχτης με το ταλέντο ενός Wembanyama ή ενός Doncic, που δεν γίνεται να προσπεραστεί - εκτός αν η ομάδα κατοικοεδρεύει στο Sacramento.

Τι ήταν λοιπόν αυτό που αξιολόγησαν οι ιθύνοντες των Magic και o general manager John Hammond και επέλεξαν τον νεαρό forward στο νούμερο ένα; Τα δομικά προβλήματα του Orlando ήταν αρκετά. Πέρα από το πλήθος των ταλαντούχων παιχτών που έχουν και ευελπιστούν να βελτιώνονται χρόνο με τον χρόνο, όπως οι Carter Jr (23χρ), Suggs (21χρ), Wagner (21χρ), μεταξύ άλλων υπήρχε ένα μεγάλο έλλειμμα ως προς το πρόσωπο που θα γινόταν το σημείο αναφοράς στην επίθεση.

Ως πρωτοετής στο κολέγιο, o Banchero ήταν ο κύριος εκφραστής των επιθέσεων των Blue Devils, πρώτος σκόρερ τους με 17,2 πόντους, πρώτος ριμπάουντερ με 7,8 και δεύτερος σε τελικές πάσες με 3,2. Πολλές φορές ξεκινούσε τις επιθέσεις του έξω από τη γραμμή του τρίποντου, είτε σουτάροντας (3,3 προσπάθειες με 33,8%), είτε μπαίνοντας στο ζωγραφιστό και κάνοντας “bullying” σε πιο αδύναμους αντιπάλους. ‘Έτρεχε επιθέσεις, έστηνε picks, σούταρε από μέση απόσταση και γενικότερα ήταν ο πιο επιδραστικός παίχτης, κάτι που φάνηκε και στην παρουσία του στην τελική φάση του κολεγιακού τουρνουά. Ακόμη, έμοιαζε και έτοιμος σωματικά για το επόμενο βήμα.

Από το Duke στη Florida

Επομένως, το μεγαλύτερο ερωτηματικό ήταν πώς θα κεφαλαιοποιηθεί αυτό το πακέτο στο ΝΒΑ. Οι Magic βρίσκονται ακόμα σε στάδιο διαμόρφωσης και γίνεται προσπάθεια να ξεκολλήσουν από τον πάτο της βαθμολογίας του πρωταθλήματος και τις 21-22 νίκες των δύο προηγούμενων ετών.

Μια πρώτη βελτίωση, καθώς είναι αρχή στη σεζόν ακόμα, στο επιθετικό σκέλος για το Orlando έχει υπάρξει σε σχέση με πέρυσι, καθώς έχει ανέβει το offensive rating, με 110,5 πόντους/100 κατοχές, νούμερο που κατατάσσει τους Magic στη 18η θέση, εν αντιθέσει με την τελευταία έναν χρόνο πίσω. Χωρίς να έχει αλλάξει αρκετά η επίδοσή πίσω από τη γραμμή των τριών πόντων, έχει επέλθει μεγάλη άνοδος, τεράστια θα έλεγα, σε δύο συγκεκριμένους τομείς. Στην ευστοχία κοντά στη ρακέτα στο short midrange και στον ρυθμό που εκτελούν βολές. Είναι η τέταρτη και τρίτη πιο εύστοχη ομάδα στη λίγκα σε προσπάθειες σε αυτόν τον χώρο του ζωγραφιστού, με 69% και 46,6% αντίστοιχα, ενώ όσον αφορά τους πόντους που παίρνουν από τη γραμμή της φιλανθρωπίας ανά εκατό 100 προσπάθειες για σουτ (το Free Throw Rate), έχουν την τρίτη επίδοση σε όλη τη λίγκα.

Ξεκάθαρα εδώ φαίνεται η επιρροή του Paolo Banchero. Ο προβληματισμός που αφορούσε την ικανότητά του να διεισδύει στη ρακέτα και να μπορεί να επιβληθεί σωματικά απέναντι σε επαγγελματίες συναθλητές του, έμπειρους, ογκώδεις και όχι κολεγιόπαιδα, φαίνεται να έχει ξεπεραστεί. Μοιάζει σαν να παίζει χρόνια στη λίγκα και προσπαθεί να αφήσει από τώρα το στίγμα του.

Είναι ο ένατος στο ΝΒΑ στις εκτελεσμένες βολές ανά παιχνίδι με 8,3, ενώ η πλειονότητα των προσπαθειών του είναι κοντά στο ζωγραφιστό. Είτε θα πάρει τη μπάλα κοντά στη ρακέτα απέναντι σε κάποιον πιο αδύναμο παίχτη, είτε θα κυνηγήσει κάποια αλλαγή μετά από πικ ή σκριν, είτε θα ξεκινήσει από την περιφέρεια τη διείσδυση, εφόσον βρει τον απαραίτητο χώρο ή τον αμυνόμενο σε ανισορροπία. Ενδεικτικές τρεις φάσεις από τον αγώνα απέναντι στους Celtics. Στις δύο εξ αυτών είναι αντιμέτωπος με εξαιρετικούς αμυντικούς, όπως οι Βrown, Tatum.

Στο συγκεκριμένο ματς βέβαια ήταν άστοχος, με μόλις 6/19 σουτ. Είχε όμως 8/9 βολές και συνολικά 23 πόντους. Ο τρόπος που διαβάζει πάντως τις φάσεις ή ο μηδενικός δισταγμός που έχει απέναντι στο ντουέτο forward των Κελτών είναι ενδεικτικός του παιχνιδιού του. Γενικότερα δείχνει την ίδια τάση που είχε και στο κολέγιο, να βολεύεται περισσότερο με παιχνίδι μέσα από το τρίποντο. Ιδού η συχνότητα των προσπαθειών που παίρνει από κάθε «ζώνη» του γηπέδου σύμφωνα με το Cleaning The Glass.

Πάνω κάτω τον ίδιο αριθμό τέτοιων σουτ εκτελούσε στο Duke, αν και το ποσοστό του στο ΝΒΑ είναι αρκετά χαμηλό, στο 25,6% (ένα εύστοχο σε 3,9 προσπάθειες). Αυτό έχει αντίκτυπο και στον τρόπο που επιλέγει η άμυνα να τον αντιμετωπίσει, για να γλυτώσει και τις εφορμήσεις του. Όμως η ικανότητά του στο ζωγραφιστό έχει ανεβάσει και την αποδοτικότητα της ομάδας του από πόντους που λαμβάνει μέσω post ups. Οταν η μπάλα θα πάει στον Banchero και θα παίξει με πλάτη, δύσκολα θα τον περιορίσει κάποιος αντίπαλος forward. Σκοράρει 1,25 πόντους ανά τέτοια κατοχή, ενώ περισσότερους από αυτόν έχουν μόνο οι DeRozan, Gobert (να κάτι που δεν περίμενα), Doncic. Αντίστοιχα υψηλό είναι και το νούμερο των πόντων που σκοράρουν οι Magic στο ζωγραφιστό, με 22,4 ανά παιχνίδι ,που είναι το έκτο υψηλότερο, ενώ πέρυσι ήταν από τις χειρότερες ομάδες. Banchero effect.

O ball handler

Επίσης, ο Banchero είναι μία ξεκάθαρη περίπτωση point forward και όχι ενός απλού initiator επιθέσεων. Φυσικά, το πλαίσιο των Magic, όπου λείπει ένας ικανότατος guard, είναι πρόσφορο για να αναπτύξει περαιτέρω αυτές του τις ικανότητες ο νεαρός παίχτης. Ο coach Jamahl Mosley του έχει δώσει αρκετό δημιουργικό ρόλο στα «φτερά» του. Μαζί με τον Wagner πολλές φορές θα τρέξουν plays, pick ‘n rolls και θα πάρουν τη μπάλα μετά το rebound για να ξεκινήσουν τις επιθέσεις. Συν το γεγονός ότι στον coach αρέσουν οι τελείως bigs πεντάδες, όπως για παράδειγμα αυτή με Suggs, Wagner, Bol, Banchero, Carter, στις οποίες ο Ιταλοαμερικάνος είναι ο παίχτης που θα τρέξει τα περισσότερα pick ‘n rolls. Μπορεί να μην έχει την ταχύτητα ενός πιο κοντού παίχτη, αλλά όταν αναλαμβάνει να στήσει picks ένας αθλητής του ύψους του, με την οξυδέρκεια και την ικανότητα να δει το γήπεδο, όλα γίνονται πιο εύκολα για τους συμπαίχτες του. 

Πόσους πόντους λοιπόν έπαιρναν μέσω τέτοιων καταστάσεων οι Magic πέρυσι; 14,5 ανά ματς ή το χείριστο 0,75 πόντους ανά play. Πόσους με τον Banchero ως κύριο pick ‘n roll handler; 20,4 πόντους ή 0,95 ανά play, που είναι το έβδομο καλύτερο νούμερο στη λίγκα. Mέσα σε λίγους μόλις μήνες, ισχυροποίησαν ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία στο σύγχρονο ΝΒΑ.

Εδώ ορισμένα στιγμιότυπα από τον αγώνα εναντίον των Cavaliers. Ξέρει πότε θα πασάρει στους συμπαίχτες και πότε θα εκμεταλλευτεί τον όγκο και τη δύναμή του απέναντι στους αντιπάλους του.

Χρόνο με τον χρόνο, παιχνίδι με το παιχνίδι μόνο καλύτερος μπορεί να γίνεται.

Όσον αφορά το αμυντικό σκέλος, στην πραγματικότητα είναι πιο καλός αμυντικός από το αναμενόμενο. Το μέγεθός του, το footwork του, τον βοηθάνε να στέκεται σε άμυνες με αλλαγές. Kόβει και ένα σουτ ανά παιχνίδι, κάτι που δείχνει πως ως help defender μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς. Ακόμα, όπως δείχνει και το παρακάτω τουίτ είναι εξαιρετικός στην άμυνα κοντά στη ρακέτα. Οι αντίπαλοι μάλιστα έχουν περί το 12% χαμηλότερη ευστοχία όταν τους μαρκάρει ο Banchero στα 6 πόδια από το καλάθι.

Σ.σ. Tα νούμερα που αναφέρονται πιθανόν θα έχουν αλλάξει, πλην του παίχτη των Μagic που λόγω ενός προβλήματος τραυματισμού έχασε δύο παιχνίδια.

Ο Banchero μου έχει κάνει εξαιρετική εντύπωση από την πρώτη μέρα για όλα αυτά του τα χαρακτηριστικά. Η άνεση που παίζει, ο τρόπος που λειτουργεί ως δημιουργός, που σκοράρει, χωρίς να έχει το τρίποντο ως όπλο, εξιτάρει. Φυσικά, υπάρχουν ακόμα πολλά που θα χρειαστεί να βελτιώσει, αλλά το βασικό πακέτο είναι ήδη εκεί. Η συμπαθής ομάδα από το Orlando μετά από αρκετά χρόνια έχει βρει τον παίχτη στον οποίο θα στηριχθεί και θα στήσει το μέλλον της.

Στατιστικά από το σάιτ του ΝΒΑ, το basketball-reference και το Cleaning The Glass.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Jazz εκτός λογικής Οι Pacers δεν μιλούν γαλλικά »

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely