Σάββατο, 01 Φεβρουαρίου 2020 08:27

To μακρινό ριμπάουντ, Day 22: Παέγια και Riesling

Από :

Η νίκη της Βαλένθια επί του Παναθηναϊκού ήταν από βαθμολογικής άποψης το σημαντικότερο αποτέλεσμα της 22ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκα. Οι "νυχτερίδες" σκαρφάλωσαν στην έβδομη θέση, δείχνοντας για μία ακόμη φορά μαχητικότητα στα κρίσιμα σημεία, ένα στοιχείο που δεν συγκαταλεγόταν ακριβώς στα ατού τους στο ξεκίνημα της σεζόν. Τότε μιλούσαμε περισσότερο για το παραδοσιακό έδεσμα της περιοχής, την καταπληκτική πάεγια...  Οι παίκτες του Πανσαρνάου όμως, έχουν κερδίσει ξανά με αντίστοιχο τρόπο (Φενέρ) και σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση.

Στα άλλα αποτέλεσματα, οι νέες νίκες των Φενέρ και Ζαλγκίρις πιστοποίησαν την άνοδο τους, με τους Λιθουανούς να περιμένουν τώρα τον πιο "ξεκάθαρο" Ολυμπιακό της σεζόν. Θα έχει ενδιαφέρον αυτό το παιχνίδι. Τέλος, φαίνεται πως οι τέσσερις πρώτες ομάδες της βαθμολογίας αποκτούν ένα προβάδισμα ως προς το τελικό πλασάρισμα, καθώς η Μακάμπι δείχνει μπερδεμένη. Πάμε στις κατηγορίες της αγωνιστικής, κατά την οποία η Ευρωλίγκα τίμησε με σχετικό βίντεο τους Κόμπι Μπράιαντ και Ρόμπερτ Αρτσιμπλαντ, με τις τιμές για τον πρώτο να διαχέονται και εντός παρκέ από πλευράς των ομάδων, που κατέστρεψαν επίτηδες τις δύο πρώτες κατοχές τους.

Η πρωτη πεντάδα

1. Σε ένα παιχνίδι που δεν έκανε τίποτε άλλο από το να σκοράρει, ο Λούκας Λεκαβίτσιους ηγήθηκε της Ζαλγκίρις με 21 πόντους και 2/3 τρίποντα, εκ των οποίων το ένα μπορεί να χαρακτηριστεί και dagger, που λένε. Συνυπήρξε για πρώτη φορά τόση ώρα με τον έτερο point guard, Γουόκαπ, και ανέλαβε τον ρόλο του off guard με επιτυχία. Ο Λέκα διανύει οργιαστική περίοδο εσχάτως, καθώς στα τελευταία έξι ματς έχει μέσο όρο 17 πόντους και 10/15 τρίποντα, δηλαδή τό ποσοστό του σατανά, 66,6%! Ποιος είσαι ρε μεγάλε, ο Λάρκιν; Παρεμπιπτόντως, η Ζαλγκίρις συνεχίζει να κερδίζει.

2. Ο δαίμονας Φακούντο Καμπάτσο είχε πολύ μεγαλύτερη επιρροή στο ντέρμπι του Τελ Αβίβ, από εκείνη που μαρτυρούν οι 11 πόντοι του. 8 ασίστ, 4 κλεψίματα και τρομερή άμυνα (και) στον Γουίλμπεκιν, μαζί με το πιο καθοριστικό τρίποντο του παιχνιδιού, ένα off balance pull up μετά από σκριν. Ο Καμπάτσο δεν είναι γενικά εντυπωσιακός, όμως είναι εντυπωσιακά σταθερός. Δεν είναι λίγο, διότι η Ρεάλ αποτελεί την ομάδα που στηρίζεται λιγότερο από όλες στο πικ εν ρολ και έτσι οι γκαρντ της καλούνται να φέρουν εις πέρας άλλες αποστολές, παίζοντας άμυνα και μοιράζοντας το παιχνίδι. Ο Καμπάτσο τα έχει πάει περίφημα και στους δυο τομείς, έχοντας μέσους όρους 6,5 ασίστ και 1,6 κλεψίματα. Στην τελευταία κατηγορία κατατάσσεται δεύτερος στη διοργάνωση, πίσω από τον Χένρι της Μπασκόνια.

3. Εξαιρετικός και στις δύο άκρες του παρκέ, ο Χάουαρντ Σαντ Ροος αποτέλεσε την σταθερά στην εύκολη νίκη της ΤΣΣΚΑ επί της Χίμκι στα χιλιοτραγουδισμένα "περίχωρα της Μόσχας". Oι Μοσχοβίτες του κέντρου διέλυσαν στην άμυνα εκείνους της περιφέρειας στην τρίτη περίοδο, κρατώντας τους μόλις στους 6 πόντους και σπρώχνοντας τον Σβεντ στην άβυσσο των σκέψεων του. Η τελική στατιστική του σταρ της Χίμκι ξεγελά, καθώς ήταν επιεικώς ανύπαρκτος για τρία δεκάλεπτα, μπλεγμένος στα χέρια-πλοκάμια του Χάουαρντ, o οποίος έγραψε επιπλέον πέντε κλεψίματα, προϊόντα των καίριων αντιδράσεων του στην άμυνα χώρου. Ναι, αμυντικά έκανε τα πάντα, χωρίς να παραγνωρίζεται και η επιθετική συνεισφορά των 12 πόντων. Δεδομένου μάλιστα ότι ο Ιτούδης του δίνει μπάλες ως point forward, μαζί με χρόνο 30 λεπτών, το ολοστρόγγυλο μηδέν στα λάθη συνιστά ένα επιπλέον επίτευγμα.

4. Τα λεπτά του Λουίς Σκόλα περιορίστηκαν σε μόλις 10 στο Μιλάνο και το γεγονός βοήθησε την ομάδα του να αποκτήσει αμυντική ισορροπία. Μπορεί φαινομενικά τα τρίποντα των Μίτσοφ και Ρολ να γύρισαν το ματς από το -20, όμως η ουσιαστική ανατροπή προήλθε από την άμυνα και την ευελιξία αυτής, καθώς ο Μεσίνα τοποθέτησε στη θέση 4 είτε κοντύτερους παίκτες (Μίτσοφ), είτε τον ... Ταρζέφσκι. Σε κάθε περίπτωση, για να σταματήσει το πάρτι του Μπάρτελ (που δεν το λες και το πιο τρελό πάρτι του κόσμου) χρειάστηκαν πόδια. Η Μιλάνο ίσως οφείλει να περιορίσει σε συνέχεια τα λεπτά του καταπληκτικού Αργεντίνου.

5. 10 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 3 κλεψίματα ο νορμάλ απολογισμός του Βέσελι στο Βερολίνο. Ο Τσέχος δεν καθόρισε το αποτέλεσμα (βλ. παρακάτω), αλλά παίρνει θέση στην πεντάδα μας, διότι από την επιστροφή του και έπειτα η Φενέρ κερδίζει, μόνο και μόνο επειδή τον έχει στο παρκέ. Παραμένει ο πιο βασικός πυλώνας της λειτουργίας της και όσο βρίσκει τη φόρμα του, οι Τούρκοι θα ανεβαίνουν. Όποιος τους πετύχει στα πλέι οφ θα είναι τελείως γκαντέμης, τζάμπα ο κόπος τόσων μηνών.

Τhe X Factor

H Φενέρ πήρε την πολύτιμη νίκη χάρη στην άμυνα της, της οποίας ηγήθηκε ο Βέσελι. Εν μέρει. Την άλλη μισή δουλειά έκανε ο Λίο Βέστερμαν, ο οποίος ήρθε κυριολεκτικά από το πουθενά, εκτός αν εσείς γνωρίζετε το Χάγκεναου, γενέτειρα του Γάλλου πλέι μέικερ με το γερμανικό επώνυμο.

Υπάρχει λόγος για το όλο μπλέξιμο της ονοματοδοσίας πάντως. Το Χάγκεναου βρίσκεται στα σύνορα Γαλλίας-Γερμανίας, εκεί όπου η πολιτισμική διαφορά μεταξύ των χωρών είναι αμελητέα. Για να φανταστείτε, κύρια ποικιλία κρασιού της περιοχής της Αλσατίας αποτελεί το ... Riesling, ειδικά προς τα βόρεια. Σας παραθέτω εδώ τον οινικό χάρτη της επαρχίας, η οποία βγάζει αληθινά διαμάντια στα λευκά. Έχω πάει και ξέρω.

Κατά τα λοιπά, ο Βέστερμαν είχε 11 πόντους στα τέσσερα τελευταία λεπτά του αγώνα, συμπεριλαμβανομένων τριών τριπόντων που τον καθάρισαν.

Το avatar

Eννέα ασίστ μεν, 3/15 σουτ δε. Ο Αστέρας περίμενε πολλά παραπάνω από τον Λορένζο Μπράουν απέναντι στην Εφές, στην πολύ σπάνια περίσταση που Πάντερ και Μπάρον έπαιξαν ταυτόχρονα καλά. Η πλάκα είναι πως η άμυνα της Εφές δεν διέπρεψε ακριβώς εναντίον του, απλώς ήταν άστοχος, αμετροεπής και με κακές επιλογές. Λάθος είναι και το κακό σουτ, κι ας μην καταγράφεται στη στατιστική. Η Εφές κέρδισε πανεύκολα, κάνοντας επίδειξη δύναμης στο πρώτο μέρος και συντήρηση δυνάμεων στο δεύτερο. Για όλη την καλή της προσπάθεια είναι πιθανόν να ανταμειφθεί με σταύρωμα απέναντι στη Φενέρ. Ohmmm....

Λοιπόν, μιας και βρίσκομαι σε μετεγχειρητικό στάδιο (αρθροσκόπηση τον ώμο), δίνω μια πάσα στον Petros Syd, για να σχολιάσει περί Παναθηναϊκού.

Ο Παναθηναϊκός (γράφει ο Petros Syd)

Μην ταραζόμαστε, κανένα νέο δεδομένο δεν παρακολουθήσαμε από τον Παναθηναϊκό αυτήν τη βδομάδα. Δεν παίζει άμυνα, λέει. Χαρήκαμε, άμυνα δεν παίζει όλη τη σεζόν. Ακόμα και τις νίκες που τον έχουν βολέψει στην 6η θέση, με αυτήν την άμυνα τις πήρε στην πλειοψηφία τους. Τα πράγματα είναι πολύ απλά και η επανάληψη κάπου κουράζει όλους μας. Το μοτίβο είναι το εξής: Ο γκαρντ περνάει σαν σταματημένο τον προσωπικό του αμυντικό, το θηριώδες μα αργοπόδαρο πεντάρι σπεύδει να καλύψει την χαλασμένη πρώτη ζώνη άμυνας, η μπάλα ακουμπάει στη ρακέτα είτε για εύκολο τελείωμα από τον ψηλό (Ντούμπλιεβιτς), είτε επιστρέφει από εκεί στον παίκτη που έχει ξεμείνει ελεύθερος στην περιφέρεια για ελεύθερο τρίποντο (πάσης φύσεως πιθανοί και απίθανοι γκαρντς) . Για να το έχουν καταφέρει τόσες ομάδες απέναντι στον ΠΑΟ, μάλλον θα ναι κομματάκι εύκολο απέναντί του.

Παρά την ανύπαρκτη αμυντική προσήλωση του τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να ισοφαρίσει σε 82-82 3:20 πριν το τέλος, και το σκορ έδειχνε ότι θα μπορούσε να πάρει μια νίκη που στην πραγματικότητα δεν άξιζε.  Οι πράσινοι έχασαν κρίσιμα ριμπάουντ στο τέλος, η Βαλένθια πήρε τα σπόρια της έδρας και την κατοχή μετά τη χαμένη βολή απο το “and one” του Ντούμπλιεβιτς, με λιγότερο από 1’ στο ρολόι, και το παιχνίδι τελείωσε με τις δύο ομάδες να παίρνουν ό,τι άξιζαν και τον Αμπάλδε τον τίτλο του πιο καθοριστικού παίκτη. Μιας και ο λόγος για δευτερεύουσες μονάδες πάντως ...

Στον Παναθηναϊκό αγαπάμε παραδοσιακά τον Τοτεμισμο, ίσως όχι κι άδικα, κι ο κόουτς Πιτινο αποτελεί την απόλυτη ευκαιρία αναβίωσης αυτού του συλλογικού τελετουργικού. Το "ο κόουτς ξέρει καλύτερα" ισχύει παντού και πάντα, αλλά αν συνεπάγεται την ποινικοποίηση της κριτικής ματιάς, ας το κλείσουμε κι ας πάμε για ούζα. Ο Ραουτινς λοιπόν είναι μακράν η πιο ακαταλαβίστικη προσθήκη του ΠΑΟ εδώ και χρόνια. Ένας παίκτης που κάνει εμφανές από το πρώτο παιχνίδι και στον πλέον αδαή, ότι δεν έχει κανένα από τα στοιχεία που λείπουν από την περιφέρεια. Εκτός αν αυτό που ψάχναμε, ήταν μερικά τσάμπα τρίποντα με τον εκάστοτε ΠΑΟΚ της basket league. Πίσω στον Γιώργο, που ξεκουράστηκε.

 O Ολυμπιακός

Το χαμηλό επίπεδο των ανταγωνιστών για την όγδοοη θέση έχει κρατήσει τον Ολυμπιακό στη μάχη της, εντούτοις το μαθηματικώς εφικτό δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίζει. Όπως φαίνεται, ο coach B. απλώς λοξοκοιτάει προς αυτή την κατεύθυνση, κρατώντας τα μάτια διάπλατα προς άλλες κατευθύνσεις. Η ενεργή συμμετοχή των διαθέσιμων παικτών αποτελεί πρώτη προτεραιότητα, μαζί με την αλλαγή αγωνιστικής κατεύθυνσης. Απέναντι στη Μπασκόνια οι ερυθρόλευκοι συνέχισαν να προστατεύουν τη ρακέτα τους χωρίς υπερβολές στις περιστροφές και να σουτάρουν πολλά τρίποντα με διαφορετικούς εκτελεστές. 27 ήταν οι προσπάθειες έξω από τα 6,75 και σούταραν όλοι, πλην των δύο άσουτων σέντερ φυσικά. Τα γκαρντ γυρνούσαν γρήγορα τη μπάλα, οι ρόλοι τους ήταν ξεκάθαροι (Σπανούλης, Ρότσεστι ως "δυάρια", χωρίς όμως πολλή ταλαιπωρία στο ξεμαρκάρισμα) και οι υπόλοιποι εκτελούσαν, ανεξαρτήτως αν το γράφει ή όχι το βιογραφικό τους (βλ. Ρούμπιτ). Ο Μπαρτζώκας απαίτησε κάποτε από τον Γκιλ να γίνει σουτέρ, εδώ θα κωλώσει;

Από όλα όσα συνέβησαν στο ΣΕΦ πάντως, προτιμώ να μείνω στη χρήση του ... Μπάλντγουιν. Ο νεαρός μπορεί να μείνει στον Ολυμπιακό ή μπορεί να συνεχίσει τις εμφανίσεις-μπρόκολο1 και να αποχωρήσει πανηγυρικά. Μέχρι να συμβεί, η ομάδα δεν έχει να χάσει τίποτε απολύτως από την παρουσία του στο παρκέ, πλην φυσικά του να δωρίζει μερικές άσκοπες κατοχές στον αντίπαλο. Έχει όμως να κερδίσει πολλά περισσότερα, τα οποία αναφέρονται περίπου ως αυτονόητα για τους Κόνιαρη/Βεζένκοφ/Χαραλαμπόπουλο, μάλλον επειδή είναι "Ελληνες". Πείτε λοιπόν ότι και ο Γουέιντ είναι Έλλην και καθαρίσαμε, άστο να πάει στο διάολο. Ο ρόλος του αμυντικού εργαλείου, με παράλληλες αρμοδιότητες στο ασφαλές γύρισμα της μπάλας και στην διείσδυση (αν παρουσιαστεί ευκαιρία) του ταιριάζει και στην τελική πού και πού παράγει και θέαμα.

Τώρα, αν περιμένουμε υψηλό δείκτη στην ικανότητα λήψης αποφάσεων, προς το παρόν μάλλον ατυχήσαμε.

H φάση

Θα ήθελα τώρα να μιλήσουμε για αυτά τα μικρά πράγματα που δεν φαίνονται στη στατιστική. Δεν είναι ικανά να εξσφαλίσουν συμβόλαιο ζωής σε ομάδα κορυφής, όμως πολλές φορές αρκούν για να εξασφαλίσουν πολύτιμες νίκες.

Tελ Αβίβ, Μακάμπι-Ρεάλ, σκορ 67-71 και ο Καμπάτσο χάνει τη βολή. Ο Γουίλμπεκιν διανύει ένα δεκάλεπτο στη ζώνη του λυκόφωτος, κερδίζοντας συνεχώς βολές και πετυχαίνοντας τρίποντα, όμως η μπάλα δεν φτάνει ποτέ στα χέρια του μετά από το αμυντικό ριμπάουντ, λόγω της καταπληκτικής άμυνας του Τέιλορ. Τελικά η ευθύνη καταλήγει στα χέρια του Ελάιτζα Μπράιαντ, κλέψιμο, καλή συνέχεια στο βραδάκι σας. Δείτε το. Ο Τέιλορ ήξερε από πριν την αποστολή του.

Γενικά, στο συγκεκριμένο παιχνίδι η Μακάμπι περισσότερο πρέπει να τα έχει με τον εαυτό της, παρά να επιρρίψει την ήττα στην προβλέψιμα στιβαρή εμφάνιση του αντιπάλου. Η επίθεση των Ισραηλινών δεν λειτουργεί σωστά τελευταία και η κακή εκτέλεση οφείλεται κυρίως στην αλλαγή προσωπικού. Ο Άαρον Τζάκσον δεν πατάει μέσα από το τρίποντο με τίποτα (το έκανε ο Γουόλτερς), η πιο αξιόπιστη επιλογή ως stretch four παραμένει ο Κόεν, ο Αμάρε δείχνει ότι θα παίζει σε κοντινή απόσταση με τον εκάστοτε σέντερ. Μάλλον χρειάζεται αύξηση του ρυθμού. Τη δεδομένη στιγμή η πέμπτη θέση δείχνει ως το ρεαλιστικό ταβάνι.

Αυτά για σήμερα φίλες και φίλοι. Πάω για physio, πολλά χαιρετίσματα, καλό Σαββατοκύριακο.

Σημείωση 1: Το μπρόκολο δεν τρώγεται ολόκληρο, πάντα κάτι θα πεταχτεί. Κατά τα άλλα είναι πολύ νόστιμο imo.

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely