Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 2023 07:29

Basket League: 3+1 αστέρια των ομάδων της επαρχίας

Από :

Σε μια απόπειρα σκιαγράφησης πως και κατά πόσο ενισχύθηκαν οι ομάδες της ελληνικής περιφέρειας στην Basket League, στεκόμαστε σε τέσσερις αρκετά ενδιαφέρους περιπτώσεις ξένων παικτών που ήρθαν στην Ελλάδα, αλλά όχι στα αστικά κέντρα Αθηνών και Θεσσαλονίκης, και καλούνται να επιβεβαιώσουν τις εξαιρετικές συστάσεις που τους συνοδεύουν.

Ξεκινάμε από τη Θεσσαλία, όπου η Καρδίτσα έφερε στα μέρη της τον Σακ Μπιουκάναν. Έναν 26χρονο σούτινγκ γκαρντ που πριν ενάμιση χρόνο είχε καταφέρει να βρεθεί στο ρόστερ των Μέμφις Γκρίζλις, παίζοντας μάλιστα και σε δύο παιχνίδια του NBA για μερικά λεπτά και κάνοντας πραγματικότητα το όνειρο κάθε (νεαρού) Αμερικανού μπασκετμπολίστα. Μιλάμε για τη σεζόν 2021-22, η οποία ήταν έτσι κι αλλιώς ειδικών συνθηκών, με ένα κάρο παίκτες να μπαινοβγαίνουν με δεκαήμερα συμβόλαια στην λίγκα λόγω του covid πρωτοκόλλου. Ο Μπιουκάναν, πάντως, όσο βρισκόταν στη θυγατρική των Γκρίζλις, τους Χασλ, ήταν πολύ παραγωγικός (20π., 5,9ριμπ., 3,3ασ., 1,8κλ. κατά μ.ο.) και θα έλεγε κανείς πως μια ευκαιρία στην κανονική ομάδα... εχμ, την άξιζε.

Και δώστου G League, και δώστου Summer League, μέχρι που το περασμένο καλοκαίρι οι συνθήκες τον έκαναν να στραφεί στην Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα, τη Νες Ζιόνα στο Ισραήλ, με την οποία είχε αξιοπρόσεκτη σεζόν με 16 πόντους, 2,8 ριμπάουντ και 2,2 ασίστ σε 28 αγώνες. Σούταρε μάλιστα με 35,2% στο τρίποντο και γενικώς άφησε συμπαθέστατο αποτύπωμα. Η Νες Ζιόνα δεν ήταν και... καφενείο, απεναντίας ήταν από τις ανταγωνιστικές ομάδες της λίγκας. Βγήκε 6η και προβιβάστηκε στην τελική φάση του Top-teams League Group, μαζί με τις Μακάμπι Τελ Αβίβ και Χαποέλ Ιερουσαλήμ.

Τι έδινε σε αυτή την ομάδα ο Σακ; Αθλητικότητα, μπόλικο σκορ στο ανοιχτό γήπεδο ("Μακισικοειδές") και άφθονο κάθετο παιχνίδι. Ο ορισμός του αγκρέσιβ παίκτη. Προσέξτε τον γιατί πέρα από ουσία, προσφέρει και αρκετό θέαμα. Τι κι αν είναι 1,91μ., του πετάνε πάσες και καρφώνει για alley-oop. Αν "βγει" και μακροημερεύσει, θα λατρευτεί στην Καρδίτσα. Κι έχει το potential να συνεισφέρει όσα ο περσινός Γκάλινατ.

Πάμε τώρα στην Πάτρα και τον Ντέσμοντ Ουάσινγκτον που πήρε ο Απόλλωνας. Δεν είναι κανάς πιτσιρικάς ο άσος από την Πενσιλβάνια. 31 στα 32 είναι ο "Ντέσι", ο οποίος είναι επαγγελματίας από το 2015 και κουβαλά σημαντική εμπειρία σε επίπεδο εθνικών πρωταθλημάτων ανά την Ευρώπη. Με ένα βιογραφικό που περιλαμβάνει αρκετή Αδριατική (2 σεζόν στη Βοσνία, 1 στη Σερβία), τρία χρόνια στην Α2 Τουρκίας, άλλον ένα στην Α2 Γαλλίας, αλλά και πρώτη κατηγορία σε Ισραήλ, Πολωνία και εσχάτως Ουγγαρία.

Ας εστιάσουμε όμως στα περσινά του πεπραγμένα. Με τους Μαγυάρους της Σεντεάκ κατέγραψε 18,7 πόντους, 7 ασίστ, 4,7 ριμπάουντ και 41% στο τρίπονο ανά 36'. Η εν λόγω ομάδα ήταν στην ζώνη των Play Out στην Ουγγαρία. Εξασφάλισε την παραμονή της και λίγο-πολύ οι στόχοι της ήταν σαν τους αντίστοιχους που έχει στην Ελλάδα ο Απόλλωνας. Ο Ουάσινγκτον ηγήθηκε αυτού του συνόλου (έχοντας ως alter ego του στους ψηλούς τον άλλοτε παίκτη της ΑΕΚ, Τάιλερ Ρόμπερσον) και το οδήγησε στη σωτηρία. Μια μονάδα που εφόσον λάβει ελευθερία κινήσεων, έχει ταλέντο και προσωπικότητα να ξεδιπλώσει στο παρκέ. Σε σχεδόν καμία ομάδα της καριέρας του δεν... περίμενε άλλους να κάνουν την δουλειά.

Προσέξτε, δεν είπαμε δα να ξεχωρίσει σε Ευρωλίγκα ή Γιουροκάπ. Αλλά για το μπλοκ των ομάδων από τη θέση "6" και κάτω στην Basket League, μοιάζει να είναι μια σπέσιαλ λύση. Αυτός, μαζί με τον Σταρκς και τον Όσμπορν, είναι οι τρεις ξένοι που θα επιχειρήσουν να ανεβάσουν το επίπεδο της ομάδας της Πάτρας. Αλλά οι δύο πρώην Ροδίτες είναι ήδη γνωστοί παίκτες στο ελληνικό κοινό και ξέρουν την λίγκα. Ο Ουάσινγκτον έρχεται για πρώτη φορά, αλλά η "γεμάτη" περσινή σεζόν του βρίσκεται μόλις λίγους μήνες πίσω. Και εδώ που τα λέμε, η ψαλίδα μεταξύ ελληνικού κι ουγγρικού πρωταθλήματος, δεν είναι πια τόσο μεγάλη. Συνεπώς, περιμένουμε πραγματάκια από τον vet της ομάδας του Νίκου Βετούλα.

Προχωράμε και στον Λάντον Περάντες που απέκτησε πρόσφατα ο Κολοσσός. Ο Καλιφορνέζος γκαρντ με "κορυφή του βουνού" στο βιογραφικό του το πέρασμα από τους Κλίβελαντ Καβαλίερς (σεζόν 2017-18, 14 παιχνίδια) είναι πια 29 ετών και σε σχέση με τις μέρες του στο NBA συνέβησαν πολλά. Έπαιξε στην Γαλλία με επιτυχία (Λιμόζ, Σολέ), για λίγο στην Τουρκία (Μπαχτσεσεχίρ), γύρισε στις ΗΠΑ και την G League (2019-21) εν μέσω της πανδημίας, για να επιστρέψει τελικά στην Ευρώπη το φθινόπωρο του 2021. Η περασμένη διετία τον βρήκε στη Γκιλμπόα Γκαλίλ του Ισραήλ και σίγουρα τον δίδαξε πολλά.

Η πρώτη του χρονιά εκεί ήταν σούπερ τόσο σε ατομικό (11,4π., 6ασ., 2,9ριμπ.) όσο και σε ομαδικό επίπεδο (playoffs), όμως πέρσι η ομάδα υποβιβάστηκε. Ο Περάντες συνέχισε να είναι σημαντικό της στέλεχος, χωρίς πάντως να αρκεί η παρουσία του για την σώσει. Τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά σε όλο το φάσμα της σεζόν, αν κι ο ίδιος διασώθηκε με 11,8 πόντους, 6,6 ασίστ, 3,2 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και 32% τρίποντο.

Ο Κολοσσός τον πήρε για να τον "παντρέψει" με τον Τζερέλ Σίμονς στην περιφέρεια, με την προσδοκία πως παρέα θα συνθέσουν ένα τοπ δίδυμο στην λίγκα σε ο,τι αφορά τον συνδυασμό σκορ και δημιουργίας. Ο Κούργο Σεγκούρα είναι καλός προπονητής και συνηθίζει στις ομάδες του να δίνει την μπάλα στους παίκτες της περιφέρειας που έχουν κατά κοινή παραδοχή το περισσότερο ταλέντο. Οπότε αυτό που μοιάζει βέβαιο είναι πως ο Περάντες θα βρει χώρο κι εμπιστοσύνη, ούτως ώστε να καθοδηγήσει το σύνολο.

Ολοκληρώνουμε με τον παίκτη "+1" του τίτλου, ο οποίος είναι ο Μάρκους Θόρντον του Λαυρίου. Το Λαύριο είναι μεν στην Αττική και πολύ κοντά στην Αθήνα, αλλά τι να κάνουμε, είπαμε να μη χαλάσουμε το καρέ. Εδώ η Αυστραλία είχε εμφανιστεί σε Γιουροβίζιον...

Ο Θόρντον (#45 στο Draft του 2015 από τους Σέλτικς), λοιπόν, είναι ένας παίκτης με αξιόλογη καριέρα σε Γερμανία (Μπαϊρόιτ, Κέμνιτς), Τουρκία (Μπάνβιτ), Γαλλία (Σαλόν) και Ιταλία (Πέζαρο). Όπου κι αν έπαιξε είχε διψήφιες σεζόν στο σκοράρισμα, τόσο στα τοπ ευρωπαϊκά πρωταθλήματα από τα οποία πέρασε, όσο και σε λίγκες που βρίσκονται πιο μακριά από εμάς (Αυστραλία, G League, Κορέα). Είναι 30 ετών (250 επαγγελματικά παιχνίδια) και πέρσι βρέθηκε στην Α2 Ιταλίας με την ιστορική Φορτιτούντο (12,2π., 3,4ασ., 25 αγ.), προφανώς γιατί πήρε καλά χρήματα κι όχι τόσο γιατί άρχισε να παρουσιάζει πτώση.

Είναι "δυαροτριάρι" κι αν στην Ελλάδα παρουσιάσει την εικόνα που είχε 2-3 χρόνια πριν στη Bundesliga, όχι απλά θα κάνει την διαφορά για την ομάδα του Λαύριου, αλλά θα είναι κι ένας από τους καλύτερους ξένους του ελληνικού πρωταθλήματος. Στο 36% βρίσκεται το ποσοστό της καριέρας του στο τρίποντο και δεν ήταν λίγες οι φορές που κλήθηκε να παίξει ως point και μάλιστα κάνοντας το με επιτυχία. Ένας πολυσύνθετος περιφερειακός που πραγματικά μου έκανε εντύπωσιασε η υπογραφή του στο Λαύριο και θεωρώ πως το αν θα πετύχει ή όχι είναι αποκλειστικά στο χέρι του (κίνητρο, διάθεση κτλ.). Γιατί ποιοτικά δε τίθεται θέμα.

 

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely