Από την άλλη, ίσως ένα πολύ χαμηλό σκορ, με κακό μπάσκετ και σωρεία τούβλων, να ήταν και ο μοναδικός τρόπος να μείνουν οι Bucks στη σειρά. Οποιαδήποτε up tempo συνθήκη ή οποιοσδήποτε διαγωνισμός σουτ, δεδομένα ευνοεί και θα ευνοεί τους Nets, όπως άλλωστε φανέρωσαν και οι δύο πρώτοι περίοδοι. 31-10 μπροστά τα Ελάφια μετά από 12 λεπτά, περίπου στα ίσα το ματς στα 24, καθώς το Brooklyn δεν είχε κανένα πρόβλημα να αντεπιτεθεί υπό συνθήκες παροξυσμού. Αν η αναμέτρηση δεν γινόταν ροντέο στο β' μέρος, οι Νets τώρα θα κάθονταν αναπαυτικά στο 3-0, αναλογιζόμενοι από τώρα τον επόμενο αντίπαλο.

Φυσικά, παραμένουν το φαβορί. Έχασαν με μόλις τρεις πόντους, όταν τα τρία βασικότερα (και διαθέσιμα) όπλα τους, δηλαδή ο Kyrie, o ΚD και ο Joe Harris, είχαν μαζί 21/61 σουτ.  Δεν υπάρχει περίπτωση να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, όσο καλή άμυνα και αν παίξουν οι Bucks, ακόμη και αν ξεπεράσουν τον εξαιρετικό αμυντικό εαυτό που φανέρωσαν τα ξημερώματα. Την κακή βραδιά του αντιπάλου μπορείς να την προκαλέσεις ως ένα καλό σημείο, αλλά παραμένει κακή βραδιά. Το λογικό είναι πως ακόμη και κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου διαστήματος, αργά ή γρήγορα θα συμβεί ένα breakthrough, όπως για παράδειγμα το τρομερό σερί του Durant στα τελευταία λεπτά. Θα κέρδιζε μόνος του το παιχνίδι, αν δεν προσπαθούσε να το κερδίσει ο Bruce Brown, που πήρε semi-αψυχολόγητα την πιο κρίσιμη προσπάθεια του παιχνιδιού επάνω του, όταν ο καταπληκτικός συμπαίκτης του έβαζε τα πάντα. Δεν υπήρχε πολύς χρόνος, αλλά υπήρχε. Ίσως υπήρχε και πάσα.

Οι Bucks τη γλίτωσαν φτηνά, παρά το γεγονός ότι σούταραν σε όλο το ματς με αληθινά οικτρά ποσοστά (38%Fg -19%3pt) και παρότι δίστασαν να κατεβάσουν τα ύψη ή να αλλάξουν αμυντική τακτική στην crunch time, δίνοντας στον Durant τις ευκαιρίες να σκοράρει απέναντι στο drop ή στη flat coverage. Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, ο Lopez γενικά τα είχε πάει καταπληκτικά στον ανασταλτικό τομέα στην τρίτη περίοδο και αμύνθηκε αποτελεσματικότατα στην τελευταία φάση. Συνεπώς, ακόμη πιο περίεργο είναι ότι οι Bucks κέρδισαν, αφαιρώντας τελείως τον μεγάλο τους σταρ από την επίθεση, τα τελευταία επτά λεπτά του αγώνα, στα οποία ο Αντετοκούνμπο δεν σκόραρε ούτε ένα καλάθι, παγιδευμένος για μία ακόμη φορά μεταξύ του προσωπικού και του ομαδικού στυλ παιχνιδιού.

Ήταν επτά λεπτά απόλυτης αμηχανίας. Σε αυτά ο Γιάννης ηττήθηκε κατά κράτος από τον Blake Griffin, χωρίς μάλιστα να έρθουν σε βοήθεια άλλοι παίκτες, σπαταλώντας τρίποντα (1/8 συνολικά), ελεύθερους χώρους στη μέση απόσταση και διάφορα drive, τα οποία κατέληξαν στα χέρια του ψηλού των Nets. Πιο χαρακτηριστική του όλου μπερδέματος, μία φάση περίπου πέντε λεπτά πριν το φινάλε, στην οποία αφού ο Αντετοκούνμπο στριφογύρισε ξανά και ξανά στα 3-4 μέτρα και στη συνέχεια βγήκε έξω για να πάρει φόρα και να πέσει απευθείας επάνω στον αντίπαλο του. Προσέξτε πώς οι Nets εμπιστεύονται απόλυτα τον Griffin, χωρίς να φέρνουν άλλον στο μαρκάρισμα, μέχρι η πάσα να είναι πρακτικά αδύνατη.

Πού τα τείχη που ύψωναν άλλες ομάδες παλιότερα... Το μεγάλο κορμί του Griffin και η απόσταση από τον Γιάννη, κάνουν αμέσα τη δουλειά, δίχως να θυσιαστεί δευτερόλεπτο ελεύθερου σουτέρ, δίχως να βγουν τελικές πάσες. Είναι όλοι καλυμμένοι, πράγμα που ποσοτικά μετριέται αργότερα στις λίγες προσωπικές ασίστ.

Τελικά, τις κρίσιμες προσπάθειες πήραν οι Holiday (την πιο σπουδαία) και Middleton (τις περισσότερες) και σε εκείνους πιστώνεται σαφώς περισσότερο η επικράτηση. Οι ίδιοι παίκτες μάλιστα, μαζί με τον Lopez, ενεπλάκησαν στις καλές άμυνες των Bucks, όπως η τελευταία, με τον Αντετοκούνμπο να παρακολουθεί σχεδόν αμέτοχος από την αδύνατη πλευρά, λες και ο Griffin χρειάζεται τόση προσοχή στην περίμετρο. Θα ήταν τουλάχιστον λιγότερο οξύμωρη η πλήρης επιθετική απουσία, αν αμυντικά συμμετείχε, έστω σε ένα βαθμό, στην αναχαίτιση των κύριων δράσεων.

Γενικώς, πρόκειται για επανάληψη των όσων έχουμε παρακολουθήσει στις τελευταίες posteason από τους Bucks, με το ελαφρύ plot twist πως ο Holiday είναι σαφώς αποτελεσματικότερος του Bledsoe, κάτι που εν μέρει δικαιολογεί και τον διαμοιρασμό των προσπαθειών. Από εκεί και πέρα όμως, ο καλύτερος παίκτης αυτού του συνόλου διαδραματίζει μικρότερο ρόλο στα τεκταινόμενα από αυτόν που θα έπρεπε, εκτός αν θεωρήσουμε αρκετά τα σκριν στον Middleton για μερικά σημαντικά καλάθια. Δεν νομίζω ότι οι Nets έχουν ιδιαίτερο θέμα να είναι αυτή η βασική απειλή που θα βρουν απέναντι τους.

Για να μην μακρυγορούμε, είναι και Παρασκευή, το θετικό για τους Bucks είναι πως η άμυνα άντεξε και τους οδήγησε σε μία μάλλον ανέλπιστη νίκη. Αν μετά το 2-0 μας έλεγαν ότι στο τρίτο ματς τα Ελάφια θα σκοράρουν 86 πόντους, το πρώτο που θα υποθέταμε είναι πως θα χάσουν περίπατο. Τώρα έχουν δύο μέρες να σκεφτούν γιατί δεν μπορούν να σκοράρουν επί δύο συναπτά παιχνίδια και γιατί οι αντίπαλοι τους δεν φαίνεται να προβληματίζονται καθόλου από το επιθετικό πλάνο τους.

Είναι δεδομένο πως για να έχουν ελπίδες, κάποια στιγμή θα πρέπει να κερδίσουν αναμέτρηση που θα πάει σε υψηλό σκορ και ας μην τους βολεύει. Ε, δεν γίνεται να συμβεί, αν ο Γιάννης λείπει, όπως έλειπε χθες, είτε η απουσία αφορά το σκορ στο σετ παιχνίδι, είτε έστω τις ασίστ.