Τρίτη, 12 Απριλίου 2022 11:04

NBA Play-in 2022: Οι τραυματισμένοι κι οι επίδοξοι

Από :

Το ξεκίνημα των σημαντικότερων παιχνιδιών της χρονιάς στο ΝΒΑ γίνεται και φέτος, για τρίτη πλέον χρονιά, με τη διαδικασία των play-in, όπου οκτώ ομάδες, τέσσερις από κάθε περιφέρεια, θα διεκδικήσουν τις εναπομείνασες θέσεις για την είσοδο στα playoffs. Και αν πέρσι η συγκεκριμένη διαδικασία περιείχε τέσσερις από τις πιο πετυχημένες ομάδες στη σύγχρονη ιστορία του ΝΒΑ, φέτος θα έχει μερικούς από τους κορυφαίους παίκτες της τελευταίας δεκαετίας σε έξι αγώνες που θα οδηγήσουν στην τελική ευθεία ενός από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα των τελευταίων ετών.

Και αν στις δύο πρώτες σεζόν εφαρμογής τους, τα play-in έγιναν με μια κάποια βιασύνη όπου το πρόγραμμα των συγκεκριμένων σεζόν ήταν έτσι και αλλιώς βεβαρημένο και πιεσμένο λόγω covid, το 2022 θα λάβουν χώρα για πρώτη φορά μετά από μία κανονική σεζόν 82 αγώνων, όπου αρκετές από τις ομάδες της κάθε περιφέρειας είχαν ως στόχο -και κατάφεραν- να προκριθούν σε αυτά τα παιχνίδια με σκοπό να περάσουν στα play-offs και όχι για να αγγαρέψουν τους παίκτες τους να συμμετάσχουν σε άλλους δύο αγώνες. 

Πέρσι, η λαθρεπιβίβαση των Pacers και των Hornets στα play-in της Ανατολής, σε δύο αγώνες όπου η διαφορά άγγιξε τους 30 πόντους, ήταν ενδεικτική της κατάστασης που επικρατούσε στην ανατολική περιφέρεια, με το ΝΒΑ να προτιμά σαφώς περισσότερο τις τρεις τρομερές αναμετρήσεις που έγιναν ανάμεσα σε Lakers, Warriors, Grizzlies και Spurs. Η ανανέωση της κόντρας μεταξύ LeBron και Curry, αλλά κι η Ανατολή του υπέρλαμπρου άστρου Ja Morant ήταν επαρκή storylines για να τραβήξουν το ενδιαφέρον των απανταχού θεατών.

Φέτος, το ΝΒΑ χαμογελάει ξανά, καθώς και στις δύο περιφέρειες υπάρχουν άκρως ανταγωνιστικές ομάδες, μεγάλα ονόματα παικτών, αλλά και αναμετρήσεις που αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον και στις δύο περιφέρειες. 

Αλλά ας τα δούμε όλα αυτά πιο αναλυτικά, ξεκινώντας από την Ανατολή.

(#7) Brooklyn Nets - Cleveland Cavaliers (#8)

Το πρώτο χρονικά ματς των φετινών play-in είναι αυτό ανάμεσα στην ομάδα των παιχταράδων Kevin Durant και Kyrie Irving, ομάδα η οποία ξεκίνησε τη σεζόν ως ένα τεράστιο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, απέναντι στην ομάδα των Darius Garland και, εχμ…, του Caris LaVert, που ξεκίνησε τη σεζόν με δύο βασικούς παίκτες, τους Sexton και Allen και οι οποίοι δεν θα παίξουν στον αγώνα, και με τον αιώνιο υπηρεσιακό προπονητή (στο τέλος μιας σεζόν που του αλλάζει ωστόσο το status), J.B. Bickerstaff στον πάγκο. Η μάχη μοιάζει άνιση, αλλά πιθανώς δεν είναι γιατί από την αρχή της σεζόν τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολλές φορές. 

Οι Nets ξεκίνησαν τη σεζόν προσπαθώντας να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος από την περσινή επική σειρά με τους Bucks, η οποία κρίθηκε κυριολεκτικά σε λίγα εκατοστά, αυτά της γραμμής του τριπόντου που οριακά πάτησε ο Durant, στο συγκλονιστικό έβδομο ματς που πήγαν το ματς στην παράταση και κράτησαν ζωντανούς τους μετέπειτα πρωταθλητές. Ο προπονητής Steve Nash περίμενε τους αθλητές του υγιείς στο ξεκίνημα της νέας σεζόν, ή έστω σε κάποιο σημείο της, μετά τις συνεχόμενες ατυχίες στο τέλος του περσινού πρωταθλήματος, όμως στη διάρκεια των επόμενων μηνών, συνέβησαν τα εξής: 

  • Ο Kevin Durant έχασε σχεδόν δύο μήνες με τραυματισμό στο γόνατο.
  • Ο Kyrie Irving δεν μπορούσε να παίξει στους εντός έδρας αγώνες της ομάδας γιατί δεν ήθελε να εμβολιαστεί.
  • Ο James Harden επέστρεψε υπέρβαρος, είχε μία από τις χειρότερες σεζόν της καριέρας του και λίγο μετά το νέο έτος, ζήτησε να φύγει, όπως και έγινε πηγαίνοντας στους αντιπάλους Sixers.
  • Ο Joe Harris ξεκίνησε τη σεζόν παγωμένος και μόλις βρήκε ρυθμό χτύπησε στον αστράγαλο. Έκανε χειρουργείο, έχασε δύο μήνες και μόλις ξεκίνησε την αποθεραπεία του διαπιστώθηκε ότι πρέπει να το ξαναχειρουργηθεί και τέθηκε νοκ-άουτ για τη σεζόν.

Εάν συμπεριληφθεί το γεγονός ότι οι Nets σε ένα σημείο της σεζόν είχαν 11 σερί ήττες και 17 χαμένα ματς σε βάθος 20 αγώνων, γίνεται αντιληπτό ότι η συμμετοχή στο play-in αγγίζει το «πάλι καλά», παρά το «ε, ρε τι πάθαμε». 

Από την άλλη, οι Cavaliers ξεκίνησαν τη σεζόν πολύ δυναμικά και σε ένα σημείο μάλιστα βρίσκονταν στην κορυφή της περιφέρειας. Επειδή όμως μία αθλητική ομάδα από το Cleveland πάντοτε θα χτυπηθεί από την κακοτυχία, είδε δύο από τα τρία guards της να μένουν εκτος σεζόν με σοβαρούς τραυματισμούς. Ricky Rubio και Collin Sexton έπαιξαν συνολικά 45 παχνίδια, ενώ σημαντικό διάστημα μέσα στη σεζόν έχασαν και οι Lauri Markkanen και Jarrett Allen. Ακόμα και ο υποψήφιος για rookie of the year Mobley, θα αγωνιστεί στον αγώνα της μιας ζαριάς προερχόμενος από πρόβλημα τραυματισμού.Παρόλα αυτά κατάφεραν να τελειώσουν για πρώτη φορά με θετικό ρεκόρ χωρίς τον LeBron στη σύνθεσή τους την τρέχουσα χιλιετία. 

Συνοπτικά, η παρουσία των Durant, Irving, σε συνδυασμό με τις απουσίες -και την συνολικότερη κατάσταση που βρίσκονται τελευταία οι Cavaliers- γέρνει την πλάστιγγα του φαβορί υπέρ των Nets, όμως ταυτόχρονα θα είναι κι η πρώτη φορά που θα δούμε τον εκπληκτικό rookie, Evan Mobley σε κρίσιμους αγώνες. Η ομάδα του Brooklyn κέρδισε τρία από τα τέσσερα φετινά παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένου και ενός, τέσσερις ημέρες πριν τη νέα τους αναμέτρηση για το play-in. Ο νικητής θα είναι ο τυχερός που θα αντιμετωπίσει την αμυντική μηχανή των Celtics στον πρώτο γύρο -και όχι τους Bucks που προτίμησαν τους γειτονικούς Bulls, μάλλον για να μην καίνε βενζίνες στο πήγαινε-έλα.

(#9) Atlanta Hawks - Charlotte Hornets (#10)

Μία από τις θεαματικότερες ομάδες του πρωταθλήματος αντιμετωπίζει τον ίσως πιο alegro παίκτη αυτή την στιγμή στη Λίγκα. Οι Charlotte Hornets έχουν δείξει ψήγματα εκπληκτικού μπάσκετ μέσα στη σεζόν, ενώ ο Trae Young έκλεισε τη σεζόν με τους περισσότερους πόντους και τις περισσότερες assists (σε απόλυτα νούμερα), ένα επίτευγμα που έχει γίνει μόλις μία ακόμη φορά προηγουμένως στην Ιστορία, από τον Nate Archibald το μακρινό 1973. Είναι σαφές ότι οι περσινοί φιναλίστ της ανατολικής περιφέρειας (για όποιον/α δεν το θυμάται) έχουν την υπεροχή, τόσο σε ποιότητα, όσο και σε ποσότητα/βάθος απέναντι στους συμπαθείς Hornets, οι οποίοι πέρασαν όλη τη σεζόν σε μία περίεργη ισορροπία, μεταξύ εντυπωσιακών εμφανίσεων και απροσδόκητων ηττών.

Οι Hawks εκτός από τον εκπληκτικό Young, συνεχίζουν πρακτικά απαράλλαχτοι από την περσινή τους απροσδόκητη πορεία στα playoffs, και παρά την κούραση και τον όποιον -εντελώς αδικαιόλογητο, αλλά εμφανή- κορεσμό από αυτήν, φαίνεται να βρίσκουν ρυθμό στο κατάλληλο σημείο της σεζόν. Η μεταμόρφωση του Bogdan Bogdanovic μετά τη διακοπή του Αll Star, η σταθερή παρουσία του Clint Capela και το πυκνό βάθος της ομάδας βοήθησαν να ξεπεράσουν σκοπέλους, όπως η ανυπαρξία του John Collins και του Danilo Gallinari από το αμυντικό κομμάτι της ομάδας, και έδωσαν στο τέλος λύσεις. Αυτές ακριβώς εκμεταλλεύτηκε ο Young για να κλείσει με ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ τη σεζόν και να οδηγήσει του Hawks από την ντροπιαστική 13η θέση λίγο πριν τη διακοπή, στην ένατη θέση και το πλεονέκτημα της έδρας στον πρώτο αγώνα των play-in.

Σχετικά αντίθετη ήταν η πορεία των Hornets, οι οποίοι πρέπει να είναι μάλλον απογοητευμένοι από το γεγονός πως και φέτος ολοκλήρωσαν τη σεζόν με το δέκατο καλύτερο ρεκόρ στην Ανατολή, παρά την πτώση ομάδων όπως οι Pacers, οι Wizards και φυσικά οι Knicks. Ο καταιγιστικός ρυθμός των Hornets με άπαντες υγιείς αποτελούσε το βασικό στοιχείο για να στοιχειοθετηθεί στο ξεκίνημα της χρονιάς ως μία από τις αξιολόγες ομάδες της περιφέρειας, όμως οι διάφοροι τραυματισμοί και το ντεφορμάρισμα των LaMelo Ball και Terry Rozier στο μέσο της σεζόν, έφεραν έναν καταστροφικό Φεβρουάριο με επτά σερί ήττες εντός έδρας και μόλις δύο κερδισμένα παιχνίδια συνολικά στον μήνα. Η απουσία ενός κανονικού center -πέρα από τον χτίστη Mason Plumlee- είναι μάλλον το πιο αδύνατο σημείο της ομάδας, όσο απολαυστικές και αν ήταν οι πεντάδες που έτρεχαν τον αντίπαλο μέχρι να λαχανιάσει και μετά πατούσαν το τούρμπο, με τη θέση του ψηλού είτε στον P.J. Washington, είτε -μετά το deadline- στον Harrell. Η απουσία του Hayward λόγω τραυματισμού πλέον θεωρείται το σύνηθες και όχι η εξαίρεση για να σημειωθεί ως τέτοια. 

Κοντολογίς, η έδρα των Hawks και η γενική ικανότητα που έδειξε να έχει πέρσι ο Young σε τέτοιους κρίσιμους αγώνες είναι τελικά μάλλον εκείνα τα στοιχεία που θα δώσουν το έξτρα προβάδισμα στην ομάδα της Atlanta. Παρόλα αυτά, οι Hornets έχουν κερδίσει το τελευταίο ματς που έγινε στην πόλη, τον περασμένο Δεκέμβριο. Σε ματς μιας ζάριας όπως το συγκεκριμένο δεν αποκλείεται να δούμε τους Hornets να κάνουν την έκπληξη. Ο νικητής θα αντιμετωπίσει τον χαμένο του άλλου ζευγαριού για το 8ο seed της ανατολικής περιφέρειας. 

Τέλος πάντων, ας πάμε στη Δύση που δείχνει να έχει ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον.

(#7) Minessota Timberwolves - L.A. Clippers (#8)

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει στο 2010, αυτός ο αγώνας των δύο τελευταίων ομάδων του Patrick Beverley θα ήταν ένα ματς ξημερώματα Τετάρτης, το οποίο θα παρακολουθούσαν οι οικογένειες των παικτών και άλλα 50-60 άτομα, τα οποία θα επένδυαν την ώρα και τα χρήματά τους στον πρώτο ριμπάουντερ του παιχνιδιού και στο ποιος θα βάλει το πρώτο καλάθι στο δεύτερο δωδεκάλεπτο. Αλλά επειδή έχουμε 2022, το ματς μεταξύ των Timberwolves και των Clippers είναι ίσως το πιο σημαντικό από τα τέσσερα εναρκτήρια παιχνίδια των play-in για πολλούς και διάφορους λόγους.

Στον ένα πάγκο του Target Center θα βρεθεί η αναγεννημένη ομάδα της Minnesota, με τον Karl-Anthony Towns να επιστρέφει από τις προσωπικές του τραγωδίες στην πρώτη περίοδο της πανδημίας και να ολοκληρώνει μία εκπληκτική σεζόν: 25 πόντοι ανά παιχνίδι με 41% από το τρίποντο αποτελούν στατιστική ενός πολύ καλού γκαρντ, όμως όταν συμπεριληφθούν τα 10 rebounds και η μία τάπα που κάνει σέντερ των Wolves, θα ολοκληρωθεί η εικόνα ενός από τους πιο πλήρεις παίκτες αυτή την στιγμή στην Λίγκα. Φυσικά ο Towns δεν παίζει μονος του και η ομάδα δεν αποτελεί το one-man show του. Με έναν αφύσικα γρήγορο ρυθμό παιχνιδιού, παίκτες όπως ο Anthony Edwards και ο D’Angelo Russell ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους με άνεση, γράφοντας πολύ αποτελεσματικά νούμερα στην επίθεση. Παρά όμως αυτά και παρά την παρουσία αμυντικών πρώτης διαλογής όπως οι Beverley και Vanderbilt και το μεγάλο βάθος της ομάδας (περισσότεροι παίκτες στη Λίγκα με χρόνο συμμετοχής άνω των 15 λεπτών), η άμυνα των Timberwolves παραμένει στην καλύτερη περίπτωση μέτρια. 

Και εκεί έρχεται η άλλη ομάδα που θα κάτσει στον απέναντι πάγκο. Οι L.Α. Clippers τελείωσαν μία ακόμη σεζόν με πικρή τη γεύση στο στόμα των ανθρώπων της ομάδας. Η πρώτη πορεία του franchise μέχρι τους τελικούς της περιφέρειας τους βρήκε ηττημένους από τον πρώην ηγέτη τους Paul, και με το κεντρικό πρόσωπο του ρόστερ, Kawhi Leonard, με τσακισμένο το γόνατό του. Σαν να μην έφταναν αυτά, ο έτερος σταρ της ομάδας, Paul George, έχασε 50 ματς με έναν δύσκολο τραυματισμό στο χέρι, ο Serge Ibaka άφησε το μπάσκετ για να γίνει Youtuber και οι Eric Bledsoe και Justise Winslow που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι, έκαναν μάλλον κάποια φάρσα για μελλοντικό βίντεο του Ibaka. Παρόλα αυτά, ο προπονητής της ομάδας, Tyronn Lue, μετά τις εκπληκτικές ικανότητες που έδειξε στα περσινα playoffs, όπου αχρήστευσε κομμάτι-κομμάτι την μέχρι τότε κορυφαία άμυνα των Jazz, παρέδωσε ένα σεμινάριο διαχείρισης της σεζόν, με καλύτερους παίκτες τον Reggie Jackson, τον Luke Kennard και μόνους σέντερ τους Ivica Zubac και Isaiah Hartenstein. Μέσα στη χρονιά οι Clippers ήταν ασταθείς, αλλά πέτυχαν σπουδαίες νίκες και με την επιστροφή του George, αλλά και του Norman Powell, έχασαν μόλις μια φορά στα τελευταία επτά παιχνίδια. 

Εάν οι Clippers είναι υγιείς, η εμπειρία τους από κρίσιμα παιχνίδια είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, αλλά δύσκολα θα βρεθεί κάποιος που να μπορέσει να μαρκάρει αποτελεσματικά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα τον Towns. Πάντως στα τεσσερα ματς της κανονικής διάρκειας, οι Clippers κέρδισαν τρεις φορές (με τις ομάδες βέβαια να παίζουν μεταξύ τους τρεις φορές στο πρώτο 10μέρο του Νοέμβρη). Ο νικητής θα αντιμετωπίσει στον πρώτο γύρο τους πυραυλοκίνητους Grizzlies και σε περίπτωση που το καταφέρει η ομάδα του Los Angeles, ίσως να έχει στο ρόστερ και τον Leonard. Είπαμε, είναι το ζευγάρι των play-in που μπορεί να επηρεάσει περισσότερο την πορεία των playoffs.

(#9) New Orleans Pelicans - San Antonio Spurs (#10)

Κανείς, μα κανείς, δεν περίμενε το ζευγάρωμα των Pelicans με τους Spurs στα play-in, όχι απλά όσο εξελισσόταν η χρονιά, αλλά ακόμη και λίγες εβδομάδες πριν το τέλος της κανονικής περιόδου. Η ομάδα της Νέας Ορλεάνης είχε χτυπηθεί από τραυματισμούς, με την απουσία του Zion Williamson να προκαλεί πολλαπλούς τριγμούς ακόμη και στο front office του οργανισμού κι είχε ρεκόρ 3-16 στο ξεκίνημα της σεζόν, ενώ αυτή του San Antonio, πάρα το σχετικά καλό ξεκίνημα, είχε δύο πολύ κακές περιόδους με συνεχόμενες ήττες και είχε βρεθεί ακόμη και στη 14η θέση της δυτικής περιφέρειας, ισόβαθμη με αυτό το περίεργο πράγμα που ονομάζεται Oklahoma City Thunder. Όμως η κατηφόρα χωρίς τέλος των Lakers, το αναμενόμενο κλακαζ των Blazers, και οι αιώνια 12οι Kings, έδωσαν την ευκαιρία στις δύο ομάδες να επιτεθούν στο τέλος της σεζόν.

Κάπως έτσι, οι Pelicans μπαίνουν στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν έχοντας μια από τις πιο καυτές ομάδες του ΝΒΑ, με εντυπωσιακά νούμερα σε άμυνα και επίθεση. Η κλοπή μετά φόνου που έκαναν στο Portland κατά την trade deadline, έφερε στην ομάδα τον C.J. McCollum, έναν σούπερ σκόρερ που λειτουργεί εξαιρετικά μακριά από την μπάλα και ταυτόχρονα έδωσε τους απαραίτητους χώρους στον Brandon Ingram για να θυμηθεί ότι αποτελεί έναν από τους 30 καλύτερους παίκτες της Λίγκας. Με τον ψιλόλιγνο παιχταρά να κάνει χαμό, οι Pelicans έγραψαν 18-10 μετά την διακοπή του All Star, με τις δύο ήττες να έρχονται στο τέλος της regular και με τη θέση τους εξασφαλισμένη, μετά τις πολύ σημαντικές νίκες απέναντι σε Lakers, Blazers και Spurs. 

Παρομοίως, οι Spurs παραμένουν σε κάτι ανάμεσα σε tanking, αναδόμηση της ομάδας και αγωνιστική εγρήγορση μέσα στην ίδια σεζόν, με τα αποτελέσματα να διαμορφώνονται ανάλογα. Ένας υπερηχητικός Δεκέμβριος με το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στη Λίγκα, έγινε ανάμεσα σε δύο περιόδους εφιαλτικού μπάσκετ, με διαδοχικές πανωλεθρίες, πρωτοφανείς για την εποχή Popovich. Οι αναπόφευκτες ανταλλαγές που έγιναν λίγο πριν τη διακοπή για να περιοριστεί η σπατάλη, με κυριότερη την αποχώρηση του Derrick White, έφεραν στον αφρό τους υπόλοιπους νεαρούς παίκτες της ομάδας και ξαφνικά οι Spurs άρχισαν να θυμίζουν περισσότερο πως είναι ομάδα του καλύτερου προπονητή στην σύγχρονη ιστορία του μπάσκετ. Ξεκάθαρα εκμεταλλευόμενοι το εύκολο πρόγραμμα στο τέλος της κανονικής περιόδου και τις ατυχίες των άλλων, αλλά σε κάθε περίπτωση με πειστικό τρόπο, οι Spurs έκλεισαν τη θέση τους και στα φετινά play-in.

Πέρσι, από έναν δύσκολο αγώνα απέναντι στους Spurs στην ίδια συνθήκη, έγινε το ξεπέταγμα μιας από τις καλύτερες ομάδες στο ΝΒΑ πλέον. Οι Pelicans είναι πιο ποιοτικοί αλλά και πιο έμπειροι σε κρίσιμα ματς, όμως έχουν μια ομάδα απέναντι τους που δεν έχει κανέναν φόβο και το απέδειξε με ένα εντυπωσιακό διπλό στην τελευταία τους συνάντηση. Η απουσία του Williamson θα δώσει δεύτερες σκέψεις σε ενδεχόμενη ήττα, όμως τέτοιες ευκαιρίες μπορούν να αξιοποιηθούν και με το παραπάνω. Οι περσινοι Grizzlies το απέδειξαν άλλωστε.

Ξημερώματα Τετάρτης λοιπόν, αρχίζει το καλύτερο μπασκετικό θέαμα του πλανήτη. Κάτι είναι και αυτό, σωστά;

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely