Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες στο ΝΒΑ έχουν γίνει κάποια αδιανόητα high scoring παιχνίδια. Τον καταιγισμό ξεκίνησε ο Ja Morant στις 28/2 (52 ενάντια στους Spurs, all-time single game scoring record για τους Grizzlies), τον συνέχισε ο Karl Anthony Towns (60 ενάντια στους Spurs στις 14/3, all-time single game scoring record για τους Timberwolves) και στο καπάκι ο Kyrie Irving τον ισοφάρισε (60 ενάντια στους Spurs στις 14/3, all-time single game scoring record για τους Nets). Βάλτε και τις δύο 50άρες του 37χρονου LeΒron σε μια εβδομάδα (56 ενάντια στους Warriors στις 5/3 και 50 ενάντια στους Wizards στις 11/3), τους 54 του Jason Tatum ενάντια στους Nets στις 6/3, μια ακόμη 50άρα του Kyrie στις 8/3 ενάντια στους Hornets, τους 53 του Kevin Durant στις 13/3 ενάντια στους Knicks και τώρα τελευταία τους 51 του Saddiq Bey (!!) ενάντια στους Magic και γίνεται σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά (ή μάλλον πάει πολύ καλά!) αυτές τις δύο εβδομάδες. Όπως ανέφεραν οι πρώην Starters στο No Dunks podcast στις 16/3, φαίνεται να έχουν γίνει ρουτίνα οι 40άρες, οι 50άρες κανονικοποιούνται και πλέον αναρωτιόμαστε ποιός θα ρίξει την επόμενη 60άρα λες και είναι κάτι νορμάλ. Δεν είναι. Μέσα στον Μάρτιο έχουμε εννιά παιχνίδια με κάποιον παίκτη να σημειώνει 50+ πόντους, τα περισσότερα σε έναν μήνα εδώ και 50 χρόνια (όταν έπαιζε ο Wilt δηλαδή και έσπαγε πλάκα βάζοντας μόνος του 13 50άρες σε ένα μήνα).
Η κορυφή έχει ξεκαθαρίσει στη Δύση, και οι μάχες αφορούν την απευθείας είσοδο στα playoffs και τις θέσεις στο play-in. Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και με την κορυφή της Ανατολής, όπου οι Heat δείχνουν τη διάρκεια που διαφεύγει των υπόλοιπων μνηστήρων της. Τέσσερις νίκες χωρίζουν την πρώτη από την έβδομη θέση, και ουδείς εκ των αυτή την στιγμή πρωτοπόρων δεν νομίζω να έχει μεγάλη διάθεση να βρεθεί σε ένα play-in με Nets και Hawks. Ένα play-in που στη δεύτερη σεζόν του φαίνεται πολύ, πολύ καλή ιδέα. Αυτά και άλλα πολλά από τον Γιάννη Χάτσιο, στο σημερινό We Got Game.
Ρεκόρ που σπάσανε, και που για να ξανασπάσουν θα χρειαστούν χρόνια -μη και δεκαετίες, μας επιφύλασσε η προηγούμενη εβδομάδα στον “Μαγικό Κόσμο”. Παράλληλα, ξαφνικά έβρεξε, αλλά όταν λέμε “έβρεξε”, έβρεξε, σε βαθμό που οι 30άρες κάποιου παίκτη να είναι ανάξιες αναφοράς πια. Πίσω όμως από όλα αυτά, το πιο σημαντικό γεγονός της εβδομάδας, αναφορικά τουλάχιστον με την εξέλιξη της τρέχουσας σεζόν, ενδεχομένως να είναι η επιστροφή του Draymond Green στην αγωνιστική δράση, όπου για πρώτη φορά μετά από 1.005 μέρες αγωνίστηκε μαζί η “Αγία Τριάδα του Golden State”, και δη ακριβώς έναν μήνα πριν την έναρξη των φετινών Playoffs.
Επιστροφή για τη στήλη του We Got Game, πρώτη φορά μετά το διάλειμμα του all-star και νιώθουμε λίγο σαν το meme του Τραβόλτα στο άδειο δωμάτιο αλλά από την αντίθετη, καθώς οι ιστορίες που ξεπετάγονται στην λίγκα έχουν πιάσει το τέμπο του Steph Curry από το τρίποντο, όσο εμείς παρατηρούμε τον χώρο γύρω-γύρω με μοναδικό στόχο να μην μας ποδοπατήσουν. Πάμε να τα βάλουμε σε μία τάξη, ξεκινώντας από το Dallas του Luka Doncic.
Το All Star του 2022 που διεξήχθη στο Κλίβελαντ αποτελεί παρελθόν - μαζί και ο κωμικός διαγωνισμός καρφωμάτων - επομένως το πρωτάθλημα του ΝΒΑ μπαίνει στην τελική του ευθεία για να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος. Στο κείμενο που ακολουθεί θα ρίξουμε μια ματιά στους υποψήφιους MVPs με τη μορφή 3on3. Ποιοι είναι εκείνοι που θεωρούνται τα μεγάλα φαβορί και ποιοι αυτοί που είναι τα αουτσάιντερ. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, με τυχαία σειρά.
Με την trade deadline να πλησιάζει (οι πρώτες σοβαρές ανταλλαγές έχουν ήδη ξεπεταχτεί) το αγωνιστικό μέρος της καθημερινότητας του ΝΒΑ έχει πάρει έναν αξιοπερίεργο χαρακτήρα, του στυλ ‘’άντε παιδιά παίξτε, έχουμε να δούμε και ποιος θα πάει που αργότερα’’. Παρ’ όλα αυτά γίνονται πράγματα αγωνιστικά, όπως ο καταποντισμός των Nets χωρίς τον Durant, η άνοδος των Celtics και Raptors στο κατάλληλο σημείο, η σχεδόν εκνευριστική συνέπεια των killer Suns. Βγήκαν και οι επιλογές των all-stars (Andrew Wiggins τι κάνεις βασικός σε all-star καλέ μου), όλα καλά. Κάπου εκεί, σημαντική κορυφή ανάμεσα στις υπόλοιπες, η βραδιά που ο ηγέτης των περσινών πρωταθλητών φώναξε τις συλλαβές ‘’Εμ-Βι-Πι’’.
Αν στην αρχή της σεζόν μας έλεγε κάποιος πως οι Mavericks θα αποτελούσαν σημείο αναφοράς για την άμυνα, θα τον περνούσαμε για τρελό. Fast forward λίγους μήνες, συμβαίνει ακριβώς αυτό, με την παρέα του Luka Doncic να εμφανίζεται ως “τρόμος” για τις αντίπαλες επιθέσεις. Σε άλλα νέα, ο Pascal Siakam “έγραψε” μια εντυπωσιακή επίδοση μέσα στον Ιανουάριο και σας την παρουσιάζουμε. Μόνιμη γαρνιτούρα φάσεις, στατιστικά, ups & downs αλλά και οι προτάσεις μας, όσον αφορά το διάβασμα ή/και την ακρόαση. Όλα τα παραπάνω τα καταγράφει στο We Got Game αυτής της βδομάδας ο Gus Χρυσοχού.
Το πείραμα Westbrook στους Lakers απέτυχε, και απέτυχε με εκκωφαντικό κρότο, την ίδια στιγμή που Embiid κάνει μια μαγική χρονιά προ(σ)καλώντας τον Morey να φέρει άμεσα (τις όποιες) ενισχύσεις αντί του Simmons για να πάει τους Sixers όσο πιο μακριά γίνεται στην postseason. Τα trades αρχισαν, έστω και δειλά-δειλά, να σκάνε, οι τραυματισμοί, δυστυχώς, συνεχίζονται, οι Mavericks είναι πραγματικά καλοί, ενώ ωραίες ιστορίες πάντα μας βρίσκουν σε αγώνες ή στιγμές που δεν τις περιμένουμε. Όλα τα παραπάνω καταγράφει στην στήλη αυτής της εβδομάδας ο Νίκος Ραδικόπουλος.
Είναι φορές που κάθομαι και σκέφτομαι τι γοητεία ασκούν στους ανθρώπους θεωρητικές κατασκευές και πειράματα, και συγκεκριμένα αυτές οι θεωρητικές κατασκευές που δεν έχουν καμία προοπτική υλοποίησης, καμία πρακτική χρησιμότητα. Ως φίλαθλοι είμαστε από τα συχνότερα θύματα αυτής της σαγήνης - πώς αλλιώς άλλωστε μπορεί να εξηγήσει κανείς όλα αυτά τα posts και τις συζητήσεις του τύπου “Θα κέρδιζε μια ιστορική μικτή USA την αντίστοιχη του υπόλοιπου κόσμου;” ή “Φτιάξτε μια πεντάδα με έναν παίκτη από κάθε γκρουπ” που μας βάζουν να ονειροπολούμε και να τσακωνόμαστε με για κάτι πεντάδες τύπου Iverson, Jordan, Bird, Russell, Jokic. Παράνοια… Μπορεί να είναι η ανάγκη μας να καταλάβουμε καλύτερα τον κόσμο γύρω μας μέσα από αφηγήσεις, μπορεί να είναι το ένστικτο της περιέργειας που μας ωθεί να εξετάζουμε εναλλακτικές, μπορεί να είναι η ματαιοδοξία μας να πούμε τη μεγαλύτερη εξυπνάδα, ή ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΗ ΠΛΑΚΑ.
Στην πρώτη έκδοση του We Got Game για το 2022, ο Gus Χρυσοχού ασχολείται με το φαινόμενο “DeMar DeRozan”, ενώ πηγαίνει μια βόλτα μέχρι το Salt Lake City για να εξετάσει κατά πόσο οι Utah Jazz είναι legit contenders για το δαχτυλίδι του Πρωταθλητή. Μόνιμη γαρνιτούρα οι φάσεις που τον εντυπωσίασαν, τα ups and downs των περασμένων ημερών, αλλά και τα στατιστικά που είναι άξια αναφοράς. Καλή χρονιά να έχουμε!