Σε αντιστοιχία με τους χάρτινους ήρωες μας, έτσι και εδώ, η σχέση μεταξύ των Γουόλ, Μπιλ ήταν τεταμένη αρκετό καιρό τώρα, με δηλώσεις εκατέρωθεν. Μια αντιπάθεια μεταξύ των δύο , που φαίνεται πως την παραμέριζαν για το καλό της ομάδας. Όμως η κατάσταση έφτασε σε μη αναστρέψιμο σημείο, με το front office του οργανισμού να παίρνει μία σοβαρή απόφαση. Η πόλη δεν χωράει και τους δύο σουπερσταρ μαζί και το μέλλον ενός(!) βρίσκεται κάπου αλλού. Στο παρακάτω κείμενο θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία των δύο…superheroes της DC¹.

Tζον Γουόλ: o άσωτος ηγέτης

Καθώς ο Γουόλ είναι ο ηγέτης της ομάδας, τόσο βάσει των ετών που βρίσκεται στο ρόστερ όσο και βάσει ρόλου, έχει ιδιαίτερη σημασία η απόφαση του οργανισμού να θέσει το μέλλον του σε αμφιβολία, κίνηση που δείχνει πως η σχέση μεταξύ τους έχει φτάσει σε πραγματικό τέλμα. Τι είναι αυτό που οδήγησε τον «περιβόητο» τζένεραλ μάνατζερ των Ουίζαρντς, Έρνι Γκράνφελντ (ή κάπως έτσι τελοσπάντων), να λάβει αυτή την απόφαση, έναν χρόνο πριν ξεκινήσει το σούπερ μαξ συμβόλαιό του, αξίας 170 εκατομμυρίων δολαρίων για τέσσερα χρόνια;

Εν αντιθέσει με όσα δήλωνε πρόσφατα ο προπονητής του, όταν τον ρώτησαν εάν η ομάδα πάσχει από έλλειψη ηγέτη, η παρουσία του Τζον Γουόλ από την αρχή της χρονιάς περισσότερο διαψεύδει παρά επιβεβαιώνει τον Σκοτ Μπρουκς. Λίγο η παρουσία του στο καλοκαιρινό καμπ της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ, με τα μαγουλάκια και τα παραπάνω κιλά να είναι εμφανή, λίγο οι φωνές και τα μπινελίκια εναντίον συμπαιχτών και προπονητή, που οδήγησαν σε πρόστιμο, φανερώνουν έναν αθλητή που βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα και δεν κρίνεται ικανός να σηκώσει το ρόλο του ηγέτη, σίγουρα εκτός αλλά και εντός παρκέ.

Then & Now: John Wall in 2009 and 2018! pic.twitter.com/HZFaOoEERi

— David Astramskas (@redapples) July 26, 2018

Kαι ναι μεν οι τσακωμοί σε μία ομάδα μπορεί να είναι σύνηθες φαινόμενο σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως όταν συνοδεύονται από κακή αγωνιστική εικόνα, τόσο του παίχτη οσο και της ομάδας, τότε αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, κάτι που μπορεί να επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις στο όλο οικοδόμημα και που συνέβη και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ολο αυτό δεν συνάδει με το προφίλ του franchise παίκτη. Πρόσφατα, εξάλλου, ο κόσμος γιούχαρε παίχτες και προπονητές για την εικόνα τους στο γήπεδο, στον αγώνα εναντίον των Κλίπερς.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, το «πάντρεμα» με τον έτερο γκαρντ της περιφερειακής γραμμής, παρόλο που υπήρχαν στιγμές και χρονιές που έμοιαζε ικανό να οδηγήσει τους Ουίζαρντς σε ένα καλύτερο μέλλον, εξελίχθηκε σε ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει ανά πάσα στιγμή, κάτι που οφείλεται εν πολλοίς στον Γουόλ. Μοιάζει να γίνεται χειρότερος όσο περνάει ο καιρός, με καμία διάθεση να βελτιώσει τα μειονεκτήματα που παρουσίαζε όλα αυτά τα χρόνια.

Τη φετινή χρονιά μάλιστα, έχει ρίξει και τους αριθμούς του σε επί μέρους στατιστικές κατηγορίες. Παρ’ ότι σκοράρει δύο πόντους περισσότερους (21.7 έναντι 19.4), δίνει λιγότερες ασίστ (8.2 έναντι  9.6) με το αντίστοιχο assist percentage να πέφτει κατά 8 μονάδες σε σχέση με πέρυσι, σουτάρει χειρότερα από το τρίποντο (32.7% έναντι 37.1%), ενώ με την παρουσία του στο παρκέ η ομάδα χάνει κατά 3.6 πόντους (ο δείκτης +/- ). Το πρόβλημα στο σουτ παραμένει, κάτι που μπορεί να μην φαινόταν τοσο πολύ τις προηγουμενες σεζόν, όμως σε ένα ρόστερ όπως το τωρινό με πρακτικά μόνο δύο αξιόπιστους πλάγιους σουτέρ (Μπιλ, Πόρτερ), ένας γκαρντ που χρειάζεται τη μπάλα για να αποδώσει και δεν έχει σταθερή απειλή από μακριά μοιάζει ως παραφωνία. Είναι ο δεύτερος περιφερειακός στη λίγκα στο χρόνο που κρατάει τη μπάλα στα χέρια του, μετά τον Τζέιμς Χάρντεν και τρίτος όσον αφορά τις ντρίμπλες που κάνει κάθε φορά που την έχει. Και όσο να’ναι… Χάρντεν δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ, ώστε να μπορεί να απειλήσει τις αντίπαλες άμυνες με το σουτ του, όπως φαίνεται από το παρακάτω shot chart.

Aυτό εξηγεί και γιατί η Ουάσινγκτον είναι από τις ομάδες που δεν φημίζονται για τις πολλές πάσες ανά παιχνίδι.

Τέλος, αυτό που κάνει ακόκη χειρότερα τα πράγματα είναι η εικόνα των Μάγων την περσινή περίοδο, στο διάστημα που απουσίαζε λόγω τραυματισμού. Ο τότε αντικαταστάτης του, Τόμας Σατοράνσκι, λειτουργούσε καλύτερα ως πλέι μέικερ και βοηθούσε περισσότερο στην σωστή κυκλοφορία της μπάλας, με την ομάδα να παρουσιάζει λιγότερο βαρετό μπάσκετ. Η ταχύτητα μπορεί να παραμένει το μεγάλο του προσόν, αλλά είναι κάτι που μόνο θα ελαττώνεται με την πάροδο του χρόνου και δεν θα μπορεί να βασίζεται πια μόνο σε αυτήν.

Μπράντλεϊ Μπιλ: το sidekick

Ο έτερος περιφερειακός είναι και αυτός όπως φαίνεται στο trading block για την Ουάσινγκτον, αδίκως κατ’εμέ, καθώς αποτελεί τον παίχτη με τη μεγαλύτερη αγωνιστική αξία στο ρόστερ. Μικρός ακόμα σε ηλικία-25 ετών- με καλό συμβόλαιο για τα επόμενα χρόνια, εν αντιθέσει με το… τερατούργημα του Γουόλ (περί τα 55 εκατομμύρια δολλάρια για τα επόμενα δύο χρόνια) και με σαφή βελτίωση σε επί μέρους στοιχεία του παιχνιδιού του κάθε χρόνο, όπως η δημιουργία, το πικ εν ρολ, το σουτ μετά από ντρίμπλα. Βέβαια φέτος σουτάρει με το χειρότερο ποσοστό της μέχρι τώρα καριέρας του στα τρίποντα, με 33.8%, κάτι που πέρα από το δυσλειτουργικό ρόστερ, οφείλεται και στην ψυχολογική του κατάσταση και στη σύγκρουση με τον «αρχηγό» της ομάδας. Ο ίδιος δείχνει να βαρέθηκε με τα τερτίπια του Γουόλ και ίσως είναι καλύτερα να αποχωρήσει από ένα τοξικό περιβάλλον και έναν αλλοπρόσαλο οργανισμό όπως οι Ουίζαρντς.

Source: @RealDealBeal23 has made it known in no uncertain terms that he wants out of Washington pronto.

— Chris Sheridan (@sheridanhoops) November 26, 2018

Λίγο πολύ όλοι έχουμε διαβάσει ή μάθει τις «εγκληματικές» ενέργειες του τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας αυτά τα χρόνια. Είτε με κακές ανταλλαγές, κακές επιλογές στο ντραφτ (πχ Βέσελι στο νούμερο 6 το 2011 πάνω από παίχτες όπως οι Κέμπα Γουόκερ και Λέοναρντ), είτε με ακόμα πιο κάκιστα συμβόλαια που έδωσε σε παίχτες  (Ίαν Μαχίνμι και τα 15 μύρια που έχει να λάβει του χρόνου), δεσμευσε μέρος του σάλαρι καπ και πρακτικά το μέλλον της ομάδας. Δεν θα γράψω κάτι παραπάνω για αυτό το κομμάτι και θα σας κατευθύνω στο εξαιρετικό κείμενο του Νικόλα Ραδικόπουλου στο theballhog.net για τα trade values των Ουίζαρντς.

Η εικόνα των Ουιζαρντς στον αγωνιστικό χώρο δεν είναι ικανή να κρύψει τα όποια προβλήματα υπάρχουν μεταξύ των δύο σταρ και επηρεάζουν προπονητές και συμπαίχτες. Αρνητικό ρεκόρ 8-12 την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο, κάκιστη αμυντική λειτουργία, μέτρια επιθετική παρουσία, με το μέλλον για τη φετινή –τουλάχιστον- χρονιά να μοιάζει ζοφερό.

Η οριακή κατάσταση στη σχέση των δύο «σκοτεινών» ηρώων της DC οδηγεί έναν εκ των δύο ή και τους δύο, αν και μοιάζει υπερβολικό το συγκεκριμένο σενάριο, μακριά από την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ομάδα δε χωράει και τους δύο μαζί. Μια σχέση, ένα δίδυμο που ξεκίνησε με όνειρα για τον οργανισμό και αποδεικνύεται κατάρα αυτή τη στιγμή. Από τη μία ο αρχηγός και ηγέτης Τζον Γουόλ, με το τεράστιο και δυσβάσταχτο για την ηλικία/αξία του συμβόλαιο και από την άλλη ο… επόμενος ήρωας αυτής ή μιας άλλης πόλης, Μπράντλει Μπιλ. Ο Nightwing της ομάδας μοιάζει έτοιμος να αφήσει το ρόλο του Ρόμπιν, μιας και έφτασε στα όριά του. Ή αυτός ή ο Γουόλ. Στο τέλος μπορεί να μείνει μόνο ένας.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

¹DC, πέρα από την ονομασία της εταιρίας στην οποία «ανήκουν» οι Μπάτμαν και Νάιτγουινγκ, είναι και η ονομασία της ευρύτερης πολιτείας στην οποία ανήκει η πόλη της Ουάσινγκτον (District of Columbia).

Τα στατιστικά και τα νούμερα των συμβολαίων είναι από το σάιτ του ΝΒΑ και το spotrac.