(Φωτό: Grzegorz Jędrzejewski/058sport.pl / Newspix)
Το EuroCup είναι μια λίγκα με λιγότερη λάμψη από την Ευρωλίγκα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι ικανή να την τροφοδοτήσει με παίκτες της. Κάθε χρόνο πολλές από τις ομάδες που συμμετέχουν διαθέτουν "αστέρια", είτε ήδη γνωστά, είτε ανερχόμενα. Αυτό ισχύει και φέτος, φυσικά. Με αφορμή το πέρας των 8 πρώτων αγωνιστικών της regular season που μας δίνουν ένα ικανοποιητικό πρώτο δείγμα, μελετάμε σήμερα πέντε περιπτώσεις παικτών που αξίζει να έχουμε υπόψη. Δύο από αυτές, τις γνωρίζουν σχεδόν όλοι και σε αυτές θα εστιάσουμε λίγο περισσότερο. Ωστόσο όσο προχωράτε, θα συναντήσετε και κάποια ονόματα που ίσως να μην είχατε ακούσει ξανά μέχρι φέτος. Ευκαιρία να τους γνωρίσετε καλύτερα, λοιπόν.

Το φετινό Eurocup βρίσκεται ακόμα στην εκκίνηση, οπότε είναι μια καλή ευκαιρία για να σας παρουσιάσουμε τους 24 μονομάχους της φετινής διοργάνωσης, που θα προσπαθήσουν να διακριθούν με έπαθλο ένα εισιτήριο για την Euroleague.  Oι εμφανίσεις των Μάλαγα και Βαλένθια αποτελούν μια καλή ευκαιρία να αναζητήσουμε μερικές ομάδες που μπορεί να μας απασχολήσουν την επόμενη περίοδο στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Ένα από τα στοιχεία που καθιστούσαν ελκυστικό το φετινό EuroCup ήταν η πληθώρα καλών παικτών που μαζεύτηκαν στην... Α2 των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Σε παλαιότερο κείμενο, λίγες ημέρες πριν την έναρξη του Top16, είχα αναφέρει χαρακτηριστικά (σχετικά με το τι "μας άρεσε" στην λίγκα): "από τα ρόστερ των ομάδων που συνεχίζουν, αρκετοί παίκτες θα μπορούσαν να βρίσκονται στο επίπεδο της EuroLeague. Σβεντ, Στουντεμάιρ, Μποουτράιτ, Φογκ και Ρότσεστι, για παράδειγμα, είναι ορισμένα ονόματα που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό. Υπάρχει ποιότητα τόσο σε μονάδες και προπονητές, όσο και σε σύνολα". Η διοργάνωση τσούλησε εν τέλει όμορφα και με αρκετό ενδιαφέρον, αν όχι σε όλες, τουλάχιστον στις περισσότερες φάσεις. Ένας από τους λόγους που συνέβη αυτό, ήταν πως όποιον αγώνα κι αν επέλεγε να δει κανείς, όλο και κάπου θα πετύχαινε έναν... ξεχασμένο αστέρα. Ή και δύο και τρεις.

Η Ουνικάχα Μάλαγα κέρδισε δίκαια το "κάτι σαν μπαράζ ανόδου στην Ευρωλίγκα" κόντρα στην Βαλένθια και μαζί με αυτό τσίμπησε και τον δεύτερο ευρωπαϊκό της τίτλο. "Έλα μωρέ, σιγά το EuroCup", θα πει κανείς. Κι εδώ που τα λέμε, δεν θα έχει και τόσο άδικο, αφού η δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση βρίσκεται ομολογουμένως χιλιόμετρα πίσω από την Ευρωλίγκα όσον αφορά βασικά κριτήρια αξιολόγησης όπως ποιότητα ομάδων, σασπένς, θέαμα, δομή, εμπορικότητα και πάει λέγοντας. Ο τρόπος όμως με τον οποίο το πήρε, αυξάνει σε τεράστιο βαθμό την αξία του επιτεύγματος. Ο ουδέτερος θεατής γούσταρε βλέποντας απανωτές ανατροπές και προκρίσεις με ντεσαβαντάζ. Είμαι βέβαιος.

Μετά το τέλος των πρώτων αγώνων για τα προημιτελικά του εφετινού Eurocup, ρίχνουμε μια σύντομη ματιά τις ομάδες που παλεύουν σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα διοργάνωση για το «μαγικό» εισιτήριο της επόμενης Euroleague. Οι σειρές είναι best of three, δηλαδή η ομάδα που θα κάνει δύο νίκες περνάει στα ημιτελικά. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την ανάλυση των ζευγαριών και τις προβλέψεις μας για τη συνέχεια της διοργάνωσης.

Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς ζει και εργάζεται πια στο Μόναχο, μακριά από την πίεση και τις υψηλότατες απαιτήσεις που συνάντησε πριν από μερικούς μήνες στην Αθήνα. Το ποσοστό νικών του σε Γερμανία κι Ευρώπη από τον Οκτώβρη μέχρι σήμερα αγγίζει το 85 τοις εκατό, επομένως (μάλλον) κάτι λειτουργεί καλά. Το παρόν τάιμινγκ και η παύση του EuroCup ευνοεί για ένα review στην σταθερά καλή πορεία της φετινής Μπάγερν.

Σε περίπτωση που δεν έγινε αντιληπτό, η regular season του EuroCup ολοκληρώθηκε πριν από μερικές ημέρες. Στο παρόν κείμενο θα διαβάσετε μια περιεκτική (;) ανασκόπηση που θα απαντά στο ερώτημα "τι έχουμε δει μέχρι στιγμής;".

H Αντιγόνη Ζαχάρη είναι σπουδάστρια αθλητικής δημοσιοφραφίας. Διατηρεί το προσωπικό μπλογκ με τον τίτλο Pick n' Rolled και ακούγεται στο ΑΚΜΙ web radio κάθε Τετάρτη 12-1 το μεσημέρι.

Με μεγάλη μου χαρά γράφω το πρώτο μου κείμενο για το Basketball Guru. Ως πιστή αναγνώστρια του πάλαι ποτέ blog (όταν ακόμα είχε άλλο brandname), νιώθω λίγο συγκινημένη που μια αράδα από λέξεις θα φιλοξενηθεί πλάι σε αυτές ανθρώπων που ξέρουν πολλά κιλά μπάσκετ. Ευχαριστώ Giorgos P. για την ευκαιρία και χαιρετώ το κοινό του σάιτ!

Οι φίλοι του Αρη, έχοντας βαθειά μπασκετική παράδοση, είναι οι πλέον απαιτητικοί στη σελίδα. Τους συνιστώ ψυχραιμία. Η ομάδα δεν κάλυψε το -15 του πρώτου αγώνα στο Βερολίνο, αλλά το πρόβλημα ήταν τα τελευταία 5 λεπτά εκείνης της αναμέτρησης. Απόψε ο Αρης έπαιξε πραγματικά καλά, και στάθηκε στο ύψος της περίστασης που υπαγόρευε νίκη πάση θυσία. Οι κίτρινοι ήταν ντεφορμέ σε παιχνίδια που δεν χανόταν τίποτα και φώναξαν παρών την κατάλληλη στιγμή. Αυτό κάτι λέει, και αν τελικά δεν έρθει η πρόκριση δεν θα φταίει το βιαστικό τρίποντο του Οκάρο Ουάιτ στο τέλος.
 Μιας και ο λόγος για τον Ουάιτ, η περίπτωση του μοιάζει με εκείνη του Κουίνσι Μίλερ, την οποία θα (ξανα)πιάσουμε αυριο. Οι παίκτες έχουν κοινά στοιχεία και έδωσαν πλεονέκτημα στις ομάδες τους στις καλές τους εμφανίσεις. Ο Ουάιτ είναι τελευταία το λιγότερο αποσυντονισμένος , όμως το σκάουτινγκ των αντιπάλων δεν παίρνει υπ'οψη του τη φόρμα , αλλά το ρόλο και την επιρροή στο παιχνίδι. Ακόμη και στην κακή του βραδιά λοιπόν, ο φόργουορντ του Αρη δεν είναι παίκτης που δεν απασχολεί την άμυνα, συνεπώς οι χώροι για τους άλλους στη ρακέτα είναι περισσότεροι. Σε μία πολύ όμορφη φάση κάπου στην τρίτη περίοδο, ο Ουάιτ δέχεται σκριν από τον Σίμτσακ χαμηλά και πετιέται προς τα έξω. Γίνεται switch, και ο ήρωας της βραδιάς βρίσκεται μόνος κάτω απο το καλάθι με τον Watt (the fuck). Ο Ουότερς του περνάει τη μπάλα και εκείνος ολοκληρώνει ένα play που θα έκανε τον Πασκουάλ να δακρύσει από συγκίνηση. Θα το βρω και θα σας το δείξω.