Τετάρτη, 07 Σεπτεμβρίου 2016 09:43

Ευρωλίγκα : τα υπέρ και τα κατά του νέου format

Από :

Η Euroleague 2016/17 ξεκινά σε μερικές εβδομάδες και η στιγμή να αποδειχθεί στα παρκέ, αυτό που διαισθανόμαστε βλέποντας το νέο σύστημα διεξαγωγής της επί χάρτου, πλησιάζει. Με το αντίπαλο δέος του Champions League να δείχνει αποφασισμένο να απορροφήσει το μπασκετικό "μερίδιο" που θεωρεί ότι του αναλογεί, ο Τζόρντι και η παρέα του κατέληξαν στον τρόπο με τον οποίο πιστεύουν οτι θα αναβαθμίσουν το "προϊόν" τους: Μια αρένα και 16 μονομάχοι... all against all. Δεν ακούγεται άσχημο.

Από τις 16 ομάδες που θα συμμετάσχουν στην φετινή διοργάνωση, 11 έχουν εγγυημένα συμβόλαια, που σημαίνει ότι η συμμετοχή τους στη διοργάνωση είναι ανεξάρτητη με την κατάταξή τους στα εγχώρια πρωταθλήματα. Πρόκειται για τις Αναντολού Εφές, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Αρμάνι Μιλάνο, Μπαρτσελόνα, Φενέρμπαχτσε, Λαμποράλ Κούτσα, Μακάμπι Τελ Αβίβ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, Ρεάλ Μαδρίτης και Ζάλγκιρις Κάουνας. Τη λίστα συμπληρώνουν ο πρωταθλητής της Αδριατικής Λίγκας Ερυθρός Αστέρας, η φιναλίστ του ρωσικού πρωταθλήματος Ούνιξ Καζάν, η νικήτρια του Eurocup Γαλατάσαράι, η πρωταθλήτρια Γερμανίας Μπάμπεργκ και η Νταρουσάφακα με Wild Card.

Στην επόμενη φάση προκρίνονται οι μισές ομάδες, οκτώ από τις δεκαέξι. Όσοι κατέλαβαν τις θέσεις 1 έως 4 θα αντιμετωπίσουν τις ομάδες των θέσεων 5 έως 8, με τον 1ο να παίζει με τον 8ο, τον 2ο με τον 7ο κλπ. Εξυπακούεται ότι το πλεονέκτημα έδρας πάει στις ομάδες τις πρώτης τετράδας. Από αυτό το σημείο και στο εξής το σύστημα συνεχίζεται ως είχε, δηλαδή οι 4 προκριθέντες κλείνουν θέση στο Final 4.

Θετικά

  • Παρά το διαφαινόμενο "σχίσμα" στο ευρωπαϊκό μπάσκετ τους προηγούμενους μήνες, η Euroleague κατάφερε να κρατήσει στις τάξεις τις όλα τα κορυφαία brands της ηπείρου. Έτσι θα γλυτώσουμε από δυο διοργανώσεις στη μία εκ των οποίων θα παίζει για παράδειγμα η Μπαρτσελόνα, η Μακάμπι και ο Ολυμπιακός και στην άλλη η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ και ο Παναθηναϊκός. Δηλαδή ο Παναθηναικός Superfoods
  • Αν μη τι άλλο το νέο σύστημα αποτελεί ένα "ευθύ ξεκαθάρισμα" όλων των ομάδων μεταξύ τους, γεγονός που οπωσδήποτε το καθιστά δικαιότερο σχετικά με την έκβαση της διοργάνωσης σε βάθος χρόνου. Εδώ μπούμε να προσθέσουμε και το ότι όλες οι ομάδες θα κάνουν τα ίδια ακριβώς ταξίδια, στη Ρωσία για παράδειγμα, πράγμα για το οποίο συχνά γκρινιάζουν οι προπονητές με το γνωστό ‘’δεν είναι δικαιολογία, αλλά το ταξίδι ήταν σκότωμα’’.
  • Τέρμα τα παιχνίδια-αγγαρεία. Περιθώριο για στραβοπατήματα με το συγκεκριμένο format, δεν υπάρχει. Μία - δύο ήττες εκτός προγράμματος είναι ικανές να φέρουν την καταστροφή, είτε αυτή είναι ο αποκλεισμός είτε η αποτυχία κατάληψης μίας εκ των τεσσάρων πρώτων θέσεων που δίνουν πλεονέκτημα έδρας στην επόμενη φάση. Για μία ομάδα που στοχεύει στο πλεονέκτημα έδρας στα πλει οφ, μία κακή αρχή με ρεκόρ για παράδειγμα 0-3 η 0-4, θα είναι πολύ δύσκολο να καλυφυθεί στην πορεία.
  • Πολλά, πάρα πολλά παιχνίδια υψηλού ενδιαφέροντος, δεν θα υπάρχει αγωνιστική χωρίς τουλάχιστον 2-3 ντέρμπι.

Αρνητικά

  • Συνεχίζεται η απαξίωση των εθνικών πρωταθλημάτων, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων συμμετέχουν στην Euroleague με κλειστά, πολυετή συμβόλαια. Θα μπορούσε κάποιος να κάνει λόγο για αθέμιτο ανταγωνισμό, καθώς οι ομάδες της εκάστοτε εθνικής λίγκας, δε μπορούν να κερδίσουν την συμμετοχή τους στην Euroleague, ακόμα και αν τερματίσουν ψηλότερα στην τελική βαθμολογία από τους "συμβολαιούχους" της διοργάνωσης. Ωστόσο αυτό είναι ένα Foul που υπήρχε και στην προηγούμενη δομή και δεν εμφανίστηκε τώρα.
  • Αναμένουμε μία σεζόν κατά την οποία οι ομάδες της Euroleague θα κληθούν να δώσουν μέχρι και 3 top level παιχνίδια μέσα σε μια εβδομάδα σε αρκετές περιπτώσεις. Καλό για το θέαμα, εξαντλητικό για τους παίκτες.
  • Tι θα συμβεί άραγε αν μία ομάδα (ή ακόμη και δύο) μείνουν από νωρίς έξω από κάθε είδους διεκδίκηση; Το πώς θα επηρεάσει η συμπεριφορά τους τις υπόλοιπες είναι ένας γρίφος, και σίγουρα εδώ υπάρχει μια πρόκληση για την ευρωλίγκα σε ο,τι αφορά τις επιλογές της για τα εγγυημένα συμβόλαια. Αυτά εγγυώνται τη συμμετοχή, όχι την σταθερότητα στην απόδοση.

Αντί επιλόγου, μια καλή κουβέντα για τον Τζόρντι

Ο Μπερτομέου σίγουρα δεν είναι και δε θα γίνει ποτέ ένας δημοφιλής μπασκετικός παράγοντας στην Ελλάδα και πιθανότατα όχι άδικα κιόλας, ωστόσο εδώ αξίζει ένα credit. Ναι, μπορεί να άργησε πολύ να κάνει κάποιες αλλαγές τόσο σε επίπεδο απολαβών των ομάδων όσο και στο σύστημα διεξαγωγής της διοργάνωσης. Ναι, μπορεί να χρειάστηκε να αγγίξει το πιστόλι που λέγεται Champions League, τον κρόταφο του ‘’τέκνου’ του, όπως δείχνει να θεωρεί την Euoleague, για να αλλάξει πράγματα. Ωστόσο δεν αμφισβητείται πως εκ πρώτης όψεως οι περισσότεροι μπασκετόφιλοι βλέπουν με καλό μάτι τις παραπάνω αλλαγές στο format της διοργάνωσης. Το ίδιο και οι παίκτες, οι προπονητές και οι διοικήσεις των ομάδων.

Καλη μπασκετική χρονιά. Σχόλια και διαφωνίες, πάντα δεκτά

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely