Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε βρεθήκαμε στη Θεσσαλονίκη για/με αφορμή το Φεστιβάλ Κινηματογράφου μία σειρά φίλοι από διάφορα μπασκετικά/NBAικά sites. H κουβέντα φυσικά δεν άργησε να πάει στο NBA και στα εκεί τεκτενόμενα. Και επειδή nerds είμαστε, το πρωινό του Σαββάτου των οργίων των LeBron και Doncic, εμείς συζητoούσαμε για το πόσο “blessing in disguise” ήταν ο τραυματισμός του Turner στους Pacers για την ομάδα τους και πως ευτυχώς για αυτούς δεν έδωσαν τον Sabonis και πως «μακάρι να μην τον δώσουν άμεσα». Σε αυτό ακριβώς το σημείο ήταν που παρενέβη να πω πως είναι δύσκολο πια να τον δώσουν μετά την ανανέωσή του και αυτό όχι μόνο επειδή κανένας παίχτης δεν μπορεί να ανταλλαχθεί για ένα εξάμηνο μετά την υπογραφή της επέκτασης του συμβολαίου του, αλλά μιας και πλέον έχει “poison pill contract”. Τον όρο μου  ζήτησαν να εξηγήσω οι συμμετέχοντες της συζήτησης στο παρόν άρθρο.

Την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2019 το Board of Governors του NBA, δηλαδή το Συμβούλιο των Ιδιοκτητών των 30 ομάδων αποφάσισε σε -ανώνυμη- ψηφοφορία ομόφωνα  (απαιτούνταν αυξημένη πλειοψηφία 75%, ήτοι 23 στις 30 ομάδες) να αυστηροποιήσει τις ποινές εναντίων του tampering, της παράνομης προσέγγισης παιχτών με απλά λόγια, πριν την έναρξη της free agency, που ξεκινά -από το 2019- στις 30 Ιούνη κάθε έτους.

Το NBA είναι μια λίγκα στην οποία έχει καθιερωθεί η λογική πως «μία ομάδα είναι τόσο καλή, όσο ο καλύτερός της παίχτης». Συνεπώς, το να αποκτήσουν οι Rockets δίπλα στον παίχτη που έχει τερματίσει τέσσερις φορές τα τελευταία πέντε χρόνια μέσα στην πρώτη δυάδα της ψηφοφορίας για τον MVP του Πρωταθλήματος (έχοντας ανακηρυχτεί MVP τη μία από αυτές), τον παίχτη που έχει τρεις σερί triple-double σεζον σε μέσο όρο πόντων/assists/rebounds, όντας παράλληλα πρώτος σε assists σε όλο το Πρωτάθλημα τις δύο τελευταίες, δεν μπορεί παρά να είναι κάτι πολύ καλό για την προοπτική της ομάδας. Άλλωστε, κακά τα ψέματα, στο ερώτημα αν ο 31χρονος Russell Westbrook αποτελεί αναβάθμιση στο roster των Rockets σε σχέση με τον 34χρονο Chris Paul, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι απόλυτα καταφατική.

Αν, όπως είδαμε στο πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος, οι Clippers φαίνεται να επικρατούν σχεδόν σε όλες τις βασικές κατηγορίες ανταγωνισμού με τους συμπολίτες Lakers, υπάρχουν και μία σειρά από παράγοντες, που εν μέσω καλοκαιριού και offseason είναι δύσκολο να προσεγγιστούν. Η εξέλιξη αυτών όμως, είναι κρίσιμη για την πορεία της μάχης των δύο ομάδων της «Πόλης των Αγγέλων» αναφορικά με το ποια εκ των δύο ενδέχεται να πάρει προβάδισμα στη διεκδίκηση του Τίτλου τον Ιούνη του 2020.

Παρότι η πλέον γνωστή “Battle of Los Angeles” είναι η τελευταία ομώνυμη δισκογραφική δουλειά των Rage Against The Machine, διαβάζοντας πρόσφατα ένα άρθρο του Ringer αναφορικά με την επέτειο των 20 χρόνων από την αρχική κυκλοφορία αυτής της δισκάρας, ενημερώθηκα πως δεν είναι η μόνη. Η πρώτη «μάχη του Los Angeles» χρονολογείται αρκετά μακριά, το 1846, στα ξεκινήματα του Αμερικανομεξικάνικου πολέμου, όταν οι Μεξικάνοι κάτοικοι της περιοχής εξεγέρθηκαν ενάντια στους Αμερικάνους - τι αντίφαση ε; Να λέγονται «Αμερικάνοι» οι απόγονοι όσων ήρθαν από άλλη ηπειρο και όχι οι γηγενείς Αμερικάνοι κάτοικοι. Ο τίτλος χρησιμοποιείται επίσης, για να περιγραφεί ο συναγερμός που ενεργοποιήθηκε και μόνο στην υποψία, πως ένα ιαπωνικό υποβρύχιο είχε φτάσει στις ακτές της πόλης το 1942, χωρίς εν τέλει αυτό να είναι αληθές, ή να προκληθεί κάποια σύγκρουση.

Ήταν το 2013 όταν ο GM των Celtics, Danny Ainge, έβλεπε πως οι Big-3 της ομάδας της Βοστόνης, Paul Pierce, Kevin Garnett και Ray Allen, οι που είχαν οδηγήσει το franchise σε δύο τελικούς, το 2008 και το 2010 και μία κατάκτηση τίτλου το 2008, είτε μεγάλωσαν σε βαθμό που δεν θύμιζαν τον παλιό εαυτό τους, είτε είχαν ήδη αποχωρήσει (ο τελευταίος, για Miami), με αποτέλεσμα να προχωρήσει στο trade που σημάδεψε - μαζί με αυτό του Harden στους Rockets- την τρέχουσα δεκαετία του NBA, όσο κανένα έτερο. Και προφανώς αναφερόμαστε σε αυτό με τους Nets, όπου Pierce, KG και Jason “Jet” Terry, πήγαν στην ομάδα του -ακόμα τότε- New Jersey, με αντάλλαγμα τους Gerald Wallace, Kris Humphries, Tornike Shengelia, Reggie Evans, Keith Bogans, μαζί με τα unprotected first-round picks των Nets για τα drafts των ετών 2014, 2016 και 2018, καθώς και το δικαίωμα να ανταλλάξουν οι Celtics τα picks των δύο ομάδων το 2017.

Το τέλος των τελικών του NBA για το 2019 δεν είχε σαν αποκλειστικό άμεσο αποτέλεσμα την απόλυτη χαρά των οπαδών των Raptors. Είχε και την βαριά σκιά των σοβαρότατων τραυματισμών δύο εκ των κορυφαίων 15 παιχτών της Λίγκας για μεγάλο χρονικό διάστημα, του Kevin Durant και του Klay Thompson. Και η σοβαρότητα αυτών των τραυματισμών αποτελεί μία δυσάρεστη αφορμή για να ξεκινήσει μία σημαντικότατη κουβέντα: Μήπως έχει έρθει ο καιρός για σημαντικές αλλαγές στη δομή διεξαγωγής του NBA; Το παρόν κείμενο προσπαθεί να εξετάσει ακριβώς τη σύνδεση των δύο γεγονότων, της αγωνιστικής δομής της Λίγκας, με τις ενδεχόμενες επιπτώσεις στην υγεία των αθλητών, παραθέτοντας στο τέλος προτάσεις για αποτελεσματικότερη λειτουργία αυτής.