Σάββατο, 22 Ιουνίου 2019 12:30

California Dreamin'

Από :

‘’All the leaves are brown and the sky is grey, i've been for a walk on a winter's day, I'd be safe and warm if I was in L.A. California dreamin' on such a winter's day…’’

Νομίζω πως οι στίχοι του πασίγνωστου τραγουδιού των The Mamas & The Papas1 θα μπορούσαν να περιγράψουν την ψυχοσύνθεση του Άντονι Ντέιβις από τον περασμένο χειμώνα έως το Σάββατο της 15ης Ιουνίου, ημέρα κατά την οποία «έσκασε» μία από τις γνωστές Wojbombs που αρκετοί φανζ του ΝΒΑ αναμένανε λίγο πριν το ντραφτ και τη free agency.

Tα ουκ ολίγα τραγελαφικά που είχαν γίνει στον οργανισμό την προηγούμενη σεζόν, από την αποτυχημένη προσπάθεια να αποκτήσουν τον παίχτη τον Φλεβάρη, έως την αποχώρηση του Μάτζικ και τις ψευδείς ιστορίες του τζένεραλ μάνατζέρ τους Ρομπ Λόου Πελίνκα2 , είχαν καταστήσει την ομάδα τον λιγότερο θελκτικό προορισμό της πόλης των αγγέλων. Όλα όμως μοιάζουν να αλλάζουν με την απόκτηση του 26χρονου σούπερ σταρ, σε συνδυασμό με την ατυχή συγκυρία των σοβαρότατων τραυματισμών των Ντουράντ και Τόμπσον για το Γκόλντεν Στέιτ, καθιστώντας τους Λιμνάνθρωπους μία υπολογίσιμη δυναμη για να φτάσουν ψηλά.

Προφανώς και δεν μπορώ να πω για παραπάνω, γιατί κάθε ομάδα είναι σαν ένα παζλ. Χρειάζονται τα κατάλληλα κομμάτια σε συγκεκριμένες θέσεις και οι ρόλοι να μοιραστούν αναλόγως από το προπονητικό σταφ. Εμείς θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε τη δομή του συγκεκριμένου παζλ και πώς μπορεί να εμπλουτιστεί με τα κομμάτια εκείνα τα οποία θα αναδείξουν την ομορφιά του. Πρώτα θα χρειαστεί να ρίξουμε μία ματιά στην περσινή "τυχερά καταστροφική" χρονιά, που κατέληξε στο νούμερο τέσσερα του ντραφτ, που συνέβαλε με τη σειρά του στην ανταλλαγή του Ντέιβις.

Σεζόν '18-'19

Ενώ η χρονιά ξεκίνησε με όνειρα για τον οργανισμό και η επιστροφή στα playoffs έμοιαζε βατός στόχος, ήρθε η κατάρρευση. Ο σοβαρός τραυματισμός του Τζέιμς που τον άφησε εκτός για μεγάλο διάστημα -σε μόλις 55 ματς αγωνίστηκε - σε συνδυασμό με τα άπειρα σενάρια περί ανταλλαγής του μισού ρόστερ, της πινακίδας του Χόλιγουντ και του Τζακ Νίκολσον, έφεραν την ομάδα στη δέκατη θέση της δυτικής περιφέρειας και σε ρεκόρ 37-45. Ας δούμε κάποιες επιμέρους στατιστικές κατηγορίες και τη θέση των Λέικερς ανάμεσα στις υπόλοιπες ομάδες του ΝΒΑ.

Offensive rating

107.4 (24η)

Defensive rating

108.9 (13η)

True Shooting %

55.4% (18η)

3P %

33.3 (29η)

Pace

103.63 (4η)

Ριμπάουντ %

50.2% (14η)

Ασίστ %

60% (16η)

Λάθη %

15% (28η)

 

Όπως βλέπουμε από τον πίνακα, οι Λέικερς ήταν μία ομάδα που αρεσκόνταν στο να πηγαίνει τα παιχνίδια της σε πολλές κατοχές, έχοντας όμως μία μετριότατη έως κάκιστη επιθετική λειτουργία. Σε αυτό συνέβαλε κατά την άποψή μου –και όχι μόνο- το κακοφτιαγμένο ρόστερ. Ήταν απορίας άξιο πώς υπέγραψαν τον Λεμπρόν Τζέιμς το περασμένο καλοκαίρι και δεν φρόντισαν να έχουν δίπλα τους παίχτες που σουτάρουν καλά από μακριά σε σταθερή βάση, ενώ άλλοι όπως ο Κούζμα και ο Χαρτ που ήταν εκ των κορυφαίων την πρώτη τους χρονιά, είδαν τα ποσοστά τους να πέφτουν ραγδαία. Ενδεικτικό είναι πως ο μόνος παίχτης που σούταρε με συμπαθητικό ποσοστό ήταν ο Λανς Στίβενσον με 37%.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα άλλο στοιχείο, που αφορά την άμυνα και δη αυτή κοντά στη ρακέτα. Οι Λέικερς ήταν εξαιρετικοί, καθώς οι αντίπαλοι σκόραραν με ποσοστό 60.5% στην restricted area και με 38.6% στο ζωγραφιστό εν γένει, νούμερα που τους κατέταξαν στην 4η και 6η θεση στα συγκεκριμένα κομμάτια. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι πως το κατόρθωσαν έχοντας ως βασικό σέντερ τον Τζαβέλ Μαγκί και αναπληρωματικό τον 37χρονο Τάισον Τσάντλερ.

Ωραια όλα αυτά, όμως ο προπονητής δεν είναι πια ο ίδιος. Ο Λουκ Γουόλτον αποχώρησε -και πολύ έκατσε θα προσθέσω- υπογράφοντας εν τέλει στους Κινγκς και τη θέση του πήρε ο Φρανκ Βόγκελ, έχοντας βοηθό του τον άνθρωπο που έπρεπε να φύγει από το Μιλγουόκι για να πάει η ομάδα στο επόμενο στάδιο, τον Τζέισον Κιντ. Επομένως εδώ ίσως δούμε μια διαφορετική προσέγγιση στη φιλοσοφία. Ο Βόγκελ είχε παρουσιάσει μία πολύ καλή ομάδα με την Ιντιάνα, ειδικά την τετραετία 2010-2014, φτάνοντας δις στους τελικούς της ανατολικης περιφέρειας. Μετά τη διετή παρουσια του στο κάκιστο Ορλάντο, παρέμεινε εκτός πάγκων τη σεζόν που πέρασε και φέτος θα έχει την ευκαιρία να προπονήσει τον άνθρωπο που του στέρησε τη δυνατότητα να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα. Φυσικά και εδώ θα εξαρτηθούν πολλά από το ρόστερ που θα έχουν οι Λέικερς όταν ξεκινήσει η σεζόν.

Τα ενεργά συμβόλαια που έχουν για την επόμενη χρονιά πέρα από τους δύο σούπερ σταρς είναι αυτά των Κάιλ Κούζμα, Ισάακ Μπονγκά, Μόριτζ Βάγκνερ και Τζερμέριο Τζόουνς. Ουσιαστικά έχουν τρεις πενταδάτους παίχτες συν τον Βάγκνερ. Προτού προχωρήσουμε σε μερικά σενάρια όσον αφορά αυτους που μπορούν να καταλήξουν στους Λέικερς ας δούμε εν συντομία τι θα προσφέρει ο Ντέιβιτς.

Αντονι Ντέιβις

Αυτή τη στιγμή οι Λέικερς έχουν στο ρόστερ τους δύο παίχτες που ανήκουν στους τοπ-5 του πρωταθλήματος (μαζί με Ντουράντ, Λέοναρντ, Αντετοκούνμπο), αυτό από μόνο του ίσως σταθεί ικανό να τους κάνει μία τοπ ομάδα της Δύσης. Τα στατιστικά του Ντέιβις την περίεργη περσινη χρονιά ήταν 25.9 πόντοι, 12 ριμπάουντ, 3.9 ασίστ, ενώ είχε 59.7% true shooting. Από τους ψηλούς που μπορούν να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ και να επιτεθούν, ενώ δεν διστάζει να δοκιμάσει σουτ από μέση απόσταση σε ικανοποιητικό βαθμό. Στη ρακέτα, δεν έχει αντίπαλο -οκ, κάποιες φορές έχει, βλέπε Εμπίντ- ενώ όταν θα τρέχει πικ εν ρολ με τον Λεμπρόν θα μοιάζουν και οι δυο ασταμάτητοι. Η βελτίωση του πικ εν ποπ παιχνιδιού του, ειδικά το ποσοστό στα τρίποντα το οποίο ήταν στο 33% πέρυσι, θα είναι αυτό που θα ανεβάσει και άλλο το στάτους του παίχτη και θα αναγκάζει την άμυνα να ανοίγεται περισσότερο και να δημιουργούνται χώροι, κάτι που σαφέστατα έλειψε πέρυσι από τους Λέικερς. Να προσθέσουμε πως οι 3.9 ασίστ που είχε ήταν ρεκόρ καριέρας και δείγμα πως μπορεί να αποτελέσει έναν έξτρα πόλο δημιουργίας.

Αμυντικά, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, η «προστασία» του ζωγραφιστού των Λέικερς ήταν σε πάρα πολύ καλό επίπεδο πέρυσι και φυσικά η απόκτηση του Ντέιβις, ενός εκ των κορυφαίων αμυντικών ψηλών του ΝΒΑ, θα την διατηρήσει εκεί. Μία φορά μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας (2018), δύο φορές της δεύτερης (2015, 2017) και τρεις φορές πρώτος μπλοκέρ (2014, 2015, 2018). Πάμε τωρα να δούμε τα σενάρια εξέλιξης/περαιτέρω ενίσχυσης του εγχειρήματος από εδώ και πέρα.

Σενάριο πρώτο

Ένα από τα πρώτα ονόματα που βγήκαν στη δημοσιότητα για τον τρίτο πόλο των Λέικερς είναι αυτό του ηγέτη των Χόρνετς, Κέμπα Γουόκερ. Ο 29χρονος γκαρντ από το Μπρονξ της Νέας Υόρκης γίνεται unrestricted free agent αυτό το καλοκαίρι. Τελείωσε τη χρονιά με ρεκόρ καριέρας στους πόντους (25.6) και στα ριμπάουντ (4.4), ενώ μοίραζε περί τις 6 ασίστ και σούταρε με 35.6% από το τρίποντο. Σίγουρα είναι ένας εξαιρετικός point guard που έχει προσφέρει ουκ ολίγες σημαντικές στιγμές για τη Σάρλοτ, είναι όμως το κατάλληλο συμπλήρωμα για τους Λέικερς;

Κατά την άποψή μου, όχι. Και αυτό διότι είναι τελείως διαφορετικός ο ρόλος που είχε στους Χόρνετς με αυτόν που θα έχει στους Λέικερς. Ο Λεμπρόν, στις ομάδες που αγωνιζόταν, βασιζόταν σε περιφερειακούς που είτε θα ήταν καλοί spot σούτερς, είτε παίχτες που μπορούσαν να παίξουν σαν off-ball γκαρντ. Ο Κέμπα δεν χρειάστηκε να κάνει κάτι εκ των δύο στη μέχρι τώρα καριέρα του, καθώς ήταν αυτός που έπαιρνε τις αποφάσεις στην επίθεση. Την περσινή all star χρονιά του μόλις το 15% των προσπαθειών του ήταν catch and shoot, ενώ η πλειονότητα των σουτ που έπαιρνε ήταν μετά από 7+ ντρίμπλες (39% αυτών).

Φυσικά το πιθανότερο σενάριο είναι πως η νυν ομάδα του θα του προσφέρει supermax συμβόλαιο (5 ετών/221 εκατομμύρια δολάρια), αλλά το δέλεαρ του να έχεις την ευκαιρία να διεκδικήσεις ένα δαχτυλίδι, εν αντιθέσει με την προσπάθεια ενός franchise απλά για να μπει playoffs, μοιάζει σημαντικό.

Σενάριο δεύτερο

Βatman and Nightwing are back. Χρησιμοποίησα τη συγκεκριμένη φράση, καθώς έτσι είχα χαρακτηρίσει τους Λεμπρόν Τζέιμς και Κάιρι Ίρβινγκ το καλοκαίρι του 2017, όταν ο δεύτερος είχε ζητήσει ανταλλαγή από το front office των Καβαλίερς. Ο Uncle Drew ίσως είναι πιο κοντά στους Νετς (σόρυ Τζιμ) από ό,τι στους Λέικερς, αλλά δεν παύει να είναι ένας στόχος που δεν θα αφήσει αδιάφορους τους διοικούντες των Καλιφορνέζων. Είναι εξαιρετικός playmaker, καλύτερος από τον προαναφερθέντα Γουόκερ, έχει υπάρξει συνοδοιπόρος του Λεμπρόν Τζέιμς στους Καβαλίερς και μάλιστα πετυχημένα. Ίσως αυτός ο παράγοντας είναι ο πιο σημαντικός, ώστε να προσπαθήσουν να τον κάνουν να ξαναγίνει συμπαίχτης του Τζέιμς. Mπορεί να λειτουργήσει με ευκολία και επιτυχία ως off-ball γκαρντ, ενώ είναι εξαιρετικός σε catch and shoot –πέρυσι είχε 45.4% στο τρίποντο. Φυσικά είναι σημαντικό το ότι μπορεί να δημιουργήσει με την εξαιρετική τεχνική του για τον εαυτό του και να φέρει ανισορροπία στην άμυνα με το κάθετο παιχνίδι του. Παίχτης που θα μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες των Τζέιμς, Ντέιβις. Μία ακόμη παράμετρος ίσως είναι και ένα άνοιγμα που έκανε στο πρόσφατο παρελθόν προς τη μεριά του πρώτου, με δηλώσεις… ‘’μεταμέλειας’’.

Σενάριο τρίτο

Για να πραγματοποιηθεί μία εκ των δύο παραπάνω κινήσεων θα πρέπει να ‘’μετακινηθεί’’ χρονικά η ανταλλαγή στις 30 Ιουλίου, ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν οι Λέικερς τον πολυπόθητο χώρο των 30+ εκατομμυρίων. Για να το καταλάβουμε καλύτερα, ρωτησαμε τον άνθρωπο που ξέρει καλύτερα από όλους στην Ελλάδα τα των συλλογικών συμβάσεων και ανταλλαγών στο ΝΒΑ, τον φίλο Νικόλα Ραδικόπουλο (@NicolasRadi ) του Ballhog3. και αυτά που αντιληφθήκαμε είναι τα εξής, όπως τα συνοψίζει ο Δημήτρης:

"Οι Λέικερς θέλουν να τραβήξουν το trade ως τις 30 Ιουλίου, ώστε με τον ελεύθερο χώρο στο σάλαρι καπ τους να υπογράψουν ένα από τα μεγάλα ονόματα και στη συνέχεια να ολοκληρώσουν την ανταλλαγή, με το μισθό του ρούκι (#4) να προσμετράται, ώστε να έρθουν τα οικονομικά ανταλλάγματα σε ισορροπία. ‘’Και γιατί δεν το κάνουν από τώρα’’ σας ακούω να ρωτάτε. Διότι όταν επιλέγεις έναν ρούκι στο ντραφτ, έχεις δικαίωμα να τον ανταλλάξεις ένα μήνα αφ’ ότου έχει υπογράψει και όχι νωρίτερα. Γι’ αυτό λοιπόν και η περιβόητη ημερομηνία. Έλα όμως που οι Πέλικανς προχθες το βράδυ αντάλλαξαν ξανά το #4 πικ, το οποίο είναι πλέον στα χέρια των Χοκς επί της ουσίας (ΝτιΑντρε Χάντερ). Και οι Χοκς, όπως αντιλαμβάνεστε, δεκάρα δε δίνουν για το αν οι Λέικερς θέλουν να υπογράψουν τον Καϊρί και τον κάθε Καιρί, περισσότερο ενδιαφέρονται να έχουν τον Χάντερ στην ομάδα τους γρήγορα, διαθέσιμο για το σάμερ λιγκ. Κάπως έτσι η 6η Ιουλίου μοιάζει η πιθανότερη ημερομηνία εκτέλεσης του trade". 

Στο τρίτο σενάριο λοιπόν, οι Λέικερς δεν παίρνουν άλλον ένα σουπερσταρ και αποφασίζουν να γεμίσουν το ρόστερ με περισσότερους παίχτες. Η πιθανότητα να σκεφτούν πως ίσως είναι καλύτερα να «σπάσουν» αυτά τα χρήματα σε παραπάνω του ενός μοιάζει ως η ενδεδειγμένη λύση, ώστε να αποκτήσει μία ισορροπία το ρόστερ, όμως ας μην γελιόμαστε: Είναι οι Λέικερς, το Λος Άντζελες και φυσικά θέλουνε και τρίτο σταρ.

Τι μοιάζει να λείπει πάντως από το ρόστερ των Λέικερς ως προς τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχουν οι συμπαίχτες των Ντέιβις και Τζέιμς - εκτός από 10 παίχτες ακόμα; Αν γινόμουν GM στη θέση του Πελίνκα για λίγες ημέρες μόνο, θα κοίταζα να φέρω παίχτες από την ελεύθερη αγορά, που να συνδυάζουν δύο χαρακτηριστικά, άμυνα και τρίποντο. Η αγορά των unrestricted free agents είναι μεγάλη, με παίχτες που συνδυάζουν και τα δύο αυτά στοιχεία στο παιχνίδι τους. O Πάτρικ Μπέβερλι π.χ. θα ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα περίπτωση για τη θέση του βασικού πόιντ γκαρντ. Εξαιρετικός αμυντικός πάνω στην μπάλα, αυτός που θα ταίριαζε ταμάμ στην περιφέρεια των Λέικερς, πιέζοντας μέχρι και στα αποδυτήρια τον αντίπαλο, ενώ επιθετικά μπορεί να σταθεί αξιοπρεπέστατα ως ο τελικός αποδέκτης της πάσας (45% σε catch and shoot στο τρίποντο πέρυσι). Τα ίδια στοιχεία μπορεί να προσφέρει στη θέση του σούτινγκ γκαρντ ο Τζέι Τζέι Ρέντικ, ένας εκ των κορυφαίων off-ball παιχτών και σουτέρ τριών πόντων στο ΝΒΑ, που θα μπορούσε να λειτουργήσει εξαιρετικά ως sidekick του Λεμπρόν κινούμενος μακριά από τη μπάλα, ανάμεσα από τα σκριν του Άντονι Ντέιβις. Εξάλλου, στην καριέρα του δεν είχε ποτέ playmaker σαν τον Λεμπρόν, ούτε βρέθηκε σε ομάδα που θα διεκδικούσε δαχτυλίδι. Ο απόφοιτος του Ντιουκ με την ατσαλάκωτη φράντζα είναι και προσωπική αδυναμία.

Παίχτης που συνδυάζει καλύτερα από τους περισσότερους ελεύθερους παίχτες τα δύο αυτά χαρακτηριστικά είναι επίσης ο δις πρωταθλητής ΝΒΑ και νυν με τους Ράπτορς, Ντάνι Γκριν. Ή ακόμη και ο Σεθ Κάρι, ένας σουτέρ του 45% από το τρίποντο, που έκανε step up στα πλέι οφ. Φυσικά από αυτές τις περιπτώσεις, μόνο ο Μπέβερλι είναι point guard, κάτι που ίσως οδηγήσει τους Λέικερς στο να υπογράψουν κάποιον λιγότερο ‘’φανταχτερό’’ όπως ο Ρόντο και να συμπληρώσουν το ρόστερ με παίχτες με το μίνιμουμ συμβόλαιο.

Ακόμα υπάρχει και το ενδεχόμενο να πάνε σε μία περίπτωση όχι πρωτοκλασάτου, αλλά δευτεροκλασάτου παίχτη, σαν τον τον Τομπάιας Χάρις ή τον Μάλκομ Μπρόγκντον . Να σημειώσω εδώ πως δεν ανέφερα την περίπτωση του Τζίμι Μπάτλερ διότι τα πρώτα σενάρια που βγήκαν στη δημοσιότητα αφορούσαν τους Γουόκερ, Ίρβινγκ, συν το γεγονός ότι δεν θεωρώ επουδενί πως είναι αυτό που χρειάζονται οι Λέικερς ως λύση για την περιφερειακή τους γραμμή.

Draft Day

Tώρα βέβαια, ξέρετε τι έγινε στο draft, ήδη το ανεφερε και ο Δημήτρης.

Όχι απλά έδωσαν οι Πελς το 4, αλλά πήραν και το 17 από τους Χοκς, που το πήραν από τους Νετς. Το trade έγινε στην πράξη 3-way και αναγκαστικά θα γίνει στις 06/07 και οι Λέικερς θα έχουν πλέον, αν αρνηθεί ο Ντέιβις το trade kicker του, 27 και κάτι εκατομμύρια που δεν φτάνουν για 30% max συμβόλαιο’.

Αυτό σημαίνει πως για να έρθει κάποιος τρίτος σταρ –με μαξ- θα πρέπει να κάνει σημαντικό ‘’σκόντο’’ στο συμβόλαιο που θα υπογράψει ή θα πρέπει να δοθούν σε μία ομάδα τα τρία συμβόλαια που έχουν. Βγάζοντας από την εξίσωση τον Κούζμα, γιατί έχει μικρό συμβόλαιο για την αξία του και πρακτικά θα συνεχίσουν να εγκληματούν όσον αφορά το μέλλον του oργανισμού, δεν έχουν πρακτικά τίποτα να προσφέρουν σε κάποια άλλη ομάδα. Ενδεικτικό είναι πως τα τελευταία χρόνια ο μόνος παίχτης που έχει μείνει στο ρόστερ μέσω των επιλογών του ντραφτ είναι ο Βάγκνερ, που επιλέχθηκε πέρυσι στο νούμερο 25 και φυσικά δεν είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσει να είναι μέλος των Λέικερς. Από τον Τζούλιους Ραντλ το 2014 και τον Ντ’ Άντζελο Ράσελ το 2015, έως τους Μπράντον Ίνγκραμ το 2016 και Λόνζο Μπολ το 2017, τρομερή συνέπεια, ομολογουμένως. Τουλάχιστον, τη βραδιά του ντραφτ απέκτησαν το νούμερο 46 από το Ορλάντο, προσφέροντας μελλοντικό πικ και χρήματα. Και εγέννετο Τάλεν Χόρτον-Τάκερ, τον οποίο αντιπροσωπεύει η Klutch Sports όλως τυχαίως. Περισσότερα για εκείνον μπορείτε να διαβάσετε στον υπέροχο οδηγό του Ringer και εδώ http://www.draftexpress.com/profile/Talen-Horton-Tucker-110972/.

Επίλογος

Το franchise των Λέικερς, εκμεταλλευόμενο και την ατυχία των Γουόριορς έχει τη χρυσή ευκαιρία να αναρριχηθεί ξανά στις παρυφές της δυτικής περιφέρειας. Με την ανταλλαγή του Ντέιβις όλοι είναι ευτυχισμένοι. Ο ίδιος ο παίχτης που πάει στον προορισμό της αρεσκείας του, ο πολυσυζητημένος ατζέντης του Πολ Ριτς, ο Λεμπρόν Τζέιμς που βρίσκει συμπρωταγωνιστή για το Space Jam 2 και φυσικά οι Τζακ Νίκολσον, Λεονάρντο Ντι Κάπριο που γλύτωσαν την ανταλλαγή. Όπως είδαμε, δεν είναι τόσο απλή η περίπτωση του να υπογράψουν τρίτο μαξ συμβόλαιο και δεν πρέπει να αμελήσουν τον πάγκο της ομάδας. Το Τορόντο της φετινής χρονιάς έδειξε τον δρόμο για το πώς μπορεί να χτιστεί μία ομάδα με σωστή κατανομή των ρόλων και second unit που μπορεί να σταθεί επάξια κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ούτε δύο. Η pre-season του ΝΒΑ άνοιξε με τον πιο ωραίο τρόπο. Αναμένεται η συνέχεια.

Σημειωσεις

Tα στατιστικά είναι από το επίσημο σάιτ του ΝΒΑ.

1  Λίγα λόγια για την ιστορία του τραγουδιού θα βρείτε εδώ https://www.songfacts.com/facts/the-mamas-the-papas/california-dreamin

2  https://twitter.com/JohnnyNBA/status/1133369669103083521

3 εδώ μπορείτε να εντρυφήσετε στον μαγικό κόσμο των συλλογικών συμβάσεων του ΝΒΑ και όχι μόνο και την ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ δουλεία του Νικόλα : http://www.theballhog.net/moneyball/

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « BG Mock Draft 2019 O χορός ενός draft »

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely