Είναι κάπως διασκεδαστικό αυτό που γίνεται με τους πρωτοπόρους του ΝΒΑ φέτος, αν όχι αδικαιολόγητο. Τόσο οι Μπακς όσο και οι Λέικερς, παρότι έχουν μακράν τα καλύτερα ρεκόρ στις δύο περιφέρειες, δεν θεωρούνται ακλόνητα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Οι πρώτοι έχουν μία ιστορικά καλή άμυνα, μία καταπληκτική επίθεση και τον MVP του πρωταθλήματος, όμως "τα ακούνε" διότι δεν έχουν ακόμη καταφέρει πολλά στην postseason, διότι η Ανατολή είναι εύκολη και διότι (κακά τα ψέμματα) ούτε ο Γιάννης είναι αξιόπιστος απέναντι σε κλειστές άμυνες, ούτε υπάρχει δίπλα του άλλος σούπερ σταρ. Οι δεύτεροι διαθέτουν τον απόλυτο winner, Λεμπρόν Τζέιμς, έχουν δίπλα του τον Άντονι Ντέιβις, κατατάσσονται σε τοπ-5 σε επίθεση και άμυνα και έχουν εξαιρετικό ρεκόρ απέναντι σε ομάδες που βρίσκονται πάνω από το 50%, όμως δέχονται κριτική, επειδή ... εχμ ... οι Κλίπερς είναι μάλλον καλύτεροι.
Αν, όπως είδαμε στο πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος, οι Clippers φαίνεται να επικρατούν σχεδόν σε όλες τις βασικές κατηγορίες ανταγωνισμού με τους συμπολίτες Lakers, υπάρχουν και μία σειρά από παράγοντες, που εν μέσω καλοκαιριού και offseason είναι δύσκολο να προσεγγιστούν. Η εξέλιξη αυτών όμως, είναι κρίσιμη για την πορεία της μάχης των δύο ομάδων της «Πόλης των Αγγέλων» αναφορικά με το ποια εκ των δύο ενδέχεται να πάρει προβάδισμα στη διεκδίκηση του Τίτλου τον Ιούνη του 2020.
Παρότι η πλέον γνωστή “Battle of Los Angeles” είναι η τελευταία ομώνυμη δισκογραφική δουλειά των Rage Against The Machine, διαβάζοντας πρόσφατα ένα άρθρο του Ringer αναφορικά με την επέτειο των 20 χρόνων από την αρχική κυκλοφορία αυτής της δισκάρας, ενημερώθηκα πως δεν είναι η μόνη. Η πρώτη «μάχη του Los Angeles» χρονολογείται αρκετά μακριά, το 1846, στα ξεκινήματα του Αμερικανομεξικάνικου πολέμου, όταν οι Μεξικάνοι κάτοικοι της περιοχής εξεγέρθηκαν ενάντια στους Αμερικάνους - τι αντίφαση ε; Να λέγονται «Αμερικάνοι» οι απόγονοι όσων ήρθαν από άλλη ηπειρο και όχι οι γηγενείς Αμερικάνοι κάτοικοι. Ο τίτλος χρησιμοποιείται επίσης, για να περιγραφεί ο συναγερμός που ενεργοποιήθηκε και μόνο στην υποψία, πως ένα ιαπωνικό υποβρύχιο είχε φτάσει στις ακτές της πόλης το 1942, χωρίς εν τέλει αυτό να είναι αληθές, ή να προκληθεί κάποια σύγκρουση.
Στις 26 Μαρτίου του 1979 ο Larry Bird και ο Magic Johnson αναμετρήθηκαν στον τελικό του κολλεγιακού πρωταθλήματος, με το Michigan State να επικρατεί του Indiana State και τον Magic να ανακυρήσσεται σε πολυτιμότερο παίκτη του Final 4. Το παιχνίδι αυτό, πέρα από πιθανότατα το καλύτερο στην ιστορία του NCAA basketball, αποτέλεσε την απαρχή της μεγάλης κόντρας μεταξύ των δύο παικτών που από το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς μεταφέρθηκε στο NBA και θα άλλαζε το τοπίο της λίγκας για πάντα.
‘’All the leaves are brown and the sky is grey, i've been for a walk on a winter's day, I'd be safe and warm if I was in L.A. California dreamin' on such a winter's day…’’
Νομίζω πως οι στίχοι του πασίγνωστου τραγουδιού των The Mamas & The Papas1 θα μπορούσαν να περιγράψουν την ψυχοσύνθεση του Άντονι Ντέιβις από τον περασμένο χειμώνα έως το Σάββατο της 15ης Ιουνίου, ημέρα κατά την οποία «έσκασε» μία από τις γνωστές Wojbombs που αρκετοί φανζ του ΝΒΑ αναμένανε λίγο πριν το ντραφτ και τη free agency.
Εάν κανείς βρει μια βαλίτσα με λεφτά στον δρόμο, πολλές σκέψεις μπορούν να του περάσουν από το μυαλό. Να την παραδώσει στις αρχές, να την κρατήσει, να μοιράσει το περιεχόμενο σε όσους το έχουν περισσότερο ανάγκη από τον ίδιο, να την κάνει δωρεά σε κάποια εκκλησία στο κυνήγι μιας θέσης σε κάποιας λογής παράδεισο. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εξελίξεις του φετινού draft order ήταν η κωλοφαρδία των Λέικερς στη λοταρία, που τους χάρισε το 4ο pick. Οι πιθανότητες να ανέβουν από το 11 στο 4, ήταν μόλις 2.8%, κι όμως να που συνέβη. Βαλίτσα με λεφτά στον δρόμο. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το συγκεκριμένο γεγονός ήταν πιθανότατα το μοναδικό θετικό πράγμα το οποίο συνέβη στη «μεγάλη» ομάδα του Λος Άντζελες τη φετινή χρονιά.
Στην τρομακτική εμφάνιση του χριστουγεννιάτικου παιχνιδιού με τους Golden State Warriors, οι Los Angeles Lakers έδειξαν ότι μπορούν με η χωρίς την παρουσία του Lebron να παίξουν μπάσκετ αντίστοιχο του βάρους της φανέλας τους. Έδωσαν 27 ασίστ, σούταραν με 55% στα δίποντα και 40% στα τρίποντα κι υποχρέωσαν τους Curry, Thompson και Durant να αστοχήσουν 23 φορές σε 37 προσπάθειες. Η τελική νίκη με 127-101 την στιγμή που ο αδιαμφισβήτητος καλύτερος παίκτης στον κόσμο τραυματιζόταν, θεωρήθηκε ευνοϊκός οιωνός και με το πρόγραμμα που ακολουθούσε να είναι φαινομενικά βατό, όλα έδειχναν πως οι Lakers είχαν γίνει μια άκρως αναγνωρίσιμη απειλή στην ανταγωνιστική Δυτική Περιφέρεια.
Στο έργο του Ευγένιου Ιονέσκο «Ο Βασιλιάς πεθαίνει, κεντρικός ήρωας είναι ο Βασιλιάς Μπερανζέ, ο οποίος έχει την ικανότητα να επιβάλλεται στη φύση και – όπως κάθε μονάρχης - να κάνει τους άλλους να υπακούουν στη θέλησή του. Μόλις μαθαίνει ότι θα πεθάνει, χάνει τις φυσικές δυνατότητές του και μαζί τη δύναμη να ελέγχει το περιβάλλον του. Το Βασίλειο γύρω του αρχίζει να καταρρέει, οι χαρακτήρες εξαφανίζονται ένας προς έναν και ο βασιλιάς μένει μόνος στο σκοτάδι.
Καλημέρα, καλησπέρα αγαπητοί φανζ. Με τη ζέστη να μας έχει «χτυπήσει» για τα καλά την πόρτα, με κάποιες σποραδικές παύσεις καλοκαιρινών καταιγίδων και αφότου ρίξαμε τις πρώτες μας βουτιές στη θάλασσα, ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με το ‘’decision part three’’ και την απόφασή του Τζέιμς να μεταβεί στην «Πόλη των αγγέλων». Οκτώ χρόνια μετά την πρώτη αποχώρηση - live show - από τη γενέτειρα του, αυτή τη φορά έχοντας εκπληρώσει την προφητεία, «πήρε τα ταλέντα του» και έκανε ένα βήμα που αρκετοί δεν πίστευαν ότι θα γινόταν: Να φύγει από την ανατολική περιφέρεια και να μεταβεί στη δυτική. Θα προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε αυτή την μετακίνηση και πώς διαμορφώνεται η κατάσταση στον οργανισμό των Λέικερς, καθώς και στο κυνήγι της περίφημης υστεροφημίας του Λεμπρόν, λίγο πριν αναχωρήσουμε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές.