Πέμπτη, 24 Μαρτίου 2016 22:44

Ο ένας το γύρισε, ο άλλος το τελείωσε

Από :

Είναι απόλυτα λογικό οι προβολείς να πέσουν πάλι επάνω στον Ελιοτ Ουίλιαμς. Το τρίποντο που ισοφάρησε τον αγώνα για το 84 - 84 ήταν το πιο καθοριστικό σουτ του αγώνα και επετεύχθη ύστερα από μία απόλυτα προσωπική έμπνευση. Επιπλέον, ήταν ένα σουτ εκτός του ρεπερτορίου του παίκτη. Ξέρετε πόσα σουτ τριών πόντων είχε πετύχει ο Ουίλιαμς στην μέχρι τώρα πορεία της ομάδας του στην ευρωλίγκα; 1! Σε 11 προσπάθειες, δηλαδή ποσοστό κάτω του 10%. Κι όμως δεν δίστασε στιγμή να σηκωθεί στον αέρα και να εκτελέσει, εκμεταλλευόμενος και κάτι που λέγεται κακή αμυντική κρίση. Υποθέτω πως αυτό δεν το περίμενε κανείς στην Νταρουσάφακα, αλλά σιγά σιγά όλοι θα πρέπει να μαθαίνουν τον Ουίλιαμς, ο οποίος έχει στα πρώτα 5 παιχνίδια 16,4 πόντους και 5,6 κερδισμένα φάουλ ανά παιχνίδι.

Αυτό το τελευταίο άρχισα να το παρατηρώ από όταν μου το επεσήμανε πριν δύο εβδομάδες ο Γιάννης από το The Ball Hog. Ο Ουίλιαμς εχει τον τρόπο του να πηγαίνει συχνά στη γραμμή, από όπου και σκοράρει σχεδόν πάντα , και σίγουρα πάντα στα κρίσιμα. Ενας καλός λόγος για αυτό είναι πως ο Τζόρτζεβιτς του δίνει το ελευθερο να παίζει ένας με έναν και να χτυπάει τους αντιπάλους στα ίσα. Ενας ακόμη, είναι εκείνος που άθελα μας είχαμε αναλύσει παλιότερα, και αφορά το πώς (πιθανώς λόγω ελλειπών παραστάσεων του παίκτη) οι αμυντικοί του δίνουν τον αντίθετο διάδρομο από το αριστερό χερί. Και τέλος, ο Ουίλιαμς στέκεται στον άερα κάμποσο , και αυτό όσο να ναι βοηθά στη δημιουργία επαφών. 

Η ικανότητα του αυτή αποβαίνει τελικά καθοριστική, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Πριν λίγο μίλαγα με τον Leon και μου επεσήμανε κάτι πολύ εύστοχο. Οι δύο ομάδες κέρδισαν σχεδόν τα ίδια φάουλ (25 οι Τούρκοι, 26 ο ΠΑΟ) αλλά οι πράσινοι σούταραν 8 παραπάνω βολές και πήραν 9 παραπάνω πόντους από τη γραμμή. Στους αγαπημένους 4 παράγοντες του συνοδοιπόρου μου στο site, ο τέταρτος έπαιξε τελικά και τον μεγαλύτερο ρόλο, λόγω της μεγάλης διαφοράς στον τομέα. Και αν σκεφτείτε πως ο Ουίλιαμς πήρε δύο φάουλ από τον Ερντέν, αντιλαμβάνεστε πως έβαλε εν πολλοίς το χεράκι του στο να σταματήσει και αυτό το ασυνήθιστο τροπάριο του Τούρκου σέντερ να ευστοχεί σε ο,τι δεν έχει ευστοχήσει ως τώρα. Συν το ότι ευστόχησε και στις δύο πιο καθοριστικές βολές.

Θα ήταν άδικο παρόλα αυτά να σταθούμε μόνο σε εκείνον, όταν ένας συμπαίκτης του συνέβαλε τα μέγιστα στο να ισορροπήσει η περιφερειακή λειτουργία του ΠΑΟ σε άμυνα και επίθεση. Τα 4 γρήγορα φάουλ του Ουίλιαμς και η αληθινά κακή απόδοση του Νικ Καλάθη , έφεραν τον Φελντέιν σε πρώτο πλάνο και στις δύο άκρες του παρκέ. Ανασταλτικά κλήθηκε να μαρκάρει τον εκάστοτε χειριστή της μπάλας (Ουίλμπεκιν και αργότερα ο μέτριος Γκόρντον) και τα πήγε περίφημα, αναγκάζοντας τον Μαχμουτί να ξεκινά πλέον τις επιθέσεις του από το ποστ. Επιθετικά, οι επιλογές του σε τρίτη και τέταρτη περίοδο ήταν μία και μία. Drive, σωστά τρίποντα, και ένα κρίσιμο δίποντο από μέση απόσταση ήρθαν όλα σε στιγμές που η ομάδα του είχε κολλήσει. Για τον Τζόρζτεβιτς ήταν χθες το απόλυτο κλειδί, και για αυτό και αγωνίστηκε περισσότερο από κάθε άλλο συμπαίκτη του.

Επιπλέον, είχε την αυτοσυγκράτηση να κάνει στην άκρη όταν οι περιστάσεις φώναζαν πως χρειαζόταν η τρέλα του Ουίλιαμς ή το ποστ παιχνίδι του (τελικά νικητή στη μονομαχία της στεφάνης) Μίροσλαβ Ραντούλιτσα. Ο Φελντέιν είναι για τον φετινό ΠΑΟ (τρόπον τινά) ο δικός του Εισι Λο. Ενας παίκτης που θα μοχθήσει στην άμυνα όσο οι καλύτεροι αμυντικοί της ομάδας, και στην επίθεση θα δηλώσει παρών όταν η ομάδα τον χρειαστεί, όπως συνέβη απέναντι στα ευέλικτα σχήματα του Μαχμουτί στις θέσεις 1-2-3.

Ο Παναθηναικός δεν κέρδισε φυσικά μόνο επειδή οι δύο ξενοι της περιφέρειας του είχαν καλά διαστήματα, αλλά επειδή επιπλέον κατάφερε και πάλι να προσαρμοστεί στις συνθήκες ενός αγώνα που δεν του πήγαινε καλά, όπως την προηγούμενη εβδομάδα με τη Λοκομοτίβ. Οι προσαρμογές περιλάμβαναν μεταξύ άλλων την συνύπαρξη Χάντερ, Διαμαντίδη και Φώτση, δηλαδή ενός ισχυρού πικ εν ρολ άξονα και ενός καλού stretch ψηλού. Αυτή δείχνει να προσφέρει τις κλασικές "ευρωπαικού τύπου" συνεργασίες σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από το, προβληματικό σε spacing, σχήμα των Καλάθη-Γκιστ-Ραντούλιτσα, εκεί όπου για να λειτουργήσει ο ΠΑΟ θα πρέπει να παίζει με άλλο τρόπο (transition, post-up, hi-low συνεργασίες). Και επίσης, δείχνει να προσφέρει, τι άλλο, κερδισμένα φάουλ. Ο Χάντερ είναι ο πρώτος ψηλός που εμφανίζεται τη φετινή σεζόν πρόθυμος να τελειώσει γρηγορα και δυναμικά τα πικ εν ρολ, κάποιες φορές μάλιστα χρησιμοποιώντας και τρίπλα.

Αυτό ήταν και το πρώτο παιχνίδι στο τοπ-16 που τόσο κακή απόδοση του Καλάθη δεν συνόδευτηκε από ήττα. Σε αυτήν όμως οι πράσινοι έφτασαν πολύ κοντά, χάρη κυρίως στο κάκιστο αμυντικά πρώτο 15λεπτο και σε κάποιες μέτριες αμυντικές αντιδράσεις προς το τέλος , όταν το ποστ παιχνίδι του Μπιέλιτσα κατέληξε είτε σε δικά του καλάθια, είτε σε αδικαιολόγητα ελεύθερα σουτ από τα 6,75. Μεταξύ μας, έβαλαν και οι διαιτητές ένα μικρό χεράκι, ίσως (αυθαίρετα υποθέτω) για να δικαιολογήσουν την διαφαινόμενη επιλογή της Νταρουσάφακα στην κλειστή ευρωλίγκα που έρχεται. Ο Μπερτομέου είναι έτοιμος να τα κάνει σαν τα μούτρα του, αλλά δεν φταίει μόνο αυτός. Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν καλύτερο για τον ΠΑΟ να δεί την ακριβότερη καλοκαιρινή μεταγραφή του να έχει σταθερότερη απόδοση.

Δεν ξέρω για εσάς , αλλά για μένα 25η Μαρτίου σημαίνει μπακαλιάρος με σκορδαλιά. Θα έρθει κόσμος στο σπίτι και θα πιούμε κρασί. Οι οδηγοί οίνου προτείνουν ως συνοδεία του έξοχου αυτού εδέσματος δύο είδη, τη ρετσίνα και την ρομπόλα. Την πρώτη την αποκλείω, ακόμη κι αν είναι από τις λεγόμενες "νέες" ή ακόμη κι αν είναι συλλεκτική από αγωνιστικό χώρο. Δε μου αρέσει. Συνεπώς, η Κεφαλονιά θα έρθει σήμερα πιο κοντά μας με το μπουκάλι που βλέπετε.

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely